Στη σημερινή εποχή κι ειδικότερα στις νεαρές ηλικίες, παρατηρείται το φαινόμενο που με δική μου πρωτοβουλία θα ονομάσω «ο φόβος για το αυτονόητο». Πιο συγκεκριμένα, οι περισσότεροι από εμάς, απ’ τη στιγμή που μπλέκουμε με κάποιον ερωτικά, φοβόμαστε να δεθούμε μαζί του. Όμως, αν αυτό το δέσιμο που τόσο αντιπαθούμε, δεν είναι αυτονόητο ανάμεσα σε δύο ανθρώπους καψουρεμένους που αλληλογουστάρονται, τότε τι είναι αυτονόητο στην τελική;Είσαι με κάποιον, περνάς καλά, έχετε χημεία και προχωράτε ερωτικά. Δηλαδή κάνετε ό,τι συμβαίνει σε μία σχέση. Όμως όχι! Εσείς δεν έχετε σχέση, γιατί «δεν είσαι τέτοιος τύπος».
Όλο αυτό το στιλάκι, αυτή η συμπεριφορά, ξεκινάει με μερικές απ’ τις παρακάτω δικαιολογίες: «έχω πληγωθεί από προηγούμενη σχέση και φοβάμαι να δεθώ μαζί σου», «δεν είμαι τύπος που κάνει σχέση γιατί θέλω να περνάω καλά», «δε θέλω να με ελέγχουν και να δίνω αναφορά τι κάνω και πού πάω», και πάει λέγοντας.
Καταρχάς, δε θα το πιστέψεις, αλλά δεν είσαι ο μόνος άνθρωπος που έχει πληγωθεί από πρώην. Ναι, καλά διάβασες! Σοκαρίστηκες; Λογικότατο. Για να σε κουφάνω ακόμη περισσότερο, θα σου πω και το εξής: δεν υπάρχει έστω κι ένας άνθρωπος σ’ αυτή τη Γη που να μην έχει πληγωθεί από κάποιον άλλο, απ’ τη στιγμή και μόνο που έχει κοινωνικές συναναστροφές κι αναπτύσσει σχέσεις και φιλίες μ’ άλλους συνανθρώπους του.
Η μαγκιά σου λοιπόν θα φανεί στο πώς θα διαχειριστείς αυτόν τον πόνο που σου δημιούργησαν. Εκμεταλλεύσου το, έτσι ώστε να γίνεις εξυπνότερος, κι όχι δειλός. Πώς θα γίνει αυτό; Πολλοί οι τρόποι. Μπορείς να γίνεις πιο καχύποπτος, πονηρεμένος και να κρατάς πισινές. Μπορείς επίσης, να δίνεις το χρόνο και το χώρο σ’ οτιδήποτε νέο ξεκινάει, την ευκαιρία να γνωρίσεις τον άλλο καλύτερα και να προσπαθήσεις να διαχειριστείς τον ενθουσιασμό που πιθανότατα θα προκύψει.
Σίγουρα όλα αυτά είναι καλύτερα απ’ το να χρησιμοποιείς το γεγονός ότι πληγώθηκες σαν δικαιολογία για να μη ζήσεις κάτι ουσιαστικό κι αληθινό. Σίγουρα, είναι καλύτερο να τολμάς, παρά να φοβάσαι και ν’ αφήνεις τα πράγματα πάντα στη μέση.
