Εξωτερική εμφάνιση του θεού
Ο Απόλλωνας περιγράφεται ως ένας πολύ όμορφος θεός, ψηλός, με μακριούς μαύρους βοστρύχους, γαλάζια μάτια με ραβδώσεις όπως τα πέταλα των πανσέδων.
Θεός πολεμιστής, τιμωρός, τοποτηρητής ορίων
Στα κείμενα και στην τέχνη εμφανίζεται ως θεός τιμωρός, πολεμιστής, θεός που ορίζει με σαφήνεια τα όρια ανάμεσα στον κόσμο των θνητών και των αθανάτων (Ιλ., Χ 7-13) ή συνοπτικά στη φράση γνῶθι σαυτόν, τιμωρός της ύβρεως, της παραβίασης του νόμου της φιλοξενίας, της μη απονομής δικαιοσύνης.
Τιμωρεί με λοιμό ή με το τόξο του ή μόνο με το βλέμμα του. Τιμωρεί τους Αχαιούς στην Τροία για την υβριστική συμπεριφορά του Αγαμέμνονα στον Χρύση και την απάρνηση της ικεσίας του (Α, 43-53)· τους Θηβαίους, γιατί ο νεκρός βασιλιάς Λάιος έμεινε αδικαίωτος -κανείς δεν αναζήτησε τον/τους δολοφόνο/ους του· τους Κένταυρους για την απουσία μέτρου και την παραβίαση του νόμου της φιλοξενίας, καθώς όρμησαν να αρπάξουν τη νύφη του γάμου στον οποίο ήταν καλεσμένοι· τη Νιόβη που υπερηφανεύτηκε ότι είχε περισσότερα παιδιά από τη μητέρα του Λητώ· μαζί με την αδελφή του Άρτεμη συμμετείχε στην Γιγαντομαχία και σκότωσε τον Γίγαντα Τιτυό, γιο του Δία και της Ελάρας, γιατί αποπειράθηκε να βιάσει τη μητέρα τους Λητώ στο δρόμο της προς τους Δελφούς.
Κιθαρωδός και μουσαγέτης
Ως Κιθαρωδός και Μουσαγέτης εμφανίζεται στο τέλος της πρώτης ραψωδίας της Ιλιάδας (Α 601-604). Έτσι, η αρχή και το τέλος της ραψωδίας παρουσιάζουν τις δύο όψεις του θεού, τιμωρός τοξοφόρος και ψυχαγωγός με την κιθάρα του, που όμως συνενώνονται στην ταλάντωση των χορδών της κιθάρας και του τόξου. Το ηρακλείτειο οὐ ξυνιᾶσιν ὅκως διαφερόμενον ἑωυτῷ ὁμολογέει· παλίντονος ἁρμονίη ὅκωσπερ τόξου καὶ λύρης - Δεν καταλαβαίνουν πως το διαφορετικό συνομολογεί με τον εαυτό του· αρμονία αντιθέτων εντάσεων όπως στο τόξο και τη λύρα [απ. 31 (51)], βρίσκει εδώ τη μυθολογική εφαρμογή του.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου