Ένας έρωτας γεννημένος στην έρημο της Αιγύπτου. Καμωμένος από ένα πάθος ασίγαστο, ζήλια, έρωτα και αντιζηλίες κι όλα αυτά να υφαίνονται σε έναν ιστό πολιτικών συμφερόντων κι επιδιώξεων δύο μεγάλων δυνάμεων, Ρώμης και Αιγύπτου. Κλεοπάτρα και Μάρκος Αντώνιος. Αυτόν τον έρωτα επιλέξαμε να σας διηγηθούμε. Τον άτρωτο κι ακατανίκητο, αφού ο θάνατος μπορεί να τους χώρισε στη γη αλλά σφράγισε την ένωσή τους στα ουράνια, για πάντα.Μέσα στα χρυσά στολισμένη, να λάμπει σαν τον ήλιο στο άρμα της. Έτσι την αντίκρισε ο Αντώνιος για πρώτη φορά να εισέρχεται στη Ρώμη, με μια ομορφιά άγρια να σαρώνει τους πάντες και τα πάντα στο διάβα της. Τότε δεν μπορούσε ούτε κατά διάνοια να επιτρέψει στον εαυτό του να αισθανθεί έτσι για εκείνη. Η μεγάλη ανατροπή που μοιραία θα φέρει πιο κοντά τον γενναίο Ρωμαίο διοικητή και την Αιγύπτια βασίλισσα ήταν ένας θάνατος και συγκεκριμένα αυτός του Ιουλίου Καίσαρα.
Η Κλεοπάτρα πολύ σύντομα συνειδητοποιεί πως πρέπει πάση θυσία να εξασφαλίσει τα μέσα για την προστασία του γιου της, ενός όχι και τόσο επιθυμητού κληρονόμου από τους Ρωμαίους αλλά κι έναν σύμμαχο για να μη χάσει την εξουσία της. Βρίσκει όσα ζητούσε στο πρόσωπο του Αντώνιου, διοικητή της Ανατολής που αναλαμβάνει διαπραγματεύσεις μαζί της στο όνομα των Ρωμαίων και του νέου Καίσαρα. Έχοντάς τον σαγηνεύσει ήδη, το έργο της δεν ήταν και τόσο δύσκολο. Ακολουθεί ένα διάστημα όπου η Κλεοπάτρα δε φεύγει από το πλευρό του, ικανοποιώντας όλες του τις επιθυμίες εκτός από την κυριότερη για τον Αντώνιο, να ενδώσει στον έρωτά του. Μπορούσε να προσαρμόζει με τη μεγαλύτερη ακρίβεια και τελειότητα το χαρακτήρα της στα θέλω του Αντώνιου.
Κάπου εκεί δεν αργεί όμως να μπλεχτεί στον ιστό της ίντριγκας που η ίδια έπλεξε. Ο έρωτας καραδοκούσε για εκείνη στη γωνία κι ας τον απαρνούνταν πεισματικά. Πλέον ο Αντώνιος δεν αποτελεί απλώς το μέσο για τη διατήρηση της εξουσίας της αλλά για τη διατήρηση της ίδιας στη ζωή. Οι δύο ανάσες γίνονται μία κι αν κάποιος μπορούσε να δει τα βλέμματά τους, φώναζαν το ανεκπλήρωτο του έρωτα που έμελλε να ζήσουν.
Η Ρώμη αντιλαμβανόμενη την επιρροή που έχει αρχίσει να ασκεί στον Αντώνιο η παραμονή του στο παλάτι της Κλεοπάτρας κάνει τα αδύνατα δυνατά για να τον απομακρύνει. Ούτε ο γάμος του με την αδερφή του Καίσαρα δε στέκεται αρκετός όμως για να τον ελευθερώσει από τη φωτιά που άναψε ο έρωτάς του για εκείνη. Η είδηση του γάμου του, χτύπημα κάτω από τη μέση για εκείνη. Προσπαθούσε να πείσει τον εαυτό της πως ο θυμός και η οργή της ήταν απόρροιες της απώλειας ενός ισχυρού πολιτικού πλεονεκτήματος. Μάταια όμως αφού ο Αντώνιος ξαναβρίσκεται μπροστά της και τότε όλα μοιάζουν πιο ξεκάθαρα από ποτέ.
Εκείνον θέλει και μάλιστα δικό της, ολοκληρωτικά δικό της. Τον διεκδικεί χωρίς προηγούμενο για να της χαρίσει αυτό που λαχταρά περισσότερο, την επισφράγιση του έρωτά τους και την απόδειξη της πίστης του σε εκείνη και σε κανέναν άλλο. Με ένα αιγυπτιακό τελετουργικό ενώνονται υπό τα δεσμά του γάμου. Η ουράνια αυτή ένωση αντήχησε ως ύβρις στα αυτιά των Ρωμαίων. Η ένωσή τους δε σήμαινε τίποτα άλλο από την διακινδύνευση των ρωμαϊκών εδαφών. Δεν άργησε να βρεθεί η αφορμή για να εκτοπίσουν τον Αντώνιο. Οι δυο εραστές δε μένουν όμως στριμωγμένοι κι ετοιμάζουν αντεπίθεση. Μια σειρά από συγκρούσεις λαμβάνει τέλος με τον αποδεκατισμό των κοινών δυνάμεών τους και με τον Αντώνιο να αποσύρεται σαν πληγωμένος λέοντας από το πεδίο μάχης.
Ο κλοιός στένευε γύρω τους όλο και πιο πολύ. Ο Αντώνιος γνωρίζοντας τη μοίρα που τους περίμενε αποχωρεί πρώτος από αυτή τη μεγάλη σκηνή, αφήνοντας τη Κλεοπάτρα πίσω με μία επιλογή. Μια από τις φήμες που πλανιέται είναι η ύπαρξη ενός συμβολαίου που συνυπέγραψαν, ένα « συμβόλαιο διπλού ερωτικού θανάτου». Συμφωνημένα ή όχι η Κλεοπάτρα τον ακολουθεί. Τερματίζοντας τη ζωή της έκανε τη λαμπρότερη έξοδο. Όχι μόνο δεν έγινε βοά στα χέρια αυτών που τη μίσησαν, έσμιξε αιώνια με τον Αντώνιο πραγματοποιώντας τη μεγαλύτερη φιλοδοξία της, το να γίνει μια θεά μεταξύ του αιγυπτιακού πανθέου και το όνομά της να γραφτεί με ανεξίτηλο τρόπο στην ιστορία. Έφυγε από τη ζωή με το όνομά του στα χείλη της και με τη διαταγή να την ντύσουν στα χρυσά, όπως την πρώτη φορά που την αντίκρισε, για να λάμψει πάλι σαν τον ήλιο και να την αναγνωρίσει.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου