Όλοι γεννηθήκαμε πλούσιοι. Είμαστε πλούσιοι, γιατί γεννηθήκαμε με εκπληκτικό μυαλό. Ο καθένας από μας έχει δεδομένο λειτουργικό εξοπλισμό 18 δις εγκεφαλικά κύτταρα. Το μόνο που ζητάνε είναι να τους δώσουμε κατεύθυνση.Για να χρησιμοποιήσουμε το μυαλό μας, αρκεί να πούμε σε αυτά τα κύτταρα πού θέλουμε να φτάσουμε, τι θέλουμε να πετύχουμε. Αν ξέρουμε πραγματικά τι θέλουμε, το μυαλό μας θα μας μεταφέρει από εκεί που βρισκόμαστε εκεί που θέλουμε να φτάσουμε.
Για να δείτε στην πράξη τη δύναμη του μυαλού, κάντε στον εαυτό σας την εξής ερώτηση: «Τι ήθελα πριν από πέντε χρόνια;» Αν είστε απόλυτα ξεκάθαρος σχετικά μ’ αυτό που θέλατε πριν από πέντε χρόνια, το πιθανότερο είναι ότι σήμερα το έχετε. Πώς το αποκτήσατε; Το μυαλό σας σας έφερε κοντά του!
Αν ξέρετε τι ακριβώς θέλετε, μπορείτε να το έχετε. Επομένως, ρωτήστε τον εαυτό σας: «Τι θέλω πραγματικά;» Ξέρετε; Αν η απάντηση δεν είναι ξεκάθαρη, πώς περιμένετε να το αποκτήσετε;
Το πρόβλημα είναι πως οι περισσότεροι από μας δεν είμαστε ξεκάθαροι ως προς τις επιθυμίες μας. Ένας από τους αγαπημένους μας ήρωες των κόμικς είναι ο Άλφρεντ Νιούμαν του MAD, ο οποίος λέει: «Οι περισσότεροι άνθρωποι δεν ξέρουν τι ακριβώς θέλουν, αλλά είναι σίγουροι ότι δεν το έχουν!»
Αυτό μας θυμίζει την ιστορία του αγρότη και του πιλότου. Ήταν στις αρχές της δεκαετίας του 1920, όταν ήταν της μόδας οι βόλτες με αεροπλάνα πάνω από την εξοχή. Κάπου στις μεσοδυτικές πολιτείες είχαν πανηγύρι και κατέφτασε ένας πιλότος με το διπλάνο του. Είχε μάθει να πιλοτάρει στη διάρκεια του Μεγάλου Πολέμου και κουτσοέβγαζε τα προς το ζην πουλώντας βόλτες με το αεροπλάνο του. Η σταθερή προσφορά του ήταν ένα ευρώ η κούρσα.
Ένας αγρότης τον πλησίασε και του είπε. «Θέλω να κάνω τη βόλτα αλλά δεν έχω ένα ευρώ. Μπορούμε να τα βρούμε αλλιώς;»
Ο πιλότος το σκέφτηκε λίγο κι έκανε την πρότασή του. «Θα σε πάω μια βόλτα δωρεάν, αν δεν μιλήσεις καθόλου. Αν δεν τσιρίξεις, δεν πεις ούτε λέξη, δεν βγάλεις άχνα, η βόλτα είναι τσάμπα. Αν όμως κάνεις έστω και κιχ θα την πληρώσεις δέκα ευρώ. Τι λες;»
Ο αγρότης το σκέφτηκε για λίγο και του απάντησε: «Εντάξει, θα βάλω φερμουάρ. Αλλά θέλει και η γυναίκα μου να πάει. Ισχύει και γι’ αυτή η συμφωνία;» «Βεβαίως», είπε ο πιλότος. «Αν πει έστω και μια λέξη, θα μου δώσει δέκα ευρώ».
«Θα βάλουμε και οι δυο φερμουάρ», είπε ο αγρότης. Ξεκίνησαν, λοιπόν, και στα εξήντα μέτρα πάνω από το έδαφος ο πιλότος γύρισε το αεροπλάνο ανάποδα κι αύξησε την ταχύτητα. Ύστερα έκανε μια σειρά από απανωτές δεξιόστροφες τούμπες, ίσιωσε το σκάφος κι έκανε άλλες τόσες αριστερές. Μετά δοκίμασε τα διπλά οχτάρια. Στο μεταξύ, είχε αναπτύξει τη μέγιστη ταχύτητα. Έφερε το αεροπλάνο κάθετα, με τη μύτη προς τον ουρανό, κι άρχισαν ν’ ανεβαίνουν, ν’ ανεβαίνουν ως κάποιες χιλιάδες πόδια, όπου σταμάτησαν εντελώς. Και τότε το αεροπλανάκι έκανε βουτιά προς τη γη, σε ελεύθερη πτώση, ως τα εκατό μέτρα από το έδαφος, όπου ο πιλότος το έθεσε πάλι υπό έλεγχο κι έκανε μια τέλεια προσγείωση.
Ο πιλότος γύρισε τότε και είπε στον αγρότη: «Καταπληκτικό! Δεν έβγαλες άχνα. Ακόμη δεν μπορώ να το πιστέψω. Δεν υπήρξε ούτε μια στιγμή που σου ήρθε να πεις κάτι;»
Ο αγρότης σκέφτηκε λίγο και έγνεψε καταφατικά. «Ναι», απάντησε. «Όταν έπεσε η γυναίκα μου!»
Να ένας άνθρωπος που ήξερε τι ήθελε. Που ήταν ξεκάθαρος. Βεβαίως, δεν θέλουμε να σας πούμε μ’ αυτό ότι πρέπει να το βουλώνετε όταν τα πράγματα είναι ζόρικα. Απλώς σας υποδεικνύουμε, με χιουμοριστικό τρόπο, πως ό,τι βάζει το μυαλό το πετυχαίνει.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου