Ο ΔΙΑΒΟΛΟΣ ΚΡΥΒΕΤΑΙ ΣΤΙΣ ΛΕΠΤΟΜΕΡΕΙΕΣ
Παρθεν-οπή, η τιμή της γυναίκας
Ο παρθενικός υμένας αποτελεί ένα μυστήριο της ανθρώπινης φυσιολογίας. Στα ανώτερα θηλαστικά εμφανίζεται σε κάποιο στάδιο της ανάπτυξης του εμβρύου και μετά εξαφανίζεται. (Ο ρόλος του υμένα είναι μια φυσική έμφραξη όπου εμποδίζει μηχανικά την είσοδο μικροβίων στον κόλπο και προστατεύει το γεννητικό σύστημα της γυναίκας μέχρι να ωριμάσει η κολπική χλωρίδα και έλθει ο καθαρισμός του με την έναρξη της περιόδου). Και η ύπαρξή του θα μπορούσε να ήταν (άλλη μια) παραξενιά της Φύσης χωρίς να αποτελεί ιδιαίτερο πρόβλημα, αν πάνω της δεν στηριζόταν ένας ιστορικά διαχρονικός και γεωγραφικά εκτεταμένος ανθρώπινος ηθικός κώδικας, σχετικός με την τιμή και την αξία της γυναίκας.
Στο όνομά του άθικτου ή χρησιμοποιημένου γυναικείου κόλπου έγιναν αναρίθμητα σχετικά «εγκλήματα τιμής» στα νεώτερα χρόνια η παρθενορραφή αποτέλεσε άλλη μια ταλαιπωρία για τις γυναίκες και πηγή πλουτισμού για τους γιατρούς σχετικών ειδικοτήτων. Υπάρχουν κάποιες θεωρίες που ωστόσο δεν είναι επαρκώς πειστικές.
Ο Ντέσμοντ Μόρρις, στον «Γυμνό Πίθηκο», ισχυρίζεται ότι η δυσκολία που προκαλεί ο παρθενικός υμένας στη συνουσία συνετέλεσε στην άσκηση υπομονής του αρσενικού, στην εμφάνιση και ανάπτυξη του συναισθηματικού δεσμού άντρα-γυναίκα και στην εδραίωση του ζευγαριού και της μονογαμίας.
Ωστόσο, στην αυγή της ανθρωπότητας, όταν τα πράγματα ήταν πολύ πιο ωμά κι ενστικτώδη, είναι μάλλον απίθανο ένα σεξουαλικά ερεθισμένο αρσενικό να μην κατάφερνε να ολοκληρώσει με τις πρώτες προσπάθειες την πράξη της συνουσίας κι αν όχι να μην δοκίμαζε την τύχη του αλλού, αλλά να γυρόφερνε επί μέρες ή εβδομάδες το ίδιο θηλυκό, με αποτέλεσμα να το «παντρεύεται» για να ολοκληρωθεί η σεξουαλική ένωση.
Η σπουδαιότητα που δόθηκε από τους ανθρώπους σε αυτή την ιδιομορφία της γυναικείας φυσιολογίας και τα απερίγραπτα δεινά που υπέστησαν – και υπόκεινται μέχρι σήμερα – εκατομμύρια γυναίκες, τα φονικά αντρών που τόλμησαν να σπιλώσουν την τιμή της γυναίκας και της οικογένειάς της, αφήνει να διαφαίνεται σαφέστατα ότι πρόκειται για άλλη μια έξωθεν κακόβουλη επινόηση με σκοπό τον βασανισμό των ανθρώπων και την πρόκληση πόνου και να μην επεκταθούμε στα αποτρόπαια υποκεφάλαια της κλειτοριδοεκτομής και του ραψίματος του κόλπου που εφαρμόζουν ορισμένοι λαοί – ακόμη και σήμερα.
Ο εχθρός δεν είναι ο Άλλος, ο Εχθρός είναι αλλού.
Παρθεν-οπή, η τιμή της γυναίκας
Ο παρθενικός υμένας αποτελεί ένα μυστήριο της ανθρώπινης φυσιολογίας. Στα ανώτερα θηλαστικά εμφανίζεται σε κάποιο στάδιο της ανάπτυξης του εμβρύου και μετά εξαφανίζεται. (Ο ρόλος του υμένα είναι μια φυσική έμφραξη όπου εμποδίζει μηχανικά την είσοδο μικροβίων στον κόλπο και προστατεύει το γεννητικό σύστημα της γυναίκας μέχρι να ωριμάσει η κολπική χλωρίδα και έλθει ο καθαρισμός του με την έναρξη της περιόδου). Και η ύπαρξή του θα μπορούσε να ήταν (άλλη μια) παραξενιά της Φύσης χωρίς να αποτελεί ιδιαίτερο πρόβλημα, αν πάνω της δεν στηριζόταν ένας ιστορικά διαχρονικός και γεωγραφικά εκτεταμένος ανθρώπινος ηθικός κώδικας, σχετικός με την τιμή και την αξία της γυναίκας.
Στο όνομά του άθικτου ή χρησιμοποιημένου γυναικείου κόλπου έγιναν αναρίθμητα σχετικά «εγκλήματα τιμής» στα νεώτερα χρόνια η παρθενορραφή αποτέλεσε άλλη μια ταλαιπωρία για τις γυναίκες και πηγή πλουτισμού για τους γιατρούς σχετικών ειδικοτήτων. Υπάρχουν κάποιες θεωρίες που ωστόσο δεν είναι επαρκώς πειστικές.
Ο Ντέσμοντ Μόρρις, στον «Γυμνό Πίθηκο», ισχυρίζεται ότι η δυσκολία που προκαλεί ο παρθενικός υμένας στη συνουσία συνετέλεσε στην άσκηση υπομονής του αρσενικού, στην εμφάνιση και ανάπτυξη του συναισθηματικού δεσμού άντρα-γυναίκα και στην εδραίωση του ζευγαριού και της μονογαμίας.
Ωστόσο, στην αυγή της ανθρωπότητας, όταν τα πράγματα ήταν πολύ πιο ωμά κι ενστικτώδη, είναι μάλλον απίθανο ένα σεξουαλικά ερεθισμένο αρσενικό να μην κατάφερνε να ολοκληρώσει με τις πρώτες προσπάθειες την πράξη της συνουσίας κι αν όχι να μην δοκίμαζε την τύχη του αλλού, αλλά να γυρόφερνε επί μέρες ή εβδομάδες το ίδιο θηλυκό, με αποτέλεσμα να το «παντρεύεται» για να ολοκληρωθεί η σεξουαλική ένωση.
Η σπουδαιότητα που δόθηκε από τους ανθρώπους σε αυτή την ιδιομορφία της γυναικείας φυσιολογίας και τα απερίγραπτα δεινά που υπέστησαν – και υπόκεινται μέχρι σήμερα – εκατομμύρια γυναίκες, τα φονικά αντρών που τόλμησαν να σπιλώσουν την τιμή της γυναίκας και της οικογένειάς της, αφήνει να διαφαίνεται σαφέστατα ότι πρόκειται για άλλη μια έξωθεν κακόβουλη επινόηση με σκοπό τον βασανισμό των ανθρώπων και την πρόκληση πόνου και να μην επεκταθούμε στα αποτρόπαια υποκεφάλαια της κλειτοριδοεκτομής και του ραψίματος του κόλπου που εφαρμόζουν ορισμένοι λαοί – ακόμη και σήμερα.
Ο εχθρός δεν είναι ο Άλλος, ο Εχθρός είναι αλλού.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου