Υποσυνείδητο: Ποιά η δύναμή του και πώς επηρεάζει τη ζωή μας

Τι είναι το υποσυνείδητο; Πώς μας επηρεάζει; Πώς αυτό καθορίζει τη ζωή μας; Πώς οι άνθρωποι πολλές φορές μπορεί να προσπαθούμε αλλά στο τέλος της ημέρας για κάποιον λόγο δεν τα καταφέρνουμε. Υπάρχει λόγος απλά δεν τον ξέρουμε εμείς αυτόν

Από τότε, λοιπόν, μου μπήκε μια ιδέα, ένας σπόρος μέσα στο μυαλό, και άρχισα να ψάχνω. Όπως έχω αναφέρει ξανά, ξεκίνησα με το βιβλίο “Η δύναμη του υποσυνείδητου” του Joseph Murphy – πολύ ωραίο και πολύ δυνατό βιβλίο, αν δεν το έχεις διαβάσει στο συστήνω ανεπιφύλακτα – και από εκεί και πέρα ήταν η αρχή για ένα πολύ μεγάλο ταξίδι.

Σε όλη αυτή τη διαδικασία κατάλαβα ότι όλο το παιχνίδι της ζωής παίζεται σε υποσυνείδητο επίπεδο. Κι αυτό για έναν λόγο. Και ο λόγος είναι απλός και λογικός. Όταν προχωράω στον δρόμο και δω μια λακκούβα τι θα κάνω; Ή θα πάω δεξιά, ή αριστερά, ή θα πηδήξω πάνω από την λακκούβα. Τι γίνεται όμως αν αυτή η λακκούβα είναι κρυμμένη με νερό; Τότε δεν κινδυνεύω, γιατί δεν ξέρω ότι εκεί έχει λακκούβα;

Γι’ αυτό τον λόγο, το υποσυνείδητο είναι το πιο σημαντικό κομμάτι της ζωής μας. Για τον λόγο ότι είναι αυτό το μέρος της ζωής μας στο οποίο δεν έχουμε πρόσβαση και γι’ αυτό οι άνθρωποι καλούμαστε να αναπτύσσουμε τη συνειδητότητά μας μέρα με τη μέρα, μήνα με τον μήνα, προκειμένου να φωτίσουμε όλο και μεγαλύτερο μέρος από αυτή τη σκοτεινή πτυχή της ύπαρξής μας.

Η ερώτηση λοιπόν είναι η εξής: Υπάρχει κάποιος πιο απλός τρόπος, ένας καθημερινός τρόπος, που θα μπορούσαμε οι άνθρωποι να αποκτούμε επίγνωση στο τι συμβαίνει μέσα στο υποσυνείδητό μας άσχετα από τη δουλειά που θα κάνουμε;

Ναι, βέβαια, υπάρχει! Και ποιός είναι αυτός ο τρόπος; Παλιά έλεγαν “Εν αρχήν ο λόγος”. Να θυμάσαι ότι ο λόγος, τα λόγια, οι λέξεις, ο τρόπος που μιλάμε, είναι ο τρόπος που εκφράζουμε αυτό που υπάρχει μέσα μας. Ή αν θέλεις, είναι ένας τρόπος αυτός. Έτσι λοιπόν, αυτό που χρειάζεται να κάνουμε είναι να αρχίζουμε να αποκτούμε επίγνωση στο τι λέμε, πώς το λέμε.

Δεν θα ξεχάσω ποτέ κάποια στιγμή που ήμουν με έναν φίλο, και εκεί που μιλούσαμε γυρνάω και του λέω: “’Έχω αρνητικές εικόνες στο μυαλό μου από την παιδική μου ηλικία”. Και μου λέει: “Το παρατήρησες;”. Του λέω: “Τι;”. “Να..” μου λέει, “Άκου.. Τι είπες;”. Του απαντάω “Έχω αρνητικές εικόνες από την παιδική μου ηλικία”. “Αυτό σημαίνει ότι τις έχεις ακόμα μέσα στο μυαλό σου, έτσι δεν είναι;”

Το προσπέρασα εκείνη τη στιγμή, δεν μπορούσα να το καταλάβω πάρα πολύ καλά όταν μου το είπε. Γιατί είναι αυτή η συνειδητότητα που λέμε ότι κάποιες φορές απουσιάζει ή πρέπει να την βρούμε, να την αναπτύξουμε. Έτσι λοιπόν, συνεχίσαμε τη συζήτηση, τελείωσε η βόλτα μας, και συνειδητοποίησα ότι τελικά ναι μεν είχα δουλέψει με τον εαυτό μου, αλλά κάποια πράγματα από την παιδική ηλικία υπήρχαν ακόμα μέσα μου. Και επειδή ο εγκέφαλος ανταποκρίνεται στις εικόνες που έχουμε μέσα στο μυαλό μας, αν εμένα οι εικόνες μου ήταν αυτές της παιδικής ηλικίας, τότε τι κάνει ο εγκέφαλος; Ανταποκρίνεται σε αυτή την πραγματικότητα.

Έτσι λοιπόν, τι κατάλαβα; Κατάλαβα πως ένας τρόπος για να μπορώ να μαθαίνω τι συμβαίνει πραγματικά μέσα μου, και όχι τι νομίζω ότι συμβαίνει, είναι να αρχίσω να παρατηρώ τις λέξεις που λέω. Το πώς περιγράφω την πραγματικότητα. Τις φράσεις. Τον τόνο. Την ένταση. Το πώς εκπροσωπώ, μεταφέρω, αυτό που υπάρχει μέσα μου προς τα έξω.

Έτσι λοιπόν, τι χρειάζεται να κάνεις; Αυτό που χρειάζεται να κάνεις είναι να αρχίσεις να παρατηρείς τι λες και πώς το λες στην καθημερινότητά σου και θα δεις αν αυτό συμβαδίζει και κατά πόσο με αυτό που πραγματικά θα ήθελες στη ζωή σου. Εάν δεν συμβαδίζει, τότε φρόντισε να μην προσπερνάς αυτά που λες και τον τρόπο που τα λες αλλά να πας λίγο πιο βαθιά και να δεις ακριβώς τι συμβαίνει μέσα στα βάθη της καρδιάς σου.

Επίσης, μην ξεχάσεις το εξής: Ότι είσαι υπέροχος! Ότι πρέπει να αγαπάς τον εαυτό σου.. Και να ζεις με πάθος.