Οι Badjao του Innsmouth

Οι Bajau Laut ή Badjao είναι ανθρώπινες κοινότητες που ζουν μόνο πάνω στη θάλασσα σε μικρές βάρκες και αυτοσχέδια χωριά φτιαγμένα από ξύλο που στηρίζονται με πάσσαλους μέσα στο νερό. Μια φυλή στο Βόρνεο, το τρίτο μεγαλύτερο νησί στον κόσμο και το μεγαλύτερο νησί της Ασίας, ζει απομονωμένο στο δικό τους παράδεισο. Οι Bajau Laut ή Badjao ζουν κατά κύριο λόγο σε μικρές βάρκες και ταξιδεύουν μέρα νύχτα με τα ρεύματα της θάλασσας βασιζόμενοι για την επιβίωσή τους στην αλιεία μόνο με τον παραδοσιακό εξοπλισμό που έχουν στη διάθεσή τους.

Γι’ αυτό το λόγο αποκαλούνται οι «τσιγγάνοι της θάλασσας». *Ξέρουμε τι σημαίνει αυτό έτσι;

Μοναδική τους έγνοια; Τα αλιευτικά τους εργαλεία με τα οποία εξασφαλίζουν τα προς το ζην. Εξαιτίας του τρόπου ζωής τους, έχουν χαρακτηριστεί συχνά «οι τσιγγάνοι της θάλασσας». Κάποιοι από αυτούς συνήθιζαν να κρύβονται από τον αστικό πληθυσμό και να ζουν στη μέση του πουθενά σε πλωτά χωριά χτισμένα σε κοραλλιογενείς υφάλους. Σήμερα, πολλοί έχουν μεταφερθεί στη στεριά και κατοικούν σε μικρά απομακρυσμένα νησιά, αλλά ταυτόχρονα συνεχίζουν να τελειοποιούν τις γνώσεις τους πάνω στους ωκεανούς, ενώ πωλούν τα ψάρια τους σε μικρή κλίμακα για να ζουν.

Μέλη της φυλής εξακολουθούν να ζουν στη μέση του πουθενά, σε χωριά που επιπλέουν χτισμένα πάνω σε κοραλλιογενείς υφάλους, ενώ πολλοί έχουν βγει στις ακτές και ζουν σε μικρά νησιά, αλλά εξακολουθούν να εξερευνούν τους ωκεανούς και να πουλούν τα λιγοστά ψάρια τους.

Οι Badjao, οι νομάδες της θάλασσας.

Δεν αναγνωρίζονται ούτε γίνονται αποδεκτοί από τις γειτονικές χώρες. Βρίσκονται εκεί με δική τους επιλογή και ευθύνη. Έχουν επιλέξει να ζουν στο δικό τους μικρό «παράδεισο» ή «κόλαση».

Άνθρωποι χωρίς ηλικία Η φυλή αυτή δεν γνωρίζει γραφή και ανάγνωση. Οι Badjao δεν γνωρίζουν την ηλικία τους. Έχουν μία μικρή ιδέα για την έννοια της ηλικίας αλλά ο χρόνος δεν τους απασχολεί, μόνο το παρόν τους ενδιαφέρει. Ανεξαρτήτως ηλικίας όλοι καταφέρνουν να βρουν ένα μέρος και να ψαρέψουν. Τα τελευταία χρόνια ο πληθυσμός τους έχει μειωθεί και υπολογίζεται ότι περίπου 570.000 ζουν στις Φιλιππίνες, 480.000 στην πολιτεία Sabah της Μαλαισίας ενώ άγνωστος αριθμός αυτών ζει στην Ινδονησία και την νοτιοανατολική Ασία.

Οι γυναίκες γεννούν σε καλύβες πάνω σε ξύλινα βάθρα. Οι περισσότεροι Badjao γεννιούνται, ζουν και πεθαίνουν στην περιοχή τους. Τα μικρά παιδιά είναι διαρκώς μέσα σε βάρκες, μαθαίνουν πώς να καταδύονται και να κολυμπούν, ενώ όσα έχουν φτάσει την ηλικία των οκτώ μαθαίνουν να κυνηγούν ζώα.

Ο Réhahn, ένας γάλλος φωτογράφος, πέρασε μερικές μέρες με αυτούς τους παράξενους τσιγγάνους της θάλασσας, αποτυπώνοντας μαγευτικές στιγμές ξεγνοιασιάς και γαλήνης μακριά από τον ανθρώπινο πολιτισμό. Όπως ανέφερε στην ιστοσελίδα του, θα κρατήσει για πάντα στα βάθη της καρδιάς του το συναίσθημα της ειρήνης και της γαλήνης αυτών των ανθρώπων, οι οποίοι δεν έχουν τίποτα κοινό με τον δικό μας πολιτισμό και ζουν μόνο για το νερό (και από το νερό).

Σύμφωνα με το ρεπορτάζ του φωτογράφου, τα παιδιά δεν γνωρίζουν την ηλικία τους, μαθαίνουν να ψαρεύουν από τα τέσσερα τους χρόνια και βγαίνουν στη στεριά, μόνο για να θάψουν τους νεκρούς τους! Είναι ικανοί δύτες και ψαράδες και δεν γνωρίζουν ανάγνωση και γραφή. Οι κάτοικοι των Φιλιππίνων ζουν στη νοτιοανατολική Ασία, κυρίως στα νησιά του αρχιπελάγους Σούλου, καθώς και σε τμήματα των παράκτιων περιοχών του Μιντανάο και βόρεια του Βόρνεο, δείτε στην τελευταία φωτογραφία την θαλάσσια πατρίδα των Badjao με πράσινο χρώμα. Ζουν στον ωκεανό μεταξύ Μαλαισίας, Φιλιππίνων και Ινδονησίας.

*Η σκιά πάνω από το Ίνσμουθ

«Νομίζω ότι το πιο ωραίο πράγμα στον κόσμο είναι η ανικανότητα του ανθρώπινου νου να συσχετίσει όλα όσα περιέχει. Ζούμε σε μια γαλήνια νησίδα άγνοιας καταμεσής στις μαύρες θάλασσες του απείρου και δεν είμαστε φτιαγμένοι για να περιπλανιόμαστε μακριά. Οι επιστήμες, που η καθεμία τους αγωνίζεται στο δικό της δρόμο, δε μας έχουν προκαλέσει και τόσο μεγάλη ζημιά ως τώρα. Κάποια μέρα, όμως, ο συνδυασμός των ως τώρα ασύνδετων γνώσεων θ’ ανοίξει μπροστά μας τρομακτικούς ορίζοντες από άλλες πραγματικότητες και θα μας αποκαλύψει τη φοβερή θέση που κατέχουμε ανάμεσά τους. Και τότε, είτε θα χάσουμε τα λογικά μας από την αποκάλυψη της αλήθειας είτε θα τραπούμε σε φυγή, μακριά από το θανάσιμα άπλετο φως της, αποζητώντας καταφύγιο στη γαλήνη και τη σιγουριά ενός καινούριου σκοτεινού Μεσαίωνα.

«Δεν είν’ νεκρό εκείνο που αιώνια μπορεί να περιμένει
Μα με το διάβα των παράξενων αιώνων
ως κι ο θάνατος μπορεί να πεθαίνει.»
Howard Phillips Lovecraft