Μία αλεπού αναζητώντας τροφή, κατάφερε να τρυπώσει επιδέξια σε ένα καμαρίνι ενός θεατρίνου. Παρατηρούσε με ιδιαίτερη προσοχή τις στολές και τις πολύχρωμες φορεσιές που εκείνος είχε στην κατοχή του για να αλλάζει στις διάφορες παραστάσεις του. Πρώτη φορά έβλεπε τέτοιες φορεσιές στη ζωή της, είχε ενθουσιαστεί!Το ενδιαφέρον της επεκτάθηκε σε ένα κλειστό μπαούλο, το οποίο άνοιξε με θέρμη, για να διαπιστώσει πως ήταν γεμάτο από μάσκες. Αποφάσισε να πάρει μία από αυτές και να την επεξεργαστεί καλύτερα, επειδή της άρεσε περισσότερο από όλες τις άλλες εμφανισιακά.
-Είναι τόσο όμορφη! παρατηρούσε. Τι ωραία χρώματα, τι ωραίες μπογιές είναι αυτές με τις οποίες τις έχουν ζωγραφίσει!
Άρχισε τότε να την κουνάει πέρα δώθε θεωρώντας πως υπάρχει κάτι μέσα της. Μπορεί να θεωρούσε πως εκείνη ήταν και άνθρωπος ή κάτι άλλο που θα αντιδρούσε. Μετά λύπης όμως, παρατήρησε πως ήταν εντελώς άδεια και πως μόνο το έξω της ήταν εντυπωσιακό.
-Τι ωραίο κεφάλι που όμως είναι άδειο εσωτερικά! παρατήρησε ξανά η αλεπού. Αυτό όμως δε συμβαίνει και στη ζωή μας, πόσοι όμορφοι άνθρωποι είναι άδειοι τελείως εσωτερικά και ας έχουν εξωτερική ομορφιά;
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου