Κυριακή 30 Απριλίου 2017

Ζήσε

Μα σαν ψέμα έρχονται εκείνα τα δευτερόλεπτα που τα ξεχνάς όλα. Όλα αυτά τα όμορφα που δε μπορεί να τα ξεχάσει ο νους. Μα τελικά μπορεί...

Ειρωνεία! Έτσι είναι η ζωή μάτια μου, ειρωνική μέχρι το κόκκαλο, μέχρι εκεί που δε φαντάζεσαι. Δύσκολη; Απρόβλεπτη; Θα έλεγα ναι. Σίγουρα! Και με το παραπάνω μην σου πω.

Δεν ελέγχεται η ζωή απλά σε αφήνει να την ανακαλύψεις. Έτσι κάνει. Και όσο μεγαλώνει κανείς το καταλαβαίνει καλύτερα ή μάλλον το βιώνει.

Η ζωή παίρνει και δίνει, ανθρώπους, στιγμές, ό,τι θέλει κάνει εδώ που τα λέμε. Α, σου δίνει και ένα κλειδί. Θες να το πάρεις καλώς, δε θες κακό του κεφαλιού σου.

Μα είναι και μυστήρια η ζωή, ξέρεις δε σου δίνει το κλειδί στο χέρι. Σου λέει ψάξε  βρες το και μετά μαγκιά σου άνοιξε όσες πόρτες θες, ελεύθερα. Μα από την άλλη σου λέει και να προσέχεις.

Έτσι κάνει η ζωή, παιχνίδια σου παίζει. Γίνεσαι και εσύ άθελα σου πιόνι σε σκακιέρα. Χωρίς να ξέρεις τους κανόνες φυσικά. Αυτούς τους μαθαίνεις στην πορεία ή αλλιώς με το έτσι θέλω έρχονται άλλοι και σου μαθαίνουν  τα "πρέπει" του παιχνιδιού.

Εντάξει μην έχεις παράπονο σου αφήνει περιθώριο να χώσεις και κάπου τα "θέλω" σου, όπου βέβαια επιτρέπεται!

Δεν υπάρχουν σχόλια :

Δημοσίευση σχολίου