Από τα επιφανή καθάρματα της Ιστορίας. Εξουσιαστής, βέβαια. Δεν γίνεται να απλώσεις την κτηνωδία σου, αν δεν είσαι βασιλιάς, ένας αυτοκράτορας, κάποιος ηγεμόνας. Και επειδή έχεις καθήκοντα απέναντι στην ανθρωπότητα και πασχίζεις για τα πιο υψηλά ιδανικά, τα εγκλήματά σου δικαιολογούνται. Και η Εκκλησία, δηλαδή το παπαδαριό, σε αποδέχεται για προστάτη και υπερασπιστή κι άλλα τέτοια πομπώδη.Θεοδόσιος, ο τελευταίος Ρωμαίος αυτοκράτωρ πριν από τη «διάσπαση», σε ανατολική και δυτική επικράτεια. Οι γιοι του, από διαφορετικές γυναίκες, έγιναν οι συνεχιστές του, ο Ονώριος αυτοκράτωρ της Ρώμης, ο Αρκάδιος στο κομμάτι που αργότερα ονομάστηκε Βυζάντιο.
Συνέβη το 395, τότε θεωρείται ότι ξεκινάει η Ιστορία της Βυζαντινής αυτοκρατορίας. Τρία χρόνια πριν, σα σήμερα, 16 Μαΐου, τον Φλάβιο Θεοδόσιο Αύγουστο Α' τον είπανε «Μέγα». Είναι ο Μέγας Θεοδόσιος. Και αφού τον έχουν καταγράψει «Μέγα» η Ιστορία και η θρησκεία, πρόκειται για μέγα κάθαρμα. Δεν τον είπανε «Μέγα» επειδή ήταν υψηλής κλάσεως ποδοσφαιριστής και κομμωτής, ποιητής και ερευνητής. Στρατηλάτης ήταν ο Θεοδόσιος, αυτοκράτωρ και στο δυτικό και στο ανατολικό κομμάτι της πολυεθνικής ρωμαϊκής αυτοκρατορίας.
Έκανε πράγματι μεγάλα πράγματα αυτός ο πρώην «ειδωλολάτρης» και μετέπειτα «χριστιανός». Στα παπάρια του οι θρησκείες. Αυτά τα παραμυθάκια δεν ακουμπάνε έναν άνθρωπο του πολέμου, των πολλών πολεμικών επιχειρήσεων. Όταν είδε ότι οι χριστιανοί κερδίζουν την παρτίδα, τότε αναγνώρισε ως επίσημη κρατική τη θρησκεία τους. Και για να μην απειλείται η εξουσία του πήρε στο κυνήγι τους «εθνικούς», τους οπαδούς της αρχαίας θρησκείας. Όποιος επέμενε στο δωδεκάθεο, στη θρησκεία των γονέων του, καιγότανε το μουνί του. Τους χαρακτήριζε «παράφρονες», «ιερόσυλους», τους έπαιρνε την περιουσία. Και συνεργεία κατεδάφισης με καλόγερους γκρέμιζαν τους αρχαίους ναούς σε Αίγυπτο, Συρία, παντού.
Είναι βασιλιάς σε λαούς διαφορετικούς. Λογιών λογιών φυλές. Και με θρησκεία των παππούδων τους ο καθένας. Πρόβλημα στον εξουσιαστή. Σοβαρό πρόβλημα. Θα τον βόλευε όσους έχει κατακτήσει να έχουν την ίδια θρησκεία. Να ελέγχεται η σακούλα.
Μην το κουράσουμε το γιατί εξυπηρετεί τον μονάρχη η ίδια θρησκεία, αδιάφορο γι' εκείνον ποια είναι αυτή. Ο αυτοκράτωρ είναι υπεράνω θρησκείας, δεν είναι λαουτζίκος. Τη θρησκεία τη χρειάζεται για εργαλείο, για μέσο, όχι για να την... πιστεύει.
Ο Θεοδόσιος, λοιπόν, που γεννήθηκε το 347, με την άδεια του Θεού πιθανόν, απαγόρευε δια νόμου τις «ειδωλολατρικές» λεγόμενες θρησκείες αφού προηγουμένως είχε ανακηρύξει επίσημο δόγμα τον χριστιανισμό. Δεν ήταν μαλάκας, σπουδαίος στρατηγός ήταν, αλλά και μεγάλος διπλωμάτης. Άρα, θα πήγαινε με τη μόδα, με τη νέα θρησκεία που είχε απλωθεί. Ερώτημα. Γίνεται μ' ένα φιρμάνι, ένα διάταγμα να... καταργήσει θρησκείες ο εξουσιαστής. Γίνεται αυτό; Ασφαλώς και δεν γίνεται. Ο πιστός δεν αλλάζει με τίποτα τη θρησκεία του. Δεν χρειάζεται να γνωρίζει, ούτε και ενδιαφέρεται να μάθει τι γράφουν τα κιτάπια της θρησκείας του. Πιστός είναι, άρα τυφλός. Ό,τι βρήκε από τους γονείς του, αυτό είναι.
Έπρεπε να περάσουν αιώνες για να ''κατακτήσει'' ο άνθρωπος, δηλαδή να υποχρεωθεί η εξουσία να αναγνωρίσει το δικαίωμα της ανεξιθρησκίας. Αφού υπήρχε πια η σιγουριά ότι δεν απειλείται η καθεστηκυία τάξη. Τότε, στην εποχή του Θεοδοσίου, και μέχρι πριν λίγες δεκαετίες η εξουσία έφθανε πολύ εύκολα στο έγκλημα, στο μαζικό έγκλημα στο όνομα της θρησκείας, του νόμου, της τάξεως, του έθνους, όλα αυτά τα κατασκευάσματα.
Το έγκλημα που έμεινε για την... ιδιαιτερότητά του ήταν η εντολή του Θεοδόσιου Α' του Μέγα, για να μη ξεχνιόμαστε, να σφάξουν τους άοπλους θεατές στον ιππόδρομο της Θεσσαλονίκης. Έχει μείνει στην Ιστορία η Σφαγή χιλιάδων άοπλων. Για ποιο λόγο; Να τον αναφέρουμε αν έχει κάποια σημασία η... αιτία κι όχι το ίδιο το φονικό απροστάτευτων, λένε 17.000 στη σούμα.
Ο Θεοδόσιος ήταν αυτοκράτωρ από το 379 για 16 χρόνια συνεχώς, μέχρι την ημέρα που ψόφησε, σε ηλικία 48 χρονών.
