ΠΙΝΔΑΡΟΣ: Αν κάποιος ελπίζει πως οι πράξεις του μένουν κρυφές από τον θεό σφάλλει

Ολυμπιόνικος Ι, Στίχος 35
Αρχαίο κείμενο: «έστι δ’ ανδρί φάμεν εοικός αμφί δαιμόνων καλά μείων γάρ αιτία»
Απόδοση: «Είναι σωστό να μιλάει καλά για τους θεούς ο άνθρωπος. Γιατί έτσι και το σφάλμα είναι μικρότερο»
Σχόλιο: Ο άνθρωπος θα σφάλλει, όπως και να έχει, μας γράφει ο Πίνδαρος. Όταν όμως μιλάει καλά, ‘ευλογεί’ δηλαδή, το Θείον τότε τα σφάλματά του είναι μικρότερα. Η ευλογία και δοξολογία προς το Θείον από πλευράς του ανθρώπου θεωρείται ‘σωτήριος’ από κάθε άποψη. Πιθανώς υπονοείται και το γεγονός ότι ο άνθρωπος που έχει τοποθετήσει στο κέντρο της ζωής του και έχει η ζωή του διαρκή αναφορά στο Θείον θα σφάλλει λιγότερο, έστω και ως αποτέλεσμα του ‘φόβου της τιμωρίας’.

Ολυμπιόνικος Ι, Στίχος 64
Αρχαίο κείμενο: «ει δε θεόν ανήρ τις έλπεταί τι λαθέμεν έρδων, αμαρτάνει»
Απόδοση: «αν κάποιος ελπίζει πως οι πράξεις του μένουν κρυφές από τον θεό σφάλλει»
Σχόλιο: Είναι φανερή η πεποίθηση ότι ο Θεός γνωρίζει τα πάντα για τον Άνθρωπο. Τόσο τις φανερές πράξεις του, όσο και τις κρυφές από τους υπόλοιπους ανθρώπους πράξεις του, αλλά και τις πιο κρυφές σκέψεις και διαθέσεις του –όπως σαφώς αναφέρει και ο Πίνδαρος σε έτερο απόσπασμα που έχουμε ήδη αναλύσει. Ο Θεός είναι Παντεπόπτης και Παντογνώστης. Είναι δε το απόσπασμα αυτό και μια προειδοποίηση σε όλους όσους νομίζουν ότι θα ξεφύγουν από τις επιπτώσεις των πράξεών τους.