Φανταστείτε για μια στιγμή μια εναλλακτική άποψη για τον κόσμο. Ίσως για κάποιους θα είναι δύσκολο να την αντιληφθούν. Φανταστείτε πως υψώνετε το βλέμμα από τη λίμνη όπου κοιτάζετε το είδωλό σας, πιστεύοντας ότι είναι πηγή της ευτυχίας και η αλήθεια για τον κόσμο. Καθώς σηκώνετε ψηλά τα μάτια, συνειδητοποιείτε πως δεν είστε μόνοι. Βρίσκεστε εδώ χάρη σε μια μακριά σειρά από DNA που εκτείνεται πολύ πιο πέρα από τη μνήμη ή τη φαντασία. Με αυτή την έννοια, ήσαστε πάντα εδώ, ως μέρος της μεγάλης γενεαλογίας της ζωής. Αρχίζετε να έχετε επίγνωση της αιώνιας και συνδεδεμένης φύσης σας.
Βλέπετε τώρα ότι αυτοί που έχουν πεθάνει ζουν μέσα σας, όπως θα ζείτε κι εσείς σε όλα όσα έρχονται μετά από εσάς. Η ζωή σας έχει ήδη νόημα, επειδή αποτελεί μέρος μιας σπουδαίας ιστορίας, της εμφάνισης της ζωής στο Σύμπαν. Καμιά αποτυχία σας, κανένα επίτευγμα που δεν καταφέρατε να πραγματοποιήσετε, κανένα σφάλμα στην πορεία της ζωής σας αυτή τη στιγμή, τίποτε απ’ όλα αυτά δεν μπορεί να σας διαχωρίσει από τον μεγάλο διάλογο του οποίου αποτελείτε μέρος. Δεν χρειάζεται να κάνετε τίποτα για να κερδίσετε το δικαίωμα να είστε κομμάτι αυτής της μεγαλύτερης ενότητας, εκτός ίσως από το να αντιληφθείτε ότι, όντας κομμάτι της, ένα μαζί της, πρέπει να χρησιμοποιήσετε τη ζωή σας με τέτοιο τρόπο ώστε να συμβάλετε στο γενικότερο καλό. Τότε, όλοι οι φόβοι -ο φόβος του θανάτου, της ασημαντότητας, της αποτυχίας να βρείτε την προσωπική ευτυχία- θα χαθούν μέσα στην ομορφιά του ενός πράγματος που μοιάζει να σας περιβάλλει, αλλά που στην πραγματικότητα αποτελείτε μέρος του.
Μπορεί να σας βοηθήσει να καταλάβετε τι εννοώ μια αντιστοιχία με τον Γαλαξία. Όταν κοιτάζετε το στερέωμα μια σκοτεινή νύχτα, μακριά από τα φώτα της πόλης, θα δείτε ξεκάθαρα μια πυκνή ομάδα από άστρα που μοιάζει με άσπρη κορδέλα ριγμένη στον ουρανό. Ο Γαλαξίας φαίνεται έτσι γιατί τα αστέρια είναι τόσο πολυπληθή, ώστε το φως τους ενώνεται. Υπολογίζεται πως υπάρχουν ίσως 100-400 δισεκατομμύρια αστέρια (ήλιοι) στον γαλαξία μας και ίσως 100 δισεκατομμύρια πλανήτες. Διά γυμνού οφθαλμού, ο Γαλαξίας μοιάζει να είναι «εκεί έξω», ενώ ουσιαστικά το ηλιακό μας σύστημα βρίσκεται ακριβώς στη μέση του. Μολονότι φαίνεται ότι είμαστε απέξω, στην πραγματικότητα βρισκόμαστε μέσα του. Αυτό δεν το βλέπουμε, γιατί μας τυφλώνει η Έπαρση.
Δεν είμαστε χώρια από τους άλλους ανθρώπους, ή την ίδια τη ζωή, αλλά στο κέντρο της. Αυτό που φαίνεται σαν διαχωρισμός είναι, στην ουσία, ψευδαίσθηση. Η κβαντική φυσική υποστηρίζει ότι ακόμη και ο χρόνος μπορεί να είναι ψευδαίσθηση και πως όσα έχουν συμβεί και συμβαίνουν, πιθανώς να πραγματοποιούνται ταυτόχρονα. Όσο εξωφρενικό κι αν ακούγεται, επιβεβαιώνει πώς μπορούμε να εξαπατηθούμε και να πιστέψουμε ότι κάτι είναι εντελώς αληθινό, όπως ο χρόνος ή το Εγώ μας, ακόμη κι αν, πολύ απλά, δεν είναι.
Υπηρεσία – Το αντίπαλο δέος της Έπαρσης
Οι πιο πολλοί απ’ όσους θεωρούνταν ευτυχισμένοι δεν ήταν εγωκεντρικοί άνθρωποι. Μου είπαν ότι η πιο αληθινή πηγή ευτυχίας ήταν μια ζωή υπηρεσίας και ο δρόμος της προσφοράς. Το ίδιο έχουν πει και όλοι οι μεγάλοι δάσκαλοι, μα οι περισσότεροι από εμάς το αγνοούμε, προς ζημία μας. Η Έπαρση θέλει να προσπαθούμε απεγνωσμένα να βρούμε την ευτυχία στο δικό μας μικρό Εγώ και τα επιτεύγματά του, ενώ ξέρουμε ότι η ευτυχία που διαρκεί βρίσκεται μόνο στην προσφορά.
Όπως ακριβώς το αντίπαλο δέος στον έλεγχο είναι η ενδοτικότητα, έτσι και το αντίπαλο δέος στην έπαρση είναι η υπηρεσία. Για άλλη μία φορά, η φύση αποδεικνύεται σπουδαίος δάσκαλος από πολλές απόψεις. Η βιολόγος Τζανίν Μπενιούς, συγγραφέας του βιβλίου Biomimicry (Βιομιμητισμός), λέει πως σκοπός όλης της φύσης είναι να παρατείνει και να βελτιώσει τη ζωή. Η υπόλοιπη φύση μοιάζει να το θυμάται, αλλά οι άνθρωποι το ξεχνούν. Όταν συνεισφέρουμε στο γενικότερο καλό, βρισκόμαστε στη φυσική μας θέση, συνδεδεμένοι με την πραγματική μας φύση. Το μεγαλύτερο μέρος της φύσης δεν χρειάζεται να σκέφτεται αυτόν τον σκοπό, απλώς δρα μ’ έναν τρόπο που διαιωνίζει και παρατείνει τη ζωή.
Το μικρό μας Εγώ θα πεθάνει, όμως αυτό που συνεισφέρουμε στον μεγαλύτερο διάλογο και στην εξέλιξη της ζωής συνεχίζει να ζει. Ωστόσο δεν το κάνουμε μόνο για τις μελλοντικές γενιές. Οι έρευνες έχουν δείξει πως όσοι άνθρωποι κάνουν συστηματικά καλές πράξεις για τους άλλους είναι, στην πραγματικότητα, πολύ πιο ευτυχισμένοι από αυτούς που η ζωή τους επικεντρώνεται στον εαυτό τους. Όταν ξυπνάμε κάθε πρωί, καλά θα κάνουμε να ρωτάμε τι μπορούμε να προσφέρουμε στον κόσμο, παρά να αναρωτιόμαστε τι θα μας προσφέρει ο κόσμος εκείνη τη μέρα.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου