Παρασκευή 3 Νοεμβρίου 2017

Η Οικοδύναμη και Οι Αρχαίοι Έλληνες

Σύμφωνα με τον Ιπποκράτη κάθε τόπος έχει τα δικά του χαρακτηριστικά και ιδιαιτερότητες. Εξέχοντα ρόλο, σε όλα αυτά, έχουν οι δυνάμεις της γης, καθώς για παράδειγμα το μαγνητικό πεδίο δεν είναι σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της Γης ίδιο. Επίσης σημαντική είναι η φυλετική ψυχολογία, τα ήθη, τα έθιμα,καθώς και πολλοί άλλοι παράγοντες. Οι κοσμικές ακτινοβολίες, το κλίμα, το έδαφος, το υπέδαφος, το ραδόνιο,οι υδρογονάνθρακες που είναι γνωστοί τουλάχιστον από τον εποχή του Ηρόδοτου, και τους αναφέρει στις Ιστορίες του,τα διάφορα ηλεκτρομαγνητικά πλέγματα και ακτινοβολίες που εκπέμπονται από την γη, όλα αυτά, μα και πολλές άλλες παράμετροι, επηρεάζουν με τον τρόπο τους, τις συνθήκες της ζωής αλλά και της διαβίωσης, οι οποίες διαφέρουν από τόπο σε τόπο. Ο πατέρας της ιατρικής, Ιπποκράτης, στο βιβλίο του «Περί αέρων, υδάτων, τόπων» προσπαθεί να μας δείξει με ποιο τρόπο και γιατί οι διάφοροι λαοί διαφέρουν μεταξύ τους, σύμφωνα με την περιοχή που ζουν. Αιτία αυτών των διαφορών είναι το κλίμα, η γεωγραφική θέση του κάθε τόπου, η αλλαγή των εποχών κλπ. Πολύ πριν από τον Ιπποκράτη και την κλασική εποχή, πολύ πριν από τον Ησίοδο και τον Όμηρο, αναπτύχθηκε και εφαρμόστηκε ένα χωροθεσιακό σύστημα κτιρίων και πόλεων, η Οικοδυναμική, η οποία αφού μας βοηθήσει να επιλέξουμε ένα περιβάλλον που θεωρείται ικανό και πρόσφορο για την σωστή διαβίωση, ανάπτυξη και εξέλιξη του ανθρώπου, του παρέχει αρμονία και ισορροπία με αυτό. Η Οικοδύναμη έχει ως απώτερο σκοπό να θέσει τον άνθρωπο σε συντονισμό με το άμεσο και έμμεσο περιβάλλον του και σαφώς να μετέχει των παλμικών του κινήσεων. Από αυτό, ο άνθρωπος θα απορροφήσει ό,τι πιο ευγενές, που θα συνδράμει στο να ζήσει τουλάχιστον μία καλή ζωή από κάθε άποψη και κυρίως υγείας και εγρήγορσης. Είναι η «τέχνη του κατοικείν» και του «ευ ζειν με αρμονία», υπό την αιγίδα της ελληνικής σκέψης και φιλοσοφίας, από όπου προκύπτει και η αγωγή του πολίτη καθώς και το ήθος του.Δείγματα αυτού του συστήματος, της Οικοδύναμης, μπορούμε να δούμε στα αρχαία ωδεία, θέατρα, ναούς, Ασκληπιεία, μα πάνω απ όλα σε πόλεις όπου οι πιο Οικοδύναμα καλοδιατηρημένες είναι στην Δήλο και στην αρχαία Αθήνα. Οι πόλεις αυτές είχαν επιλεγεί με βάση την μορφολογία του τοπίου, το ύψος των βροχοπτώσεων, την μέση θερμοκρασία την φορά και την ένταση των ανέμων την «δύναμη του πνεύματος (άνεμοι) και των υδάτων», την θέση του ήλιου, όπως περίπου συμβαίνει στο κινέζικο σύστημα. Μαρτυρίες γι αυτό έχουμε από τον Αριστοτέλη «είναι καθήκον η περί της υγείας των ενοικούντων μέριμνα, τούτο δʼ εξαρτάται από την καλή τοποθεσία της πόλεως και τον προσανατολισμό της» διότι «οι προς ανατολάς στραμμένες πόλεις και οι δεχόμενες τους εξ ανατολών πνέοντες ανέμους είναι υγιεινότερες».

Για την Οικοδύναμη έχουν μιλήσει ξεκάθαρα ο Ξενοφών (440 ή 425 – 355 π.Χ.), στο βιβλίο του Οικονομικός και ο Πλάτων, που έζησε την ίδια περίπου εποχή, στο βιβλίο του Κριτίας, στις περιγραφές του για την Ατλαντίδα, αλλά και αλλού, όπως στην Πολιτεία και τους Νόμους. Επίσης, ο Αριστοτέλης, ο Λουκιανός, και πολλοί άλλοι.Οικοδύναμη συναντούμε και στα Ομηρικά Έπη. Ο Ρωμαίος αρχιτέκτονας Βιτρούβιος με το Περί Αρχιτεκτονικής, βιβλίο του, ο οποίος μας δίνει πληθώρα πληροφοριών, βασίζεται σε στοιχεία που βρήκε καταγεγραμμένα σε ελληνικά βιβλία, όπως και ο ίδιος αναφέρει πολύ συχνά, «που έγραψαν ο Θεόφραστος, ο Τίμαιος, ο Ποσειδώνιος, ο Ηγησίας, ο Ηρόδοτος, ο Αριστείδης, ο Μητρόδωρος  και πολλοί άλλοι. Οι συγγραφείς αυτοί με μεγάλη οξυδέρκεια και απεριόριστη επιμέλεια έδειξαν στα γραπτά τους πως η κλίση του ουρανού –το κλίμα – είναι αυτή που έχει κατανείμει έτσι τις ιδιαιτερότητες στους τόπους, τα χαρακτηριστικά στις περιοχές, τις ιδιότητες στα ύδατα.» Μας λεει επίσης: «Αφού παρατήρησα ότι τα συγγράμματά τους είχαν ανοίξει το δρόμο για την επίτευξη αυτού που είχα ως σκοπό, ξεκίνησα, στηριγμένος πάνω τους, να κάνω ένα ακόμη βήμα.» και «Το έκανα γιατί παρατήρησα ότι οι Έλληνες έχουν εκδώσει, για τα ζητήματα αυτά, πολλά βιβλία, ενώ, αντίθετα, οι δικοί μας πάρα πολύ λίγα.» Μελετώντας, επιπλέον, όχι μόνο κείμενα αρχαίων συγγραφέων, αλλά και χάρτες αρχαίων πόλεων και κατόψεις αρχαίων οικοδομημάτων, διαπιστώνουμε πως και οι Αρχαίοι Έλληνες διέθεταν αυτή την επιστήμη, που διεθνώς είναι γνωστή με το κινέζικο όνομα. Δυστυχώς, όμως, από κάποια χρόνια και μετά, ιδιαίτερα με την βίαιη επιβολή της χριστιανικής θρησκείας, η γνώση αυτή εγκαταλείφθηκε, ξεχάστηκε, χάθηκε. Όμως, δεν χάθηκε εντελώς.

ΟΙ ΔΕΛΦΟΙ ΚΑΙ Η ΟΙΚΟΔΥΝΑΜΗ


Την επιστήμη και την εφαρμογή της Οικοδύναμης είχε αναλάβει το Μαντείο των Δελφών, κατά συνέπεια ο θεός Απόλλων της μουσικής, της μαντικής, της ιατρικής και του αποικισμού, ήταν ο προστάτης και ο αρμόδιος της προώθησης του αρχαιοελληνικού χωροθεσιακού συστήματος, τουλάχιστον σε όλο τον αρχαίο ελληνικό κόσμο. Το μαντείο, πέρα από τις υποδείξεις του, λειτουργούσε αφενός σαν ένα είδος συμβολαιογραφείου, καθώς κατοχύρωνε την όποια ιδιοκτησία, αφετέρου ως γεωγραφικό ταμείο καθώς συγκέντρωνε κάθε πληροφορία και γνώσεις για το κλίμα, το έδαφος, την βροχόπτωση και άλλα στοιχεία της κάθε περιοχής, για να μπορούν να συστήσουν την καταλληλότητα ή όχι ενός τόπου. Κανείς άλλος Έλλην θεός δεν λατρεύτηκε ως ιδρυτής πόλεων και αποικιών, όσο ο Απόλλων για την στοργική του πρόνοια προς τους κατοίκους που έμελλαν να ζήσουν εκεί, γι αυτό και πολλές αποικίες έφεραν το όνομά του, όπως λόγου χάρη Απολλωνίαι, Πυθόπολις, Φοίβη. Γνωρίζοντας το κέντρο που μελετούσε και έδινε συμβουλές και συστάσεις χωροθεσιακού περιεχομένου, μπορούμε να προσδιορίσουμε περίπου την εποχή που ιδρύθηκε το μαντείο. Σύμφωνα με τα κείμενα οι Αθηναίοι, ακολούθησαν χρησμό του Μαντείου και ίδρυσαν δεκατρείς αποικίες στην Ασία. Αρχηγός όλων των αποικιών έγινε ο Ίωνας. Ο Ίων ήταν γιος του Ξούθου και της Κρέουσας, τον οποίο είχε αναγνωρίσει ο Απόλλων μέσω των χρησμών του ως δικό του γιο. Ο Ξούθος ήταν γιος του Έλληνα, εγγονός του Δευκαλίωνα και της γυναίκας του Πύρρας, αδελφός του Δώρου και του Αιόλου, πατέρας του Αχαιού και του Ίωνα. Η χρονολογική περίοδος που έζησαν όλοι αυτοί υπολογίζεται λίγο μετά τον κατακλυσμό του Δευκαλίωνα.Πρέπει, όμως, να λάβουμε υπόψη μας πως το Δελφικό Μαντείο πριν να περάσει στην διαχείριση του θεού Απόλλωνα, αρχικά ανήκε στην Γαία. Επίσης πρέπει να αναγνωρίσουμε πως όλες οι γνώσεις του Μαντείου, για να μπορεί να συστήνει το που και το πως θα ιδρυθεί μία πόλη, ένας ναός, ή οι κατοικίες, δεν μπορεί να προήλθαν σε ένα διάστημα δύο-τριών μόνο γενιών, μετά τον Δευκαλίωνα, καθώς μιλάμε για πλήθος γνώσεων και φαινομένων της Φύσης, όχι μόνο της Ελλάδος αλλά και εκτός αυτής. Αν δεχτούμε, λοιπόν, πως το Δελφικό Μαντείο υφίσταται περίπου λίγο πριν ή λίγο μετά τον κατακλυσμό, με πληροφορίες και γνώσεις που προέρχονταν από την προκάτοχό του, Γαία, τότε δεν μπορούμε παρά να καταλήξουμε στο εύλογο συμπέρασμα πως η επιστήμη της Οικοδύναμης ήταν γνωστή και εφαρμόσιμη τουλάχιστον πριν το κατακλυσμό. Δηλαδή περίπου 12.000 με 14.000 χρόνια από την εποχή μας!

ΦΥΣΗ ΚΑΙ ΟΙΚΟΔΥΝΑΜΗ

Για όσους αναρωτιούνται πως επιλέγονταν οι περιοχές θα αναφέρω ενδεικτικά τα εξής:
Η προσεχτική παρατήρηση της Φύσης, ήταν μία πολύ καλή μέθοδος για να οδηγηθούν σε κάποια ασφαλή συμπεράσματα και οικοδυναμικές γνώσεις. Παρατηρούσαν τα ζώα, τα πουλιά, πως γεννιούνται οι αέρηδες, πως η ανατολή, η δύση κλπ. Χάρη σε αυτές τις παρατηρήσεις οι πρόγονοί μας πολύ νωρίτερα από άλλους λαούς, ακόμα ίσως και από το σύνολο της ανθρωπότητας ανακάλυψαν και προσδιόρισαν καταστάσεις, εφάρμοσαν επιστήμες, έκαναν ακριβείς υπολογισμούς. Με την ίδια μέθοδο, παρατηρώντας την Φύση, όταν έβλεπαν δέντρα παραμορφωμένα, συγκεντρωμένα σε ένα μέρος, είτε με καρκινώματα στον κορμό, ή με άλλες παθήσεις, δεν ήταν διόλου δύσκολο να καταλάβουν πως η περιοχή ήταν νοσώδης. Πόσο μάλιστα αν εκεί τριγύρω τα ζώα που ζούσαν ήταν επίσης άρρωστα. Αν δηλαδή διαπίστωναν βοοειδή που είχαν στειρότητα, ή πως η παραγωγή τους σε γάλα ήταν ασυνήθιστα μικρή, ή ακόμα κουνέλια με τριχόπτωση ή και σκύλους με ρευματισμούς, καταλάβαιναν πως η περιοχή ή ο τόπος, δεν ήταν διόλου ευνοϊκός και για τους ίδιους. Ο λόγος που μπορεί να συνέβαινε αυτό ποίκιλε, από το είδος του νερού που περνούσε κάτω από το έδαφος και τα πότιζε, μέχρι το ίδιο το έδαφος. Ενδεχομένως το νερό που έπιναν τα ζώα να ήταν στάσιμο και μαλακό ή σκληρό και να προερχόταν από μέρη ψηλά και βραχώδη. Ή, τέλος, να ήταν αλμυρό και δυσκολοχώνευτο. Κάτω από το έδαφος μπορεί να υπήρχε κάποιο χάσμα ή ρήγμα. Έπαιζε ρόλο αν το χώμα ήταν γυμνό και στεγνό ή αν ήταν πυκνοφυτεμένο και υγρό. Αν ο τόπος βρισκόταν σε κοίλωμα, όπου η ζέστη δυσκολεύει την αναπνοή, ή αν βρισκόταν σε μέρος ψηλό και ψυχρό, ήταν εξίσου σημαντικό.

Οι Αρχαίοι είχαν αντιληφθεί πως ο πλανήτης Γη είναι ένας ζωντανός οργανισμός που εκπέμπει ενέργεια, αποβάλει ό,τι δεν του είναι χρήσιμο και δέχεται ακτινοβολίες και δυνάμεις από παντού: ηλιακή, βαρυτική, αστρική, κοσμική, μαγνητική και πολλές άλλες. Οι ειδήμονες του αρχαίου κόσμου τα γνώριζαν, ή τουλάχιστον είχαν υπʼ όψιν τους κάποια βασικά πράγματα. Με φορέα αυτή την γνώση, γίνεται φανερό πως είχαν αναπτύξει μία ειδική μέθοδο και επιστήμη για την ανεύρεση ευνοϊκών τοποθεσιών ώστε να εφαρμόσουν την πολεοδομία τους, με υπερμέγιστο σκοπό την σωματική και πνευματική υγεία των κατοίκων. Όλα αυτά δεν είχαν ξεφύγει της προσοχής. Τόποι που προκαλούσαν δυσαρμονία με την υπόλοιπη Φύση, αλλά και που μπορούσαν να προκαλέσουν αρρώστιες στους ανθρώπους αποφεύγονταν ή ονομάζονταν με χαρακτηριστικά ονόματα που προσδιόριζαν το ποιόν του τόπου: Ανήλιο, κλπ. Οι πρόγονοί μας συνήθιζαν, επίσης, να εξετάζουν το συκώτι των ζώων που βοσκούσαν στους τόπους, όπου λογάριαζαν να ιδρύσουν πόλεις ή στρατόπεδα. Όταν διαπίστωναν ότι το συκώτι ενός ζώου ήταν μελανό ή αρρωστημένο, τότε θυσίαζαν και άλλα ζώα, γιατί διατηρούσαν αμφιβολίες μη τυχόν το συγκεκριμένο ζωντανό είχε τυχαία νοσήσει από κάποια ασθένεια ή από κακή τροφή.Αν στη συνέχεια και άλλα ζώα είχαν το ίδιο ή άλλο παρόμοιο πρόβλημα, συμπέραναν ότι το νερό που ανάβλυζε αλλά και τα τρόφιμα, που παράγονταν στον τόπο αυτό, θα ήταν επιβλαβή και για τους ανθρώπους. Δεν τους έμενε άλλη λύση παρά να προχωρήσουν σε άλλη τοποθεσία, αναζητώντας την Υγεία. Προχωρούσαν ώσπου να βρουν την κατάλληλη περιοχή όπου τα ζώα και η γύρω χλωρίδα να είναι υγιείς.Επιπλέον τα εντόσθια έχουν μία ιδιαίτερη ευαισθησία στις δονήσεις και τους κραδασμούς του γύρω περιβάλλοντος. Αυτοί έχουν μία συχνότητα στις οποίες κάποια ζωτικά όργανα συντονίζονταν. Αν λοιπόν δεν κυμαίνονταν σε μία συγκεκριμένη διακύμανση, η οποία δεν ήταν η πρέπουσα, η συνηθισμένη, η υγιής, τότε το συκώτι, λόγου χάρη, μεταμορφωνόταν, μπλάβιζε κλπ. Οι ειδικοί γνώστες μπορούσαν από αυτό να καταλάβουν τι συμβαίνει στην περιοχή. Οι έρευνες και οι μελέτες αυτές, δεν γίνονταν από την μία μέρα στην άλλη. Περνούσε αρκετά μεγάλο διάστημα, ίσως και περίοδος πολλών χρόνων μέχρι να διαπιστωθεί η καταλληλότητα ή όχι μιας περιοχής. Παραδείγματα όπου κάποιο μέλος της Φύσης υποδείκνυε το που θα χτιστεί μία πόλη υπάρχουν πολλά και μέσα από την μυθολογία. Για παράδειγμα, όταν την όμορφη Ευρώπη, αδελφή του Κάδμου, ερωτεύτηκε σφόδρα ο Δίας και την απήγαγε, ο Κάδμος πήγε στο Μαντείο των Δελφών, για να εντοπίσει τα ίχνη της. Η Πυθία αποφάνθηκε πως ο Κάδμος έπρεπε να εγκαταλείψει την έρευνα. Αντί γι αυτήν έπρεπε να ακολουθήσει μία αγελάδα και να ιδρύσει μία πόλη εκεί όπου το ζώο θα έπεφτε κάτω, από την κούραση.

Ο Κάδμος σάστισε αρχικά με την παρότρυνση της Πυθίας, αλλά έκανε όπως του είπε. Φεύγοντας από το Μαντείο ακολούθησε μία αγελάδα από τα κοπάδια του Πελάγοντα, η οποία μετά από ώρες σωριάστηκε σε ένα τόπο που ονόμασε Καδμεία. Η αγελάδα που, στην ουσία, επέλεξε τον τόπο που θα ίδρυε την πόλη του ο Κάδμος, δεν ήταν τυχαίος.Ανάλογο παράδειγμα έχουμε και με τον Ίλο τον γιο του Δάρδανου. Πάλι, κατόπιν χρησμού του Μαντείου των Δελφών ακολούθησε και αυτός μία αγελάδα. Εκεί όπου ξάπλωσε το μεγαλόσωμο θηλαστικό, ίδρυσε μία πόλη, που ονόμασε Ίλιον. Ή ακόμα ο Σέλευκος ο Νικάτωρ, ο οποίος σκότωσε έναν αγριόχοιρο και με το αίμα του διέγραψε την περίμετρο της Λαοδικείας. Όπως βλέπουμε, η Οικοδύναμη, έχει συγγενή σχέση με την ιατρική, αφού είναι, όπως είπαμε, μία χωροθεσιακή μέθοδος με σκοπό την υγεία και την εναρμόνιση με την Φύση. Σημαντικό ρόλο στην ίδρυση μιας πόλης, στα τότε χρόνια, δεν έπαιζε μόνο η παρατήρηση της χλωρίδας και πανίδας, αλλά και η τοποθεσία της. Ο Ιπποκράτης μας δίνει πολλά στοιχεία για αυτό το ζήτημα, σαν γιατρός – πατέρας της Ιατρικής– που ήταν. Εξεταζόταν με πολύ μεγάλη προσοχή η θέση της πόλης, δηλαδή ο προσανατολισμός της σε σχέση με τους ανέμους και τη φορά τους, αν ήταν θερμοί ή και ψυχροί. Κυρίως εκείνοι οι άνεμοι που είναι κοινοί σε όλους τους τόπους, αλλά όμως και εκείνοι που ονομάζονται τοπικοί. Τέλος μελετούσαν το τι επίδραση ασκούν, οι άνεμοι αυτοί στα νερά. Διότι όπως διαφέρουν στη γεύση, την ποιότητα και στο βάρος τους τα νερά, παρόμοια είναι πολύ διαφορετική και η επίδραση που ασκεί το κάθε είδος τους σε αυτόν που τα πίνει ή τα εκμεταλλεύεται.

 Όλα αυτά, συν τον προσανατολισμό της πόλης σε σχέση με την ανατολή του ηλίου, ήταν σημαντικό να εξεταστούν. Όπως τονίζει και ο ίδιος είναι τελείως διαφορετικά πράγματα όταν μία πόλη είναι στραμμένη προς τον βορρά ή προς τον νότο, προς την ανατολή ή προς την δύση. Αυτό και μόνο είναι ικανό να μας αποδείξει πως πέρα από την παρατήρηση των ζώων και γενικά όλης της χλωρίδας και της πανίδας, είχαν προχωρήσει σε παρατηρήσεις όχι μόνο σε μετεωρολογικούς και κλιματολογικούς, αλλά και καθαρά πέραν της Γης έξω-γήινους παράγοντες.

Δεν υπάρχουν σχόλια :

Δημοσίευση σχολίου