Τρίτη 20 Ιουνίου 2017

Και τώρα λοιπόν, ησυχία

Και τώρα σας παρακαλώ λίγο ησυχία! Είναι η σειρά σας θαρρώ να με ακούσετε! Είναι η σειρά μου να μιλήσω και να σας αναφέρω ένα προς ένα όλα όσα θέλω να πω! Αρκετά με τα λογύδρια σας και τις υπερβολές στα λόγια σας! Αρκετά με όσα μου καταλογίζετε και με όσα μου προσάπτετε και με κατηγορείτε! Αρκετά με όλα και προπαντός με την υπεροψία σας! Αρκετά είπα! Φτάνει, μπούχτισα, σιχάθηκα, πώς το λένε;

Τα νεύρα μου είναι σπασμένα από όλα όσα καλούμαι να αντιμετωπίσω καθημερινά! Συγγνώμη αλλά δεν θα σας επιτρέψω να μου τα σπάσετε περεταίρω κι εσείς! Αρκετά σας άφησα να πείτε! Τώρα θα μιλήσω εγώ! Για αυτό κάντε ησυχία και ακούστε με προσεχτικά!

Αυτή είμαι και σε όποιον αρέσω! Δεν έχω άλλες αντοχές για να γίνω αυτό που θέλετε εσείς! Πάλεψα μέσα μου για να γίνω αυτό που είμαι σήμερα! Τους δαίμονες μου τους έχω νικήσει! Μονάχα εσείς μου έχετε μείνει να αντιμετωπίσω! Αλλά είναι άνιση αυτή η μάχη κι όλο αναβάλλω τη διεξαγωγή της! Ποιος βγήκε ποτέ του νικητής όταν σαν αντιμετώπισε;

Όλο δίνω σε εσάς αλλά και στον εαυτό μου χρόνο, χρόνο για να μην πονέσω περισσότερο, χρόνο για να μεγαλώσετε εσείς μπας και ωριμάσετε, χρόνο για να μαζέψω τα κομμάτια μου και να σας αντιμετωπίσω! Αλλά όλο αυτό δεν με οδήγησε πουθενά ως τώρα! Μονάχα οι σκιές και οι δαίμονες μου μεγάλωσαν! Και το στόμα σας απέναντι μου, το οποίο αρνείστε πεισματικά να το κλείσετε! Καιρός να το κάνετε! Δεν είναι που είμαι διαφορετικός από εσάς ούτε που η διαφορά γενικά σας σοκάρει!

Είναι που έχετε μάθει με μεγάλη ευκολία να κρύβεστε πίσω από το δάχτυλο σας και να κρίνετε προς πάσα κατεύθυνση ότι βλέπετε να κινείται στο οπτικό σας πεδίο! Δεν επικρίνετε απλώς κατακρίνετε αδιακρίτως! Και η αρνητική κριτική δεν με πειράζει ούτε τα άσχημα λόγια σας! Με ενοχλεί ωστόσο η προκατάληψη σας απέναντι μου! Το ποσό εύκολο σας είναι να είστε αρνητικά διακείμενοι προς το άτομο μου άνευ ιδιαίτερου λόγου και αιτίας! Έτσι! Γιατί αυτό κάνατε πάντα! Γιατί αυτό σας είναι εύκολο! Γιατί για εσάς μια ζωή θα είμαι μικρή και ασήμαντη! Κι ας κάνετε λάθος!

Και τώρα σιωπή, σας παρακαλώ! Πόνεσαν πολύ τα αυτιά μου! Καιρός να πονέσω κι εγώ τα δικά σας. Ξεκινώ…

Δεν υπάρχουν σχόλια :

Δημοσίευση σχολίου