Η Κλάρα δεν ήταν κακό κορίτσι αλλά είχε ένα ελάττωμα που την έκανε αντιπαθητική, ακόμα και μισητή στους άλλους: ήταν μεγάλη κουτσομπόλα. Δεν υπήρχε άνθρωπος στη γειτονιά για τον οποίο να μην είχε φτιάξει κάποια φανταστική ιστορία και να μην την είχε έπειτα διαδώσει στον καθένα που θα συναντούσε.
Οι άλλοι άκουγαν τις ιστορίες της, τις άλλαζαν, τις έλεγαν σαν αληθινές και πολλές φορές γίνονταν παρεξηγήσεις, ακόμα και τσακωμοί που είχαν σαν αιτία τα κουτσομπολιά της Κλάρας.
Επειδή όμως στο βάθος ήταν καλόκαρδη κοπέλα, αποφάσισε να παλέψει το ελάττωμά της και για τον λόγο αυτό ζήτησε τη συμβουλή ενός σοφού της πόλης.
— Έχεις δίκιο να θέλεις να αλλάξεις, παιδί μου, της είπε αυτός.
Θα σου πω τι πρέπει να κάνεις: θα πας και θα αγοράσεις μια πάπια από τον χασάπη.
Ύστερα θα αρχίσεις να περπατάς στους δρόμους, να τη μαδάς και να σκορπίζεις τα πούπουλα και τα φτερά της.
Όταν γυρίσεις σε πολλούς δρόμους και έχεις μαδήσει και το τελευταίο φτερό, έλα πάλι εδώ και θα σου πω τι θα κάνεις στη συνέχεια.
Έτσι και έκανε η Κλάρα.
Σε μια-δυο ώρες είχε ξαναγυρίσει στο σπίτι του σοφού με την πάπια εντελώς μαδημένη.
— Τώρα Κλάρα, αρχίζει η δεύτερη δουλειά σου.
Θα γυρίσεις όλους τους δρόμους από όπου πέρασες και θα μαζέψεις ένα-ένα τα φτερά και τα πούπουλα που έριξες.
Αλλά πρέπει να τα μαζέψεις όλα!
— Μα πώς θα το κάνω αυτό; Ο αέρας θα τα έχει σκορπίσει στις αυλές, στα πεζοδρόμια, στις σκεπές, στα κλαδιά, παντού. Πώς θα μπορέσω να μαζέψω πάλι όλα αυτά τα πούπουλα και τα φτερά;
— Έτσι ακριβώς γίνεται και με τα λόγια σου, Κλάρα. Μπορεί να μην τα λες με κακία, αλλά, όταν φύγουν από σένα και πάνε σε άλλους, καθένας θα τα πει με τον τρόπο του. Όσο διαφορετικό κι αν είναι αυτό που είπες εσύ, δεν μπορείς να το μαζέψεις πάλι και να το διορθώσεις. Γι’ αυτό πρέπει να είμαστε προσεκτικοί με ό,τι λέμε. Γιατί δεν μπορούμε να ξαναμαζέψουμε τα λόγια μας και να τα διορθώσουμε.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου