ΔΡΑΜΑΤΙΚΗ ΠΟΙΗΣΗ: ΑΙΣΧΥΛΟΣ - Εὐμενίδες (1021-1047)

ΕΞΟΔΟΣ

ΑΘ. αἰνῶ τε μύθους τῶνδε τῶν κατευγμάτων
πέμψω τε φέγγει λαμπάδων σελασφόρων
ἐς τοὺς ἔνερθε καὶ κατὰ χθονὸς τόπους
ξὺν προσπόλοισιν αἵτε φρουροῦσιν βρέτας
1025 τοὐμόν, δικαίως. ὄμμα γὰρ πάσης χθονὸς
Θησῇδος ἐξίκοιτ᾽ ἄν, εὐκλεὴς λόχος
παίδων, γυναικῶν, καὶ στόλος πρεσβυτίδων,
. . .
φοινικοβάπτοις ἐνδυτοῖς ἐσθήμασι
τιμᾶτε, καὶ τὸ φέγγος ὁρμάσθω πυρός,
1030 ὅπως ἂν εὔφρων ἥδ᾽ ὁμιλία χθονὸς
τὸ λοιπὸν εὐάνδροισι συμφοραῖς πρέπῃ.

ΠΡΟΠΟΜΠΟΙ
βᾶτε νόμῳ, μεγάλαι φιλότιμοι [στρ. α]
Νυκτὸς παῖδες ἄπαιδες, ὑπ᾽ εὐθύφρονι πομπᾷ,
1035 (εὐφαμεῖτε δέ, χωρῖται.)

γᾶς ὑπὸ κεύθεσιν ὠγυγίοισιν, [ἀντ. α]
[καὶ] τιμαῖς καὶ θυσίαις περίσεπται τύχᾳ τε.
(εὐφαμεῖτε δὲ πανδαμεί.)

ἵλαοι δὲ καὶ εὐθύφρονες γᾷ [στρ. β] 1040
δεῦρ᾽ ἴτε, Σεμναὶ ‹θεαί›, πυριδάπτῳ
λαμπάδι τερπόμεναι καθ᾽ ὁδόν.
(ὀλολύξατε νῦν ἐπὶ μολπαῖς.)

†σπονδαὶ δ᾽ ἐς τὸ πᾶν ἔνδαιδες οἴκων† [ἀντ. β]
1045 Παλλάδος ἀστοῖς· Ζεὺς ‹ὁ› πανόπτας
οὕτω Μοῖρά τε συγκατέβα.
(ὀλολύξατε νῦν ἐπὶ μολπαῖς.)

***
ΑΘΗΝΑ
Τους καλούς λόγους δέχομαι και τις ευχές σας
και με φεγγόβολες λαμπάδες θα οδηγήσω
το δρόμο σας στης γης μες στους βαθείς τους τόπους
μαζί με τις ιέρειες που τ᾽ άγαλμά μου
φυλάγουν· κι είναι δίκιο· γιατί πρέπει τ᾽ άνθος
όλης της χώρας του Θησέα να ᾽ρθει μαζί μας,
τ᾽ αρχοντολόι το διαλεχτό, κόρες, γυναίκες
και συνοδειά κι οι σεβαστές οι πρεσβυτέρες.
…
με πορφυροβαμμένους στολισμένες πέπλους
τιμάτε τις θεές. Εμπρός, κι ας ξεχυθούνε
τα φέγγη της φωτιάς, που έτσι να πρέπει πάντα
1030 καλόγνωμη κι η παρουσία των στη γη μας
με τ᾽ άνθισμα γενιάς αντρείας κι ευτυχισμένης.

ΟΙ ΣΥΝΟΔΕΥΤΡΕΣ
Κινήσετε το δρόμο σας, μεγάλες, δοξαστές
παρθένες κόρες της Νυχτός,
που οι συνοδειές μας με τιμή σας προβοδούν,
— Κι όλα τα πλήθη σιωπή
μ᾽ ευλάβεια ας κρατούν —

μες στα πανάρχαια τ᾽ άδυτα της γης, όπου τιμές
περίσσια απ᾽ άλλες ζηλευτές,
θυσίες αγνές και προσφορές σάς καρτερούν.
— Κι όλα τα πλήθη σιωπή
μ᾽ ευλάβεια ας κρατούν.

Καλοπροαίρετες σ᾽ αυτή τη χώρα και πιστές
1040 ελάτε, θέαινες σεβαστές, κι η φεγγερή
στο δρόμο σας λαμπάδ᾽ ας σας ευφραίνει
— Κι ας συνοδεύει τους ψαλμούς
τώρα ο λαός μ᾽ αλαλαγμούς.

Παντοτινή ευτυχία αυτές θα μένουνε οι σπονδές
για της Παλλάδας το λαό· γιατ᾽ έτσι ο δυνατός
ο Δίας κι η Μοίρα ᾽ναι συμφωνημένοι.
— Κι ας συνοδεύει τους ψαλμούς
1047 τώρα ο λαός μ᾽ αλαλαγμούς.