Διάκριση

Ποιος ο ορισμός της συγκεκριμένης λέξης;

Τα περισσότερα λεξικά δίνουν στην διάκριση τη σημασία της τιμής που απονέμεται σε κάποιον. Κάποια άλλα(λιγότερα) αναφέρουν ότι η λέξη προέρχεται από το ρήμα διακρίνω.

Ωραία... Εξετάζοντας τί σημαίνει το διακρίνω συναντούμε την εξής ερμηνεία:

Να μπορώ να επισημαίνω τη διαφορά δύο πραγμάτων, ατόμων κλπ.

Για πολλά χρόνια κι εγώ έτσι ερμήνευα το ρήμα.

Πρόσφατα όμως είχα την εξής σκέψη:

Αν πάμε ετυμολογικά να εξηγήσουμε το διακρίνω, θα δούμε ότι αποτελείται από το μόριο δια και το κρίνω.

Αναλύοντας περεταίρω το πρώτο συνθετικό, μπορούμε να πούμε ότι μας θυμίζει τον Πατέρα των Θεών στην ελληνική μυθολογία.

Κάποιος άλλος όμως μπορεί να μας πει:

"Σιγά, το δια προφανώς προέρχεται από το δια μέσω."

Μάλιστα. Ας το εξετάσουμε αυτό λιγάκι. Τί σημαίνει άραγε το δια μέσω;

Εμένα πάντως η πρώτη σκέψη είναι "μέσω του Δία".

Μήπως τελικά διακρίνω σημαίνει κρίνω μέσω(με την συνδρομή) του Δία;

Και δεν είναι εξαιρετικά Εν-Δια-Φέρον το γεγονός ότι η ελληνική γλώσσα βρίθει από παρόμοιες λέξεις;

Διασώζω

Διανέμω

Διαλογίζομαι

Διάνοια

Διανόηση

Διαφαίνομαι

Διαφυλάττω

Διάλεξη

Διασκορπίζω

Και ούτω καθεξής...

Η διάκριση ξεχωρίζει το ορθό, επιλέγει το αγαθό, κρίνει το καλύτερο, αποφεύγει τα άκρα, βαδίζει τη μέση οδό. Ψάχνει για την καλύτερη απάντηση σε ένα ερώτημα που τίθεται, την πρέπουσα λύση. Η διάκριση είναι απαραίτητη για όλους, ιδιαίτερα όμως για τους διδάσκοντες, τους καθοδηγούντες και συμβουλεύοντες.
Δεν χρειάζεται ούτε υπερβολική αυστηρότητα ούτε μεγάλη επιείκεια. Άστοχες και αδιάκριτες παρεμβάσεις έκαναν ανθρώπους να πικραθούν και να απογοητευθούν για πάντα. Στα θέματα προσεγγίσεως των άλλων δεν ωφελούν πείσματα, ρηχότητες και προχειρότητες. Η διάκριση προέρχεται από γνώση, εμπειρία, πνευματική καλλιέργεια και ωριμότητα. Είναι αποτέλεσμα αυτοελέγχου, αυτοκριτικής, μελέτης και φωτισμού. Η διάκριση παρηγορεί και αναπαύει ψυχές. Η αδιακρισία πληγώνει, κουράζει και ταλαιπωρεί. Έχουν ευθύνη οι καθοδηγοί.  Μη δημιουργούν νέα προβλήματα με επιπόλαιες κατευθύνσεις.