Αν πάλι είσαι ο τύπος που δεν κάνει σχέσεις, γιατί δεν είναι στο χαρακτήρα σου και γιατί θες να περνάς καλά, χωρίς να θέλω να σ’ απογοητεύσω, ζεις σε μια φούσκα. Μάλιστα, είσαι πιο δειλός απ’ την προηγούμενη περίπτωση, γιατί τουλάχιστον εκείνοι οι άνθρωποι βρίσκουν πάτημα στο ότι πληγώθηκαν και δε γουστάρουν να δεθούν. Εσύ πού ακριβώς βρίσκεις πάτημα;
Ωστόσο, δεν είμαι εδώ για να σε κρίνω, αλλά θα σου προτείνω το εξής: κάνε ό,τι γουστάρεις στο κρεβάτι σου, μη δίνεις λογαριασμό σε κανέναν, αλλά πάντα, πάντα να είσαι ξεκάθαρος για το τι θες ακριβώς απ’ τον άλλο. Ποτέ μη δώσεις εντύπωση ότι θες κάτι παραπάνω και μόλις δεις ότι ο άλλος δένεται, εξαφανιστείς απ’ το πουθενά. Σ’ αυτή τη ζωή, θέλοντας και μη, οι συμπεριφορές μας και ειδικά οι σκάρτες, επιστρέφουν σ’ εμάς σε ακόμη μεγαλύτερο βαθμό. Και πίστεψέ με, δε θα σου αρέσει.
Όσο γι’ αυτούς που δεν κάνουν σχέσεις, επειδή δεν τους αρέσει να τους ελέγχουν και να δίνουν αναφορά πού πάνε και με ποιον είναι, μαζί σας. Όμως μην ξεχνάτε πως δεν είναι όλες οι σχέσεις έτσι. Πιστέψτε με, είμαστε πολλοί εμείς που δε θέλουμε πίεση, δε θέλουμε έλεγχο και σκηνές ζηλοτυπίας ανά πέντε λεπτά. Αν αυτό δε σου αρέσει λοιπόν, ψάχνεις, μέχρι να βρεις τον άνθρωπο που θα έχετε κοινές απόψεις σ’ αυτό το θέμα και θα είστε κομπλέ. Μη σου πω κιόλας ότι με τον καιρό, αυτά που έκραζες και κορόιδευες θα τα λουστείς.
Πάμε τώρα στο θέμα της ταμπέλας και συγκεκριμένα στη λέξη «σχέση». Δεν ξέρω αν κάποιος από εσάς έχει αλλεργία στο συγκεκριμένο συνδυασμό γραμμάτων, πάνω σε συζήτηση όμως με το φλερτ σας, μόλις πέσει αυτή η λέξη στο τραπέζι ένα φτέρνισμα, μια φαγούρα, κάτι σας πιάνει και τρελαίνεστε.
Σ’ αυτήν την περίπτωση, η λύση είναι μία: μην το πολυσκέφτεστε. Μην υπεραναλύετε, μη σκάτε χωρίς λόγο. Κι αυτοί που είναι υπέρ των σχέσεων, οι λεγόμενοι «σχεσάκηδες», δε σημαίνει ότι μ’ όποιον άνθρωπο γνωριστούν, κάνουν σχέση.
Η σχέση θέλει χρόνο. Θέλει να γνωρίσεις τον άλλο, να τον δεις κι απ’ την καλή κι απ’ την ανάποδη, να καταλάβεις αν ταιριάζετε τόσο, ώστε να μπορείτε να συνυπάρξετε και να είστε πιστοί ο ένας στον άλλο. Όλα αυτά, δεν τα καταλαβαίνεις, ούτε απ’ το πρώτο ραντεβού ούτε απ’ τον πρώτο μήνα. Οπότε καλό είναι καμιά φορά ν’ αφήνουμε τα πράγματα να κυλήσουν ομαλά και να εμπιστευτούμε το χρόνο. Πάντα αυτός δίνει τις απαντήσεις που ψάχνουμε.
Μην κολλάτε λοιπόν σε καμία ταμπέλα και κυρίως μη φοβάστε να νιώσετε, ρε γαμώτο. Να είστε επιλεκτικοί και να μην κάνετε κάτι σοβαρό μ’ όποιον γνωρίζετε είναι απολύτως φυσιολογικό. Μην επιτρέψετε όμως σε κανέναν μαλάκα άνθρωπο που κάποτε σας πλήγωσε να σας επηρεάσει τόσο, ώστε να χάσετε απ’ το πλευρό σας κάποιον με τον οποίο θα μπορούσατε να είχατε ζήσει κάτι πολύ πιο έντονο, αληθινό και γαμάτο.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου