Υπήρχα και όμως δεν είχα έρθει ακόμα σε ύπαρξη. Με λησμόνησαν, και όμως είμαι πάντα εκεί. Αλλάζω φορεσιές στα χρώματα της φύσης.
Αν τραβήξεις το πέπλο μου, θα με βρεις πίσω από την ουσία της ζωής, στο ταξίδι των αστεριών του ουρανού, στον κύκλο των εποχών, στον αόρατο σπόρο που φέρει μέσα του το λουλούδι, στο πλούτο του κελαϊδίσματος των πτηνών, στους ήχους της φύσης.
Αν τραβήξεις το πέπλο μου, θα με βρεις στα ανθρώπινα πίσω από κάθε τέχνη, κάθε επιστήμη, και ενόραση. Λάμπει μέσα σου κείνο που αγνοείς, μα ωστόσο λάμπει. Υπήρξα, και ο ανθρώπινος πολιτισμός έλαμψε.
Σκέψου την ζωή σαν ένα φυτό, του οποίου η εξέλιξη δεν βρίσκεται σε αυτό που βλέπουν τα μάτια, αλλά στον σπόρο που κρύβει στο εσωτερικό του την προηγούμενη, την παρούσα, και την μελλοντική κατάσταση.
Ο σπόρος είναι αφανής δεν φαίνεται παρά μόνο όταν η «ζωή αφυπνιστεί μέσα του», σπάσει το κέλυφος, αποτινάξει από πάνω του τ ο χώμα που το κρατά δεσμευμένο στην λήθη, ώστε να συναντήσει τον προορισμό του, ατενίζοντας πλέον τον Ουρανό.
Μητέρα του η γαία, πατέρας του ο Ζωοδότης Ήλιος πλέον. Η Ύλη είναι ο φορέας για την εκδήλωση της Ψυχής στο γήινο πεδίο της ύπαρξης.
Μόνο η συνείδηση της ψυχής βλέπει ότι είναι αόρατο, γιατί είναι και η ίδια αόρατη. Η ψυχή σε ένα ανώτερο πεδίο είναι ο φορέας για την εκδήλωση του Πνεύματος. Και αυτά τα τρία συντίθενται σε μια τριπλή υπόσταση, η οποία καθορίζει καταλυτικά την ανθρώπινη ζωή. Στον μύθο θα τους αναγνωρίσεις ως Πλούτωνα, Δήμητρα και Περσεφόνη.
Όποιος έχει παρατηρήσει τον κύκλο της φύσης και βλέπει ένα βλαστάρι, γνωρίζει πως μετά από λίγο καιρό αυτό το φυτό, θα αποκτήσει άνθη ή καρπούς, ακολουθώντας το μυστικό κάλεσμα της εξέλιξης και των δυνάμεων της φύσεως.
Στον πυρήνα της ύπαρξης του το φυτό φέρει τις δυνάμεις εκείνες που σε συνδυασμό τα τέσσερα στοιχεία της φύσεως θα δώσει τους καρπούς, τους οποίους είναι προορισμένος να δώσει. Πώς μπορεί όμως κάποιος να κατανοήσει το άφατο από το φανερό; Όλοι μπορούν να μετρήσουν τους σπόρους σ' ένα στάχυ, κανείς όμως δεν μπορεί να μετρήσει τα στάχυα μέσα σ' έναν σπόρο.
Αυτό είναι δυνατό μόνο σ’ εκείνον που έχει εξοικειωθεί με τις μυστικές και άφατες δυνάμεις της φύσεως. Ο υλικός κόσμος είναι καθρέφτης των αθέατων πνευματικών δυνάμεων, που σχηματοποιούν και ζωοποιούν την φύση.
Ο ουρανός ενυπάρχει στην Γη με ένα Ουράνιο τρόπο, όπως και η Γη ενυπάρχει στον Ουρανό με ένα γήινο τρόπο. Οδός άνω και κάτω μία. Τα πάντα βρίσκονται σε αμοιβαία αλληλεπίδραση, και αφού «όλα βρίσκονται μέσα σε όλα», το σύμπαν είναι «ένα και συνεχές», άρα το μικρότερο γεγονός έχει επίδραση στο σύνολο του κόσμου.
Ολόκληρο το σύμπαν το διέπει ένας «ιερός δεσμός», ο οποίος συνδέει τα πάντα, και εξαιτίας του οποίου υπάρχει η «κράσις δι’ ὅλου», η οποία αντανακλά τη συμφωνία της θείας Πρόνοιας στον κόσμο, όπου ο άνθρωπος δεν είναι παρά ένα μικρό τμήμα, είπε ο Μάρκος Αυρήλιος.
Ο Πλωτίνος διδάσκει πως όπως σε έναν ζωντανό οργανισμό κάθε μέλος είναι αναπόσπαστο μέρος του, έτσι και στον κόσμο όλα βρίσκονται σε συνάφεια και αρμονία. Το επιμέρους ταυτίζεται με το Όλον. Τα διάφορα τμήματα του κόσμου βρίσκονται σε συνάφεια, το ένα τμήμα καθρεφτίζει το άλλο, το ένα είναι μέσα στο καθετί.
Έτσι σε κάθε τμήμα του αισθητού κόσμου αντανακλώνται οι προηγούμενες υποστάσεις, και ολόκληρος ο αισθητός κόσμος, ώστε κατά οριζόντιο τρόπο κάθε επίπεδο περιλαμβάνει τα υπόλοιπα .
Υπάρχει μια δυνατότητα να μπορέσει κάποιος να εκφραστεί σχετικά με το μέλλον, εάν εισχωρήσει «πίσω» από την επιφάνεια της ανθρώπινης φύσης μέχρι την ουσία της. Ο άνθρωπος λέει ο Πρόκλος (εις Πλ. Τίμαιον), είναι ένας μικρός κόσμος και υπάρχουν μέσα σε αυτόν κατά τρόπο μερικό, όλα όσα υπάρχουν στον κόσμο κατά τρόπο θεϊκό και καθολικό. Υπάρχει μέσα μας:
1) ενεργητικός νους: όμοιος με τον καθολικό κοσμικό αιθέρα
2) ψυχή λογική: συγκροτημένη από τις δύο κοσμογονικές ουσίες
3) όχημα αιθέριο: φύσει ανάλογο με τον ουρανό
4) σώμα γήινο: δομημένο από τα τέσσερα στοιχεία της φύσης.
Ο άνθρωπος φέρει εντός του τον Θεϊκό σπινθήρα ομοούσιο με τον δημιουργό του. Ο άνθρωπος όμως ασχολείται με ότι βρίσκεται στην επιφάνεια και ότι βλέπουν τα μάτια. Ο Πλωτίνος (Εννεάδες, Περὶ τοῦ καλοῦ 1, 6, 8-9 ), μας καλεί να «κλείσουμε τα μάτια», να στραφούμε στην «εσωτερική όραση», την οποία ενώ την έχουν όλοι, λίγοι τη χρησιμοποιούν.
Δεν είναι προκαθορισμένο τι θα κάνει ένας άνθρωπος. Προκαθορισμένοι είναι οι δρόμοι που πρέπει να διαλέξει. Πώς αλλιώς θα κατανοήσουμε το παράλογο, αν δεν αφήσουμε την λογική να χορέψει στον ρυθμό του.
Αφήστε πίσω τις προκαταλήψεις και ζήστε με τη συνειδητοποίηση και την αίσθηση της παρουσίας του «αγνώστου μέσα στο γνωστό», του «επιμέρους μέσα στο Όλον», του «μυστηρίου» σε κάθε πράγμα και, κυρίως, των προόδων μιας νέας άγνοιας σε κάθε πρόοδο της γνώσης.
Σκοπός του σύμπαντος είναι η γέννηση και το άνθισμα της συνειδητότητας. Όταν ευθυγραμμίζεσαι μαζί του σε καθοδηγεί σε οτιδήποτε κάνεις, ή σκέφτεσαι. Παρατηρήστε την ομορφιά παντού γύρω σας, ακόμα και στα πιο μικρά πράγματα. Στο κελάϊδισμα ενός πουλιού, τα λουλούδια στον κήπο μας ή σ' ένα πάρκο - απλώς να παρατηρήστε την φύση.
Για να παρατηρήσει κανείς τις λεπτομέρειες απαιτείται κάποιος βαθμός αφύπνισης. Αυτή η αφύπνιση είναι το κλειδί. Είναι η ίδια η συνειδητότητα. Για να ζήσει κάποιος την εμπειρία «διεύρυνσης του εαυτού», πρέπει να έρθει πιο κοντά στην εσωτερική του ύπαρξή του, να καταδυθεί στο «εσωτερικό ιερό του κέντρο».
Όταν κοιτάς κάτι για καιρό συνειδητά κατάματα, κάποια στιγμή αυτό θα λάμψει, και τότε (τίποτα) δεν θα είναι πια το ίδιο! Σκάβε μέσα σου· μέσα σου είναι η πηγή του καλού και θα αναβλύζει πάντα αν πάντα την αναζητείς, αφαίρεσε τα πάντα, μας είπαν ο Μάρκος Αυρήλιος, και ο Πλωτίνος.
Ένας τρόπος αύξησης της συγκέντρωσης μας είναι το να παρατηρούμε την αναπνοή μας, και να αναπνέουμε συνειδητά. Όταν προσέχουμε την αναπνοή μας δεν μπορούμε να σκεφτόμαστε άλλα πράγματα ταυτόχρονα. Η προσοχή μας είναι στο τώρα και όχι στις ανησυχίες του χθες ή στο τι σχεδιάζουμε να κάνουμε την επόμενη βδομάδα. Απλά αναπνέουμε, δεν σκεφτόμαστε.
Ο διαλογισμός της αναπνοής είναι ένας αποτελεσματικός τρόπος για να αφυπνιστεί κανείς, καθώς μας απομακρύνει από τη δραστηριότητα του νου.
Η πραγματική επίγνωση έρχεται «εκ των έσω», και προϋποθέτει να «βιώσουμε» την προσωπική μας αλήθεια. Από την παιδική μας ηλικία, ακούμε ότι «το τριαντάφυλλο είναι όμορφο». Έτσι, όταν βλέπουμε ένα κομμένο τριαντάφυλλο, επαναλαμβάνουμε ότι «το τριαντάφυλλο είναι όμορφο». Το νιώθουμε όμως αυτό πραγματικά;
Γνωρίζουμε ποιες δυνάμεις δημιούργησαν αυτή την ομορφιά, έχουμε δει το περιβάλλον του; Έχουμε δει τις μέλισσες να κουβαλούν την γύρη του; Έχουμε ίσως δει το μπουμπούκι του, έχουμε ίσως μυρίσει τα άνθη του. γεμίσαμε τα βάζα με νεκρή φύση;
Η αλήθεια είναι και πρέπει να είναι απλή, δωρεάν και όμορφη. Έχεις σκεφθεί αλήθεια γιατί η Αφροδίτη απεικονίζεται γυμνή; Διότι, η απόλυτη ομορφιά δεν χρειάζεται ρούχα ή κοσμήματα. Η φύση δόθηκε δωρεάν σε όλα τα πλάσματα, και προς όφελος όλων των πραγμάτων που αυτή φιλοξενεί στην αγκαλιά της.
Γυρίστε πίσω στα απλά!. Υπάρχει μια μόνο αλήθεια και αυτή είναι η φύση. Είναι στην φύση σου να είσαι συνδεδεμένος μαζί της. Τα δεινά του ανθρώπου ξεκίνησαν όταν ο άνθρωπος ξέχασε μέσα στην βολή και τον θόρυβο του πολιτισμού του, αυτό το απλό μυστικό.
Είσαι παιδί των άστρων, εδώ γεννήθηκε το θνητό σου σώμα και εδώ θα το αφήσεις όταν θα έρθει το πλήρωμα του χρόνου. Μάθε τα παιδιά σου, να ξαπλώνουν στο στέρνο της Γαίας, να αγκαλιάζουν τα δέντρα, να ακούν το θρόισμα των φύλλων, το τραγούδι των Νυμφών στα ρυάκια του δάσους.
Εαρινή ισημερία, η χρονική περίοδος που είναι ίσα μοιρασμένη ανάμεσα στο σκοτάδι και στο φως, όλα βρίσκονται σε ισορροπία. Ισορροπήστε μέσα σας τις πνευματικές και υλικές δυνάμεις. Για πολλά πνευματικά μονοπάτια, από αρχαιοτάτων χρόνων είναι μέρα γιορτής.
Θεωρείται ημέρα κάθαρσης, γονιμότητας και αναγέννησης. οι μέρες γύρω από την Ισημερία ενδείκνυνται για να κάνουμε διαλογισμούς αρμονίας και εξισορρόπησης, αφού το φως και το σκοτάδι είναι ισοδύναμα.
Ανακάλυψε τη δική σου εσωτερική αίσθηση. Κοιτώντας το παρελθόν, να νοιώθεις ευγνωμοσύνη.
Κοιτώντας το μέλλον, να έχεις όραμα.
Κοιτώντας προς τα έξω, να παίρνεις δύναμη...
Κοιτώντας προς τα μέσα, θα βρεις την γαλήνη...
Υ.Γ. Εαρινή ισημερία, το ουράνιο σύμβολο της αναγέννησης και της ευφορίας. Αστρολογικά η σημερινή Ισημερία σηματοδοτεί την αρχή του Ζωδιακού στον Κριό. Η εαρινή ισημερία του Μαρτίου όριζε σε πολλούς λαούς και σχετικά μέχρι τις πρόσφατες εποχές την αρχή του έτους. Για τους Ρωμαίους ήταν ο πρώτος μήνας του χρόνου και πήρε το όνομα του από τον θεό Άρη (Mars) πατέρα του γενάρχη τους, του Ρωμύλου.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου