Παρασκευή 9 Σεπτεμβρίου 2016

Χρήμα... Υπάρχει Ζωή χωρίς αυτό;

Τη ζωή μέσα σε μια χρηματική κοινωνία, σαν αυτή που ζούμε όλοι μας σε κάθε γωνιά του πλανήτη, δεν θα την έλεγες και ιδανική ή ό,τι το καλύτερο θα μπορούσε να σου τύχει, την πιο δίκαιη και ασφαλή… ε;

Θα έλεγα ότι αν θελήσεις να δεις το θέμα αυτό λίγο σοβαρά, ίσως αρχίσεις να διαπιστώνεις την κόλαση μέσα στην οποία βρέθηκες… έναν εφιάλτη που δεν φέρνει ποτέ εκείνο το πρωινό που θα έχεις ξυπνήσει και θα έχει επιτέλους τελειώσει…

Ίσως περισσότερο να μοιάζει με μια συνήθεια, μια δεδομένη κατάσταση, ένα περιβάλλον μέσα στο οποίο βρέθηκες… χωρίς να το επιλέξεις…

Ξέρεις… είναι πραγματικά εντυπωσιακό, λυπηρό και απογοητευτικό το γεγονός ότι η κοινωνία μας, τα μέλη και οι φορείς της, προτιμούν να αντιπαρατίθενται ιδεολογικά και να συγκρούονται για τα αποτελέσματα και τις συνέπειες που έχει το κατεστημένο γενικότερα στις ζωές τους και το οποίο κυριαρχεί στον κόσμο μας για πάρα πολλά χρόνια και να αποφεύγουν να αμφισβητήσουν ή να αλλάξουν τα θεμέλια επάνω στα οποία βασίζεται ολόκληρο το οικοδόμημα της σύγχρονης κοινωνίας.
 
Οι άνθρωποι γκρινιάζουν, απελπίζονται, διαμαρτύρονται και φωνάζουν, για επιμέρους ζητήματα που σχετίζονται με το χρήμα, μα ουσιαστικά το αποδέχονται στις ζωές τους, έχουν πειστεί για την αναγκαιότητά του…νομίζουν ότι δεν μπορούν να κάνουν και αλλιώς, δεν ξέρουν και δεν ενδιαφέρονται οι περισσότεροι για το αν υπάρχει και κάτι πέρα από αυτό…

Προτιμούν να αντιμετωπίζουν επιφανειακά και επί μέρους τα ζητήματα, τα προβλήματα αντί να πηγαίνουν να βρίσκουν τις ρίζες που τα γεννάνε και εφαρμόζουν διαρκώς τους ίδιους τρόπους ελπίζοντας ότι θα έχουν διαφορετικά αποτελέσματα…
 
Κάτι τέτοιο είναι εντελώς τρελό!

Το χρήμα λοιπόν, το μονεταριστικό σύστημα, είναι μια συνήθεια, ένα κουσούρι απ τα παλιά…που οι άνθρωποι μοιάζει να μην είναι σε θέση να το αποβάλλουν, να το αντικαταστήσουν, όσο εφιαλτική και αν κάνει τη ζωή τους το έχουν αποδεχτεί a priory και αυτό… σαν τόσα άλλα…

Ο τρόπος που λειτουργεί το χρήμα μέσα από τους φορείς που το εκπροσωπούν, τράπεζες, χρηματοπιστωτικά ιδρύματα κλπ είναι εξαιρετικά πολύπλοκος και αρκετά ακαταλαβίστικος και αυτό δεν είναι καθόλου τυχαίο βέβαια…φαντάζεστε να ήταν απλός και κατανοητός;

Το χρηματοπιστωτικό σύστημα επινοήθηκε και άρχισε να εφαρμόζεται σε μια εποχή πραγματικής στέρησης σημαντικών αγαθών, μια εποχή έλλειψης επαρκούς τεχνογνωσίας, που θα αντιμετώπιζε τα προβλήματα κατανομής των αγαθών και των πόρων στους ανθρώπους.

Χρειάστηκε λοιπόν να υπάρξει ένας πρακτικός τρόπος.

Τώρα το γιατί, μετά από εκατοντάδες χρόνια, σε μια εποχή που ο τρόπος αυτός θεωρείται εντελώς παρωχημένος και αναποτελεσματικός για το σύνολο των ανθρώπων και αποδεικνύεται όλο και πιο επικίνδυνος και καταστροφικός, χρησιμοποιείται ακόμη στις κοινωνίες μας, είναι ένα ζήτημα που θα δούμε παρακάτω…

Τα νούμερα, οι αριθμοί και οι στατιστικές αυτού του τερατώδους συστήματος δεν αφορούν τη δική μας προσέγγιση εδώ, οι ηθικές προεκτάσεις και τα μεγάλα κοινωνικά προβλήματα στην καθημερινότητα των ανθρώπων μέσα σε αυτό το σύστημα είναι αυτό που ενδιαφέρει πάνω απ όλα. Και ξέρεις… υπάρχουν μερικά εξαιρετικά σοβαρά, θεμελιώδη δεδομένα της ζωής μας μέσα στην κοινωνία του χρήματος, που θα πρέπει να απασχολήσουν κάθε σοβαρό, χωρίς προκαταλήψεις και υπεύθυνο ερευνητή που ενδιαφέρετε να ξετυλίξει το κουβάρι και να καταλάβει τι συμβαίνει…

– Η κοινωνία του χρήματος λοιπόν ΔΕΝ μπορεί, κατ αρχάς και σε καμία περίπτωση, να είναι μια κοινωνία δίκαιη, ασφαλής και βιώσιμη για ΟΛΟΥΣ τους ανθρώπους.

Στην κοινωνία του χρήματος ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΟΛΟΙ την ίδια πρόσβαση στα αγαθά, τις υπηρεσίες και τους πόρους και το γεγονός αυτό καθεαυτό γεννάει αυτόματα τις ανισότητες και τη στρωματοποίηση της κοινωνίας.

Οι περισσότεροι άνθρωποι, ιδιαίτερα στις τριτοκοσμικές και αναπτυσσόμενες περιοχές του πλανήτη, δεν έχουν πρόσβαση σε απολύτως απαραίτητα αγαθά και υπηρεσίες για την διαβίωσή τους, με άμεσα δυσμενή αποτελέσματα στην υγεία και τη θνησιμότητά τους.

Αφού λοιπόν δεν έχουν όλοι οι άνθρωποι άμεση πρόσβαση στα αγαθά, είναι αναγκασμένοι να ανταγωνιστούν ο ένας τον άλλο, σε μια προσπάθεια να καταφέρουν να αποκτήσουν το συγκριτικό πλεονέκτημα… σε βάρος των άλλων…

Όπως καταλαβαίνεις, ένας τέτοιος προσανατολισμός δεν επιτρέπει στους ανθρώπους την «πολυτέλεια» να είναι ηθικοί στη σχέση τους με τους άλλους.
 
Καθένας αγωνίζεται για το δικό του όφελος, για τα μεγαλύτερα κέρδη γι αυτόν.
Και όσο οι στερήσεις του μεγαλώνουν, όσο η πρόσβασή του στα αγαθά περιορίζεται και δυσκολεύει, τόσο πιο ανήθικος χρειάζεται να είναι…

Αν είχατε, για παράδειγμα, ένα εμπορικό κατάστημα, ένα κατάστημα που πουλάει πχ παπούτσια και απέναντι από το δικό σας άνοιγε ένα ίδιο με παπούτσια…και μαθαίνατε πχ ότι τα παπούτσια του άλλου είναι πολύ καλύτερα από τα δικά σας, φθηνότερα κλπ… θα λέγατε ποτέ κάτι τέτοιο στους πελάτες που θα μπαίνανε στο δικό σας μαγαζί σας;

– Στην κοινωνία του χρήματος και της επιδίωξης του προσωπικού όφελους, αν δεν κοιμάσαι εντελώς επάνω σου, έχεις την διαρκή αίσθηση ότι ΟΛΟΙ σε κοροϊδεύουν, ότι σου λένε ψέματα, σε εξαπατούν, υποκρίνονται, σε παραπλανούν, σε εκμεταλλεύονται για ένα και μοναδικό λόγο... το κέρδος τους.

Σχεδόν οι πάντες στοχεύουν να κερδίσουν κάτι από σένα…

Η τηλεόραση, οι διαφημίσεις, οι πολιτικοί, οι εταιρείες, οι γιατροί, οι δικηγόροι, οι ασφαλιστές, ο μηχανικός, ο μπακάλης, ο μανάβης… ΟΛΟΙ σε εξαπατούν δίνοντάς σου ψεύτικες πληροφορίες για ένα και μόνο λόγο…για να αγοράσεις τα προϊόντα τους.

Είσαι απλά ένας πελάτης, ένας καταναλωτής, τίποτε άλλο…

Το κέρδος είναι η μοναδική κοινή κοινωνική συνισταμένη πάνω στην οποία συνωστίζονται οι πάντες.
 
Το χρήμα είναι μια κατασκευασμένη αξία, μια «συμφωνία» ανάμεσα σ αυτόν που πουλάει και σ αυτόν που αγοράζει… οι «αξίες» των αγαθών εξαρτώνται από τη σπανιότητά τους, η οποία στην κοινωνία του χρήματος είναι τεχνητή…

Το χρήμα είναι ο σημαντικότερος μα και τόσο περιορισμένος στόχος ολόκληρης της ανθρώπινης φυλής.

Σου θυμίζει κάτι από ζούγκλα όλο αυτό; Κάτι από κοινωνία αγελών;

Κι όμως… μιλάμε για την ανθρώπινη κοινωνία, την κοινωνία που έχει δημιουργήσει το πιο θαυμαστό και νοήμον πλάσμα της δημιουργίας…

– Κάτι άλλο εξαιρετικά σημαντικό που πρέπει να δεις είναι το προς τα πού είναι προσανατολισμένη η κοινωνία του χρήματος… τι τελικά εξυπηρετεί δηλαδή.

Η κοινωνία του χρήματος, το καταλαβαίνεις ή όχι, δεν μπορεί να λειτουργήσει χωρίς προβλήματα…τα προβλήματα μόνο φέρνουν κέρδη και χρήματα…το χρήμα σε μια κοινωνία που ξέρει να λύνει τα προβλήματά της με δημιουργικούς και αλληλέγγυους τρόπους δεν έχει καμία θέση, θα ήταν ξεπερασμένο…

Τα πράγματα πρέπει να χαλάνε, τα αγαθά να μην παρασκευάζονται με τα καλύτερα υλικά, να νοθεύονται τα πάντα, να αρρωσταίνεις… γενικά ΠΡΕΠΕΙ να έχεις συνέχεια ανάγκη και να εξαρτάσαι από αυτό το χρηματικό μοντέλο σε κάθε σου κίνηση…

Το βιώνεις παντού και με κάθε τρόπο, η κοινωνία μας δεν είναι προσανατολισμένη στο να δίνει λύσεις στα προβλήματα των ανθρώπων, να σου παρέχει ό,τι έχεις ανάγκη, ό,τι η εφευρετικότητά μας, οι γνώσεις μας και η τεχνολογία παρέχει, αν δεν έχεις την ικανότητα να τα πληρώσεις με χρήματα…

Αυτό το γεγονός μας οδηγεί σ ένα πολύ οδυνηρό συμπέρασμα.

Η ελευθερία σου σε αυτή την κοινωνία είναι τόση όση η αγοραστική σου δύναμη!

Αν έχεις χρήματα τότε έχεις πρόσβαση σε αγαθά, αν δεν έχεις χρήματα τότε είσαι καταδικασμένος να τα στερείσαι… να αγωνίζεσαι να τα φτάσεις…

Δεν είναι και πολύ δίκαιο ε;

– Οκ, δούλεψε σου λένε, για να μπορείς κι εσύ… 

Κι εσύ το κάνεις…με κάθε τρόπο…σπαταλάς ολόκληρη τη ζωή σου σε δουλειές που συνήθως μισείς για να μπορείς να αποκτάς τα αγαθά που χρειάζεσαι…χάνεις τον ελεύθερό σου χρόνο, την οικογένεια, τους φίλους και καταφέρνεις να αποκτάς μερικά αγαθά, να έχεις σπίτι, αυτοκίνητο, εξοχικό…να δανείζεσαι από τράπεζες, να πληρώνεις φόρους…και γενικότερα να χαλάς τα χρήματά σου εκεί που σου υπαγορεύει το μοντέλο αυτό ώστε να κυκλοφορεί το χρήμα και φυσικά… να κερδίζουν οι μεγάλες εταιρείες…

Και «ξαφνικά» είσαι απλά ένας σκλάβος, ένας σύγχρονος σκλάβος αυτού του κατεστημένου, που δεν δικαιούσαι ούτε την τροφή σου δωρεάν.

Να θυμάσαι ότι πάντα τα χρήματα επιστρέφουν στην πηγή τους αφού κάποια από αυτά περάσουν για λίγο από τα χέρια σου, την ικανότητα συσσώρευσης πλούτου την έχουν πάντα οι λίγοι…και αυτοί οι λίγοι δεν είναι και τα ηθικότερα στοιχεία της κοινωνίας μας…

Για την ακρίβεια, ο κόσμος μας κυβερνάται και κατευθύνεται από μια εξαιρετικά μικρή ελίτ των ιδιοκτητών του παγκόσμιου χρήματος, οι οποίοι φυσικά έχουν φροντίσει να τους ανήκουν και οι σημαντικότεροι πόροι της γης, για να φτιάχνουν το παιχνίδι σύμφωνα με τα συμφέροντά τους και να έχουν την παγκόσμια κυριαρχία.

Κατέχουν την ενέργεια, τις επικοινωνίες, την διατροφή, τα φάρμακα, την ενημέρωση, την ψυχαγωγία… τα πάντα δηλαδή.

Και πέρα από το ότι κατέχουν τους πόρους του πλανήτη, εφευρίσκουν διαρκώς τρόπους που θα τους αποδώσουν περισσότερα χρήματα και εξουσία…

Μερικοί από τους καλύτερους και σοβαρότερους τρόπους είναι οι πόλεμοι, οι διχασμοί που σπέρνουν στους ανθρώπους, τα ναρκωτικά, η πορνεία…καταστάσεις παγιωμένες μέσα στις κοινωνίες μας, προβλήματα που δεν λύνονται ποτέ!

– Η ύπαρξη του χρήματος και η αδιάκοπη παραγωγή καταναλωτικών προϊόντων ευθύνεται για την καθαρά υλιστική εικόνα του κόσμου μας σε βάρος της ανθρωπιάς, της αλληλεγγύης, της συμπόνιας, της συμβιωτικότητας, της ενότητας και της ανθρώπινης δημιουργικότητας για το όφελος ΟΛΩΝ.

Κάθε τι συμβαίνει για να επιφέρει κέρδος και παραπάνω χρήματα.

Ακόμα και η επιστήμη και η τεχνολογία, τα κυριότερα και σημαντικότερα ανθρώπινα «εργαλεία» προόδου και εξέλιξης, εξυπηρετούν σήμερα τους περιορισμένους σκοπούς εταιρειών και μονοπωλίων.

Σκέψου, η επιστημονική γνώση και το υψηλό επίπεδο τεχνολογίας που διαθέτουμε σήμερα επιτρέπει άνετα την αντικατάσταση των ανθρώπων από μηχανές και συστήματα αυτοματισμού σε σχεδόν ολόκληρη την παραγωγική διαδικασία σε όλα τα είδη.

Αν όμως συνέβαινε κάτι τέτοιο, στην κοινωνία του χρήματος που βρισκόμαστε, η ανεργία θα έφτανε σε απίστευτα ρεκόρ, οι άνθρωποι δεν θα είχαν αγοραστική ικανότητα και τότε… το χρηματοπιστωτικό σύστημα θα κατέρρεε…

Που τι σημαίνει αυτό με απλά λόγια;

Ότι το χρηματοπιστωτικό σύστημα εμποδίζει την εξέλιξή μας ως είδος!

Ότι το ανθρώπινο είδος ενώ μέσα από τις γνώσεις, τη δημιουργικότητά του, τις ικανότητες του, έχει φτάσει σ ένα επιστημονικό και τεχνολογικό επίπεδο πολύ υψηλό το οποίο θα μπορούσε να δώσει μια τεράστια ώθηση στο πολιτιστικό μας επίπεδο και στην ποιότητα της ζωής ΟΛΩΝ των ανθρώπων, δεν το κάνει γιατί υπάρχει το χρηματοπιστωτικό σύστημα!

Αυτό συμβαίνει γιατί πολύ