Ταχεία απόψυξη

Αρκτικοί σαμάνοι, σκελετοί μαμούθ, πολικές αρκούδες, λευκή απεραντοσύνη, λιωμένα παγόβουνα, τεράστια κοιτάσματα πετρελαίου… Η Αρκτική έχει μονίμως πυρετό. Υπολογίζεται ότι το 25% των αποθεμάτων ορυκτών καυσίμων που έχουν απομείνει στον πλανήτη είναι θαμμένα στον Αρκτικό Ωκεανό.

Δεν στήθηκε για πλάκα η ρωσική σημαία στον πυθμένα του Βόρειου Πόλου από τα ρωσικά υποβρύχια στις 2 Αυγούστου 2007. Και ενώ η παγκόσμια υπερθέρμανση προκαλεί ήδη στρες σε ανθρώπους και ζώα, το κυνήγι του πετρελαίου ανάμεσα σε Ρωσία, Καναδά και Η.Π.Α θα είναι μάλλον η χαριστική βολή για τη χώρα των πάγων.

Υπήρξε ανέκαθεν πόλος έλξης για τους εξερευνητές. Εσχάτως, είναι και για τους ταξιδιώτες. Το οφείλει στo aurora borealis, το βόρειο σέλας, που έστω και μια φορά αν το δεις στη ζωή σου, νιώθεις προνομιούχος. Βρίσκεσαι στο μέρος του κόσμου όπου ο ήλιος ανατέλλει και δύει μόνο μια φορά το χρόνο, όπου το λυκόφως διαρκεί σχεδόν δύο εβδομάδες και όπου αποφασίζεις ο ίδιος τι ώρα είναι, ρυθμίζοντας το ρολόι σου σε οποιαδήποτε χρονική ζώνη σε συμφέρει· διαφορετική αν ήρθες από την Αλάσκα ή το Μούρμανσκ.

Ομως, ο παγωμένος παράδεισος λιώνει. Η Αρκτική χάνει σχεδόν το 10% του πάγου της ανά δεκαετία από το 1953. Το μόνιμα παγωμένο έδαφος λιώνει, τα δέντρα στην τάιγκα γέρνουν και πέφτουν, δημιουργώντας το φαινόμενο που αποκαλείται από τους επιστήμονες «μεθυσμένο δάσος».

Τα τελευταία χρόνια σημειώνονται μαζικοί θάνατοι καριμπού (όπως ονομάζονται οι τάρανδοι στην Αρκτική). Τους προκαλεί η τάιγκα, που εξαπλώνεται βορειότερα, καλύπτοντας τις λειχήνες της τούνδρας, την τροφή των ταράνδων. Η πολική αρκούδα εξαφανίζεται και οι πάγοι να λιώνουν. Έτσι, ο δρόμος προς την κατάκτηση του πυθμένα της Αρκτικής φαντάζει πιο ανοιχτός από ποτέ.