Καθημερινά βομβαρδιζόμαστε με τεράστιες ποσότητες πληροφοριών από τα κανάλια, το ραδιόφωνο, το Internet ή και από συζητήσεις με άλλους. Δυστυχώς όμως, ειδικά σήμερα, αυτή η υπερπληροφόρηση δεν μας εγγυάται και σωστή πληροφόρηση/ενημέρωση. Το κάθε μέσο διαχέει την πληροφορία, έτσι όπως αυτό θέλει ή του έχουν υποδείξει. Ακόμα χειρότερα, μπορεί η ίδια η πληροφορία να είναι ψευδείς ή παραπλανιτική. Αρκεί να ανοίξουμε την τηλεόραση και αμέσως καταλαβαίνουμε για τι μιλάμε.
Αφού λοιπόν δεν γίνεται καμία διασταύρωση της πληροφορίας, από αυτούς που θα έπρεπε, τότε πρέπει να την κάνουμε εμείς οι ίδιοι. Ας δούμε λοιπόν ορισμένους τρόπους, με τους οποίους μπορούμε να κάνουμε ένα φιλτράρισμα όχι μόνο των πληροφοριών/ειδήσεων, αλλά και των ίδιων των ανθρώπων που μας τις δείνουν.
Καταρχάς ο πρώτος και ο πιο άμεσος τρόπος, είναι να θέσουμε την πληροφορία υπό αμφισβήτηση. Με το που ακούσουμε την πληροφορία, αν θέσουμε τα απλά ερωτήματα τι, που , πως, ποτε, ποιος, αμέσως μπορούμε να καταλάβουμε την ακρίβεια της πληροφορίας. Συνήθως όταν ακούμε κάτι από τον οποιονδήποτε, δεν το εξετάζουμε και απλά το δεχόμαστε, ειδικά όταν το ακούμε από την τηλεόραση ή το Internet.
Πληροφορίες που έρχονται από δεύτερο και τρίτο χέρι/στόμα, απλά θεωρείστε τις ψευδείς ή έστω ότι δεν είναι δυνατόν να επαληθευτούν. Μου είπε ένας, που του είπε ένας άλλος, ότι θα γίνει αυτό και ο αδερφός του ξάδερφου, του μπατζανάκι μου… τρέχα γυρευόπουλε.
Εξετάστε το ποιόν αυτού που σας δίνει την πληροφορία. πχ γενικά θεωρείτε έγκυρος; έχει κάποια καλή/κακή φήμη; έχει συμφέρον; Μια παροιμία λέει “δείξε μου τους φίλους σου, να σου πω ποιος είσαι”, οπότε αν μπορούμε να κοιτάξουμε τον περίγυρω αυτού που μας δίνει την πληροφορία, μπορούμε στο περίπου να καταλάβουμε, αν είναι “βρωμιάρης/λαδιάρης” ή όχι και συνεπώς αυτά που λέει.
Η αλήθεια συνήθως δεν βρίσκεται ούτε 100% στην μια πλευρά, ούτε στην άλλη, αλλά κάπου στην μέση και συνήθως είναι διαφορετική από ότι φαίνεται. Για παράδειγμα οι Αμερικανοί, κατηγορούν τους Β.Κορεάτες για διάφορα και αυτοί με την σειρά τους λένε τα ίδια και προκαλούν. Για εμάς τους κοινούς θνητούς, αυτό σημαίνει ότι κάτι άλλο παίζει και δεν είναι έτσι όπως δείχνουν να είναι.
Μια άλλη παροιμία λέει ότι “όπου ακούς πολλά κεράσια, κράτα μικρό καλάθι”. Εκτός από αυτό που σημαίνει η παροιμία, εγώ θα προσέθετα ότι αν μια πληροφορία φαίνεται να είναι πολύ σημαντική και κυκλοφορεί ως εμπιστευτική, αλλά έχει καταλήξει να την γνωρίζουν οι πάντες, τότε είναι μούφα και το πιθανότερο είναι να εξυπηρετεί άλλους σκοπούς. Παραδείγματα πολλά, ειδικά τον τελευταίο καιρό.
Γενικά… στην αστρονομία όταν ψάχνουν να βρουν ένα πλανήτη ο οποίος δεν φαίνεται, τότε κοιτάζουν να δουν τι επίδραση έχει στα γύρω σώματα και εφόσον δουν κάποια επίδραση (πχ βαρυτική έλξη) τότε επαληθεύεται η αναζήτηση τους. Έτσι και εμείς, αφού δεν μπορούμε να βρούμε απ’ευθείας την αλήθεια, τότε θα πρέπει να κοιτάζουμε τριγύρω από αυτήν και φυσικά όχι μόνο με τις πέντε αισθήσεις μας, που πολλές φορές μας ξεγελούν, αλλά και με το μυαλό και την καρδιά. Και όποιος κατάλαβε… κατάλαβε…
Αφού λοιπόν δεν γίνεται καμία διασταύρωση της πληροφορίας, από αυτούς που θα έπρεπε, τότε πρέπει να την κάνουμε εμείς οι ίδιοι. Ας δούμε λοιπόν ορισμένους τρόπους, με τους οποίους μπορούμε να κάνουμε ένα φιλτράρισμα όχι μόνο των πληροφοριών/ειδήσεων, αλλά και των ίδιων των ανθρώπων που μας τις δείνουν.
Καταρχάς ο πρώτος και ο πιο άμεσος τρόπος, είναι να θέσουμε την πληροφορία υπό αμφισβήτηση. Με το που ακούσουμε την πληροφορία, αν θέσουμε τα απλά ερωτήματα τι, που , πως, ποτε, ποιος, αμέσως μπορούμε να καταλάβουμε την ακρίβεια της πληροφορίας. Συνήθως όταν ακούμε κάτι από τον οποιονδήποτε, δεν το εξετάζουμε και απλά το δεχόμαστε, ειδικά όταν το ακούμε από την τηλεόραση ή το Internet.
Πληροφορίες που έρχονται από δεύτερο και τρίτο χέρι/στόμα, απλά θεωρείστε τις ψευδείς ή έστω ότι δεν είναι δυνατόν να επαληθευτούν. Μου είπε ένας, που του είπε ένας άλλος, ότι θα γίνει αυτό και ο αδερφός του ξάδερφου, του μπατζανάκι μου… τρέχα γυρευόπουλε.
Εξετάστε το ποιόν αυτού που σας δίνει την πληροφορία. πχ γενικά θεωρείτε έγκυρος; έχει κάποια καλή/κακή φήμη; έχει συμφέρον; Μια παροιμία λέει “δείξε μου τους φίλους σου, να σου πω ποιος είσαι”, οπότε αν μπορούμε να κοιτάξουμε τον περίγυρω αυτού που μας δίνει την πληροφορία, μπορούμε στο περίπου να καταλάβουμε, αν είναι “βρωμιάρης/λαδιάρης” ή όχι και συνεπώς αυτά που λέει.
Η αλήθεια συνήθως δεν βρίσκεται ούτε 100% στην μια πλευρά, ούτε στην άλλη, αλλά κάπου στην μέση και συνήθως είναι διαφορετική από ότι φαίνεται. Για παράδειγμα οι Αμερικανοί, κατηγορούν τους Β.Κορεάτες για διάφορα και αυτοί με την σειρά τους λένε τα ίδια και προκαλούν. Για εμάς τους κοινούς θνητούς, αυτό σημαίνει ότι κάτι άλλο παίζει και δεν είναι έτσι όπως δείχνουν να είναι.
Μια άλλη παροιμία λέει ότι “όπου ακούς πολλά κεράσια, κράτα μικρό καλάθι”. Εκτός από αυτό που σημαίνει η παροιμία, εγώ θα προσέθετα ότι αν μια πληροφορία φαίνεται να είναι πολύ σημαντική και κυκλοφορεί ως εμπιστευτική, αλλά έχει καταλήξει να την γνωρίζουν οι πάντες, τότε είναι μούφα και το πιθανότερο είναι να εξυπηρετεί άλλους σκοπούς. Παραδείγματα πολλά, ειδικά τον τελευταίο καιρό.
Γενικά… στην αστρονομία όταν ψάχνουν να βρουν ένα πλανήτη ο οποίος δεν φαίνεται, τότε κοιτάζουν να δουν τι επίδραση έχει στα γύρω σώματα και εφόσον δουν κάποια επίδραση (πχ βαρυτική έλξη) τότε επαληθεύεται η αναζήτηση τους. Έτσι και εμείς, αφού δεν μπορούμε να βρούμε απ’ευθείας την αλήθεια, τότε θα πρέπει να κοιτάζουμε τριγύρω από αυτήν και φυσικά όχι μόνο με τις πέντε αισθήσεις μας, που πολλές φορές μας ξεγελούν, αλλά και με το μυαλό και την καρδιά. Και όποιος κατάλαβε… κατάλαβε…
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου