Οι φανταστικοί φίλοι των παιδιών

Ένα σύνηθες φαινόμενο κατά την διάρκεια της προσχολικής ηλικίας είναι η δημιουργία ενός φανταστικού φίλου. Τα παιδιά, πέρα από τους φανταστικούς διαλόγους με τις κούκλες και τα παιχνίδια τους, συχνά δημιουργούν φανταστικούς φίλους που τους δίνουν όνομα και χαρακτηριστικά. Στο άκουσμα “Μαμά δεν το έκανα εγώ, το έκανε η Μαρία”, “Μπαμπά κάνε στην άκρη θα πατήσεις τον Κώστα”, οι περισσότεροι γονείς τείνουν να ανησυχούν πως το παιδί τους έχει κάποιο πρόβλημα και μάλιστα πολλοί δεν διστάζουν να πάρουν την γνώμη του ειδικού. Η αλήθεια, όμως είναι πως οι γονείς δεν θα πρέπει να ανησυχούν, αντιθέτως να χαίρονται καθώς είναι μία φυσιολογική διαδικασία στην πορεία της ψυχοσυναισθηματικής και γνωστικής ανάπτυξης του παιδιού.

Τι είναι οι φανταστικοί φίλοι;

Τα παιδιά ανάμεσα στην ηλικία των 3- 5 ετών τείνουν να δημιουργούν ένα φανταστικό φίλο που τον κρατούν συνήθως μέχρι την ηλικία των 7 ετών. Σπάνια ένα παιδί μπορεί να κρατήσει έναν φανταστικό φίλο μέχρι την προ εφηβεία, κάτι που ίσως να είναι ανησυχητικό. Στα κορίτσια το φαινόμενο είναι πιο συχνό. Αυτός ο φανταστικός φίλος έρχεται τη στιγμή που το παιδί αρχίζει να χτίζει την προσωπικότητά του, μία στιγμή που χρειάζεται αυτόν τον φίλο καθώς αρχίζει να αντιλαμβάνεται τι είναι πραγματικότητα και τι φαντασία και κινείται ανάμεσα σ’ αυτές τις δύο καταστάσεις.

Ο ΦΑΝΤΑΣΤΙΚΟΣ ΦΙΛΟΣ ΘΑ ΕΧΕΙ ΟΝΟΜΑ, ΘΑ ΕΧΕΙ ΕΞΩΤΕΡΙΚΑ, ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΕΣΩΤΕΡΙΚΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ ΚΑΙ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΘΑ ΘΕΛΟΥΝ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΝΑ ΤΑ ΜΟΙΡΑΣΤΟΥΝ ΜΕ ΤΟΥΣ ΓΟΝΕΙΣ ΤΟΥΣ.

Με λίγα λόγια, είναι πολύ σημαντικός ο φίλος τους και θέλουν να τον γνωρίσουν στους γονείς τους, κάτι που δεν διστάζουν να κάνουν.

Ποια είναι η λειτουργία των φανταστικών φίλων;

Ο φανταστικός φίλος είναι αυτός που θα είναι δίπλα στο παιδί σε στιγμές άγχους. Είναι εκείνες οι στιγμές που το παιδί τον χρειάζεται πιο πολύ. Ο φανταστικός φίλος θα είναι δίπλα του σε κάθε του φόβο, όπως ο φόβος για κάποιο ζώο, ο φόβος για το σκοτάδι, ο φόβος για το νερό, ο φόβος για τα φαντάσματα. Είναι αυτό ο φίλος που θα ενθαρρύνει το παιδί στο να μη φοβάται, που θα του κάνει συντροφιά ή που θα έχει και ο ίδιος κοινούς φόβους. Το παιδί μαζί του αισθάνεται ασφάλεια. Ακόμη, τα παιδιά μέσω του φανταστικού φίλου, μπορεί να εκφράσουν ανάγκες και επιθυμίες τους που υπό άλλες συνθήκες θα δείλιαζαν να εκφράσουν. Για παράδειγμα, μπορούν μέσω του φανταστικού φίλου, να δείξουν τόσο την αγάπη τους, όσο και την λύπη τους προς τους γονείς. Κάποιες φορές ο φανταστικός φίλος είναι αυτός που θα πάρει πάνω του τις ευθύνες των πράξεων των παιδιών. Ένα συχνό παράδειγμα είναι όταν το παιδί κάνει μία αταξία και ισχυρίζεται πως το έχει κάνει “ο φανταστικός” του φίλος και όχι ο ίδιος. Ο φανταστικός φίλος τη δεδομένη στιγμή χρησιμοποιείται ως μία ασπίδα προστασίας από την τιμωρία.

Ποιος είναι ο ρόλος του γονέα απέναντι στους φανταστικούς φίλους;

Το πρώτο βήμα που οφείλει να κάνει ένας γονιός είναι να αναγνωρίσει και να αποδεχτεί τον φανταστικό φίλο του παιδιού του. Να μη δείξει ταραχή ή ανησυχία ως προς το παιδί και φυσικά να μη το τιμωρήσει λες και έχει κάνει κάτι λάθος. Όσο πιο ψύχραιμα το αντιμετωπίσει ο γονέας, τόσο πιο πολύ θα βοηθήσει στην φυσιολογική ανάπτυξη του παιδιού του. Θα ήταν καλό να αρχίσει να ρωτάει με ενδιαφέρον προς το παιδί του ερωτήσεις για αυτόν τον φίλο, να τον συμπεριλάβει ως ένα νέο μέλος στην οικογένεια με ίσα δικαιώματα. Μ’ αυτόν τον τρόπο το παιδί θα νιώσει την αποδοχή των γονιών του ως προς το ίδιο και τις επιλογές του.

Κάποιες φορές χρειάζεται να αφήνουμε την φαντασία μας ελεύθεροι και ως ενήλικες. Σκέψου αν είχες έναν φανταστικό φίλο στην ενήλικη ζωή, που και με ποιόν τρόπο θα ήθελες να σε βοηθήσει; Η απάντηση που θα δώσεις θα σε κάνει σίγουρα να κατανοήσεις καλύτερα το παιδί σου και να αγαπήσεις τον φανταστικό του φίλο. Η φαντασία αποτελεί ένα από τα πιο σημαντικά όπλα του παιδιού για την ανάπτυξη της γνωστικής και συναισθηματικής εξέλιξής του. Άλλωστε ο φανταστικός φίλος είναι μέρος της προσωπικότητας του παιδιού που αξίζει να γνωρίσουμε για να γνωρίσουμε καλύτερα και το παιδί μας.