Σύμφωνα με μια ασυνήθιστη και καινοτόμα πρόσφατη έρευνα, το βλεφάρισμα αποτελεί σημαντικό οπτικό στοιχείο που επηρεάζει τις καθημερινές μας συζητήσεις. Η διάρκειά του μπορεί να αλλάξει την πορεία ενός διαλόγου.
Κατά μέσο όρο, οι περισσότεροι άνθρωποι βλεφαρίζουν περισσότερες από 13.000 φορές την ημέρα. Έτσι καθιστά αυτή την ακούσια κίνηση την πιο συχνή του προσώπου μας· είναι επίσης από τις πιο γρήγορες που μπορεί να κάνει ο οργανισμός μας.
Η πρωταρχική λειτουργία του βλεφαρίσματος είναι η λίπανση του ματιού, αλλά τα 13.000 βλεφαρίσματα είναι παραπάνω από απαραίτητα για την επίτευξη αυτού του στόχου. Αυτό το συμπέρασμα υπονοεί πως αυτή η λειτουργία έχει παραπάνω από έναν ρόλο.
Είναι επίσης γνωστό πως οι άνθρωποι μπορούν να «διαβάσουν» πρόσωπα και να υποθέσουν ορισμένα στοιχεία, εξετάζοντας ακόμα και το σχήμα του στόματος ή των φρυδιών. Θα μπορούσε το βλεφάρισμα να παίζει επίσης έναν ρόλο; Πρόσφατα, ερευνητές από το Ινστιτούτο Max Planck ψυχογλωσσίας στην Ολλανδία ερεύνησαν αν το βλεφάρισμα κατά τη διάρκεια μιας συζήτησης, μπορεί να παράγει κάποιο νόημα.
Ανοιγοκλείνοντας τα βλέφαρά μας επηρεάζουμε τις συζητήσεις μας
Η συζήτηση έχει πομπό και δέκτη. Όταν κάποιος μιλά, ο άλλος ανταποκρίνεται με νεύματα και μη λεκτικά στοιχεία επιβεβαίωσης, όπως «αχά» και «μμμ».
Οι άνθρωποι επίσης τείνουν να κοιτούν ο ένας τα μάτια του άλλου κατά τη διάρκεια ενός διαλόγου. Οι επιστήμονες, λοιπόν, πιστεύουν πως το βλεφάρισμα αποκαλύπτει ένα μήνυμα που το υποσυνείδητό μας μπορεί να διαβάσει και να καταλάβει. Τα ευρήματά τους δημοσιεύτηκαν στο επιστημονικό περιοδικό PLOS One.
Για το πείραμά τους, οι επιστήμονες χρησιμοποίησαν την εικονική πραγματικότητα. Οι συμμετέχοντες μιλούσαν σε ένα άβαταρ που ανταποκρινόταν σαν «εικονικός ακροατής». Το άβαταρ μπορούσε να κάνει ερωτήσεις όπως «Πώς ήταν το σαββατοκύριακό σου, τι έκανες;» – και ο συμμετέχων θα απαντούσε αντίστοιχα.
Το άβαταρ με τη σειρά του ανταποκρινόταν με νεύματα όπως και ένας άνθρωπος. Σε ορισμένες περιπτώσεις, ανοιγόκλεινε τα βλέφαρά του σύντομα, για 208 χιλιοστά του δευτερολέπτου. Σε άλλες, διαρκούσε περισσότερο, 607 χιλιοστά του δευτερολέπτου. Η διάρκεια βασιζόταν σε πραγματικές συζητήσεις και αντιδράσεις ανθρώπων.
Όταν ρωτήθηκαν, οι συμμετέχοντες δήλωσαν πως δεν αντιλήφθηκαν καμία διαφορά ανάμεσα στη διαφορετική διάρκεια, αλλά υποσυνείδητα, φαίνεται να το παρατήρησαν. Όταν η διάρκεια ήταν μεγαλύτερη, οι απαντήσεις των συμμετεχόντων ήταν συντομότερες κατά λίγα δευτερόλεπτα.
Αυτό αποδεικνύει πως το βλεφάρισμα παίζει έναν σημαντικό ρόλο στην πορεία μας συζήτησης. Οι ερευνητές πιστεύουν πως ανοιγοκλείνοντας τα βλέφαρά μας για περισσότερη ώρα δείχνουμε πως κατανοούμε και έτσι αποδεικνύει πως οι αντιδράσεις μας συγχρονίζονται με του δέκτη κατά τη διάρκεια μιας απλής ανθρώπινης αλληλεπίδρασης.
Σε άλλες έρευνες, οι επιστήμονες έχουν συμπεράνει πως ο μεγαλύτερος ρυθμός βλεφαρίσματος δείχνει έλλειψη προσοχής και πως οι άνθρωποι τείνουμε να βλεφαρίζουμε στο τέλος των προτάσεων και σε σημεία που πιστεύουμε πως ο ομιλητής έχει μάλλον τελειώσει αυτό που έλεγε.
Κατά μέσο όρο, οι περισσότεροι άνθρωποι βλεφαρίζουν περισσότερες από 13.000 φορές την ημέρα. Έτσι καθιστά αυτή την ακούσια κίνηση την πιο συχνή του προσώπου μας· είναι επίσης από τις πιο γρήγορες που μπορεί να κάνει ο οργανισμός μας.
Η πρωταρχική λειτουργία του βλεφαρίσματος είναι η λίπανση του ματιού, αλλά τα 13.000 βλεφαρίσματα είναι παραπάνω από απαραίτητα για την επίτευξη αυτού του στόχου. Αυτό το συμπέρασμα υπονοεί πως αυτή η λειτουργία έχει παραπάνω από έναν ρόλο.
Είναι επίσης γνωστό πως οι άνθρωποι μπορούν να «διαβάσουν» πρόσωπα και να υποθέσουν ορισμένα στοιχεία, εξετάζοντας ακόμα και το σχήμα του στόματος ή των φρυδιών. Θα μπορούσε το βλεφάρισμα να παίζει επίσης έναν ρόλο; Πρόσφατα, ερευνητές από το Ινστιτούτο Max Planck ψυχογλωσσίας στην Ολλανδία ερεύνησαν αν το βλεφάρισμα κατά τη διάρκεια μιας συζήτησης, μπορεί να παράγει κάποιο νόημα.
Ανοιγοκλείνοντας τα βλέφαρά μας επηρεάζουμε τις συζητήσεις μας
Η συζήτηση έχει πομπό και δέκτη. Όταν κάποιος μιλά, ο άλλος ανταποκρίνεται με νεύματα και μη λεκτικά στοιχεία επιβεβαίωσης, όπως «αχά» και «μμμ».
Οι άνθρωποι επίσης τείνουν να κοιτούν ο ένας τα μάτια του άλλου κατά τη διάρκεια ενός διαλόγου. Οι επιστήμονες, λοιπόν, πιστεύουν πως το βλεφάρισμα αποκαλύπτει ένα μήνυμα που το υποσυνείδητό μας μπορεί να διαβάσει και να καταλάβει. Τα ευρήματά τους δημοσιεύτηκαν στο επιστημονικό περιοδικό PLOS One.
Για το πείραμά τους, οι επιστήμονες χρησιμοποίησαν την εικονική πραγματικότητα. Οι συμμετέχοντες μιλούσαν σε ένα άβαταρ που ανταποκρινόταν σαν «εικονικός ακροατής». Το άβαταρ μπορούσε να κάνει ερωτήσεις όπως «Πώς ήταν το σαββατοκύριακό σου, τι έκανες;» – και ο συμμετέχων θα απαντούσε αντίστοιχα.
Το άβαταρ με τη σειρά του ανταποκρινόταν με νεύματα όπως και ένας άνθρωπος. Σε ορισμένες περιπτώσεις, ανοιγόκλεινε τα βλέφαρά του σύντομα, για 208 χιλιοστά του δευτερολέπτου. Σε άλλες, διαρκούσε περισσότερο, 607 χιλιοστά του δευτερολέπτου. Η διάρκεια βασιζόταν σε πραγματικές συζητήσεις και αντιδράσεις ανθρώπων.
Όταν ρωτήθηκαν, οι συμμετέχοντες δήλωσαν πως δεν αντιλήφθηκαν καμία διαφορά ανάμεσα στη διαφορετική διάρκεια, αλλά υποσυνείδητα, φαίνεται να το παρατήρησαν. Όταν η διάρκεια ήταν μεγαλύτερη, οι απαντήσεις των συμμετεχόντων ήταν συντομότερες κατά λίγα δευτερόλεπτα.
Αυτό αποδεικνύει πως το βλεφάρισμα παίζει έναν σημαντικό ρόλο στην πορεία μας συζήτησης. Οι ερευνητές πιστεύουν πως ανοιγοκλείνοντας τα βλέφαρά μας για περισσότερη ώρα δείχνουμε πως κατανοούμε και έτσι αποδεικνύει πως οι αντιδράσεις μας συγχρονίζονται με του δέκτη κατά τη διάρκεια μιας απλής ανθρώπινης αλληλεπίδρασης.
Σε άλλες έρευνες, οι επιστήμονες έχουν συμπεράνει πως ο μεγαλύτερος ρυθμός βλεφαρίσματος δείχνει έλλειψη προσοχής και πως οι άνθρωποι τείνουμε να βλεφαρίζουμε στο τέλος των προτάσεων και σε σημεία που πιστεύουμε πως ο ομιλητής έχει μάλλον τελειώσει αυτό που έλεγε.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου