ΣΤΑΣΙΜΟΝ Δ΄
ΧΟ. εἰ θέμις ἐστί μοι τὰν ἀφανῆ θεὸν [στρ.]
καὶ σὲ λιταῖς σεβίζειν,
ἐννυχίων ἄναξ,
Αἰδωνεῦ Αἰδωνεῦ, λίσσομαι
1560 †μήτ᾽ ἐπίπονα μηδ᾽ ἐπὶ βαρυαχεῖ†
ξένον ἐξανύσαι
μόρῳ τὰν παγκευ-
θῆ κάτω νεκύων πλάκα
καὶ Στύγιον δόμον.
1565 πολλῶν γὰρ ἂν καὶ μάταν
πημάτων ἱκνουμένων
πάλιν σφε δαίμων δίκαιος αὔξοι.
ὦ χθόνιαι θεαί, σῶμά τ᾽ ἀνικάτου [αντ.]
θηρός, ὃν ἐν πύλαισι
1570 ταῖσι πολυξένοις
εὐνᾶσθαι κνυζεῖσθαί τ᾽ ἐξ ἄντρων
ἀδάματον φύλακα παρ᾽ Ἀίδᾳ
λόγος αἰὲν ἔχει·
τόν, ὦ Γᾶς παῖ καὶ
1575 Ταρτάρου, κατεύχομαι
ἐν καθαρῷ βῆναι
ὁρμωμένῳ νερτέρας
τῷ ξένῳ νεκρῶν πλάκας·
σέ τοι κικλήσκω τὸν αἰένυπνον.
***
ΣΤΑΣΙΜΟ ΤΕΤΑΡΤΟ
Αν είναι θεμιτό, στην άφαντη θεάπροσεύχομαι με σέβας· σ᾽ εσένατης μαύρης νύχτας βασιλιά, ω Αιδωνέα,1560Αιδωνέα. Παρακαλώ σας, δίχως άγριο πόνοκαι αγωνία θανάσιμη, να φτάσειο ξένος κάτω στην κοιλάδα των νεκρώνόπου τα πάντα κρύβει μέσα της,στα δώματα της Στύγας.1565Γιατί, αφού τον βρήκαν άδικατα τόσα πάθη, είναι καιρός ένας θεόςπάλι να τον υψώσει.
Ω χθόνιες θεές, ω θηρίου σώμαανίκητο που, ο λόγος λέει, εκεί,1570μπροστά στις πύλες τις πολύξενες ξαπλώνεις,μέσα απ᾽ το άντρο σου γαβγίζοντας, κι είσαιο αδάμαστος του Άδη φύλακας.Ω συ, της Γης ο γιος και του Ταρτάρου,1575ολόψυχα εύχομαι ο ξένοςτον δρόμο του ανεμπόδιστος να πάρειστον κάτω κόσμογια τα ασφοδίλια των νεκρών.Εσένα επικαλούμαι,θεό του αιώνιου ύπνου.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου