Δεν είναι η ζωή που μας προσπέρασε άχρωμη, αλλά είναι που φοράμε γυαλιά, και είναι μουντά.Δεν είναι οι μυρωδιές που ενοχλούνε, αλλά είναι που κλείσαμε τη μύτη μας στα αρώματα της φύσης.
Δεν είναι οι βοές που ξεκουφαίνουν, αλλά είναι που δεν ακούμε τη σιωπή μας.
Δεν είναι η ασκήμια γύρω μας αποκρουστική, αλλά είναι που έχασαν τα μάτια μας την ομορφιά τους.
Δεν είναι που δεν μπορούμε να πετάξουμε, αλλά είναι που ποτέ δεν αφήσαμε το χέρι μας από το κλαδί.
Δεν είναι που πέφτει η θερμοκρασία και κρυώνουμε, αλλά είναι που ψυχράθηκαν οι καρδιές μας.
Δεν είναι οι εφιάλτες που μας βασανίζουνε, αλλά είναι που δεν πιστεύουμε στα όνειρά μας.
Δεν είναι που φοβόμαστε, αλλά είναι που επιλέξαμε να μην αγαπάμε.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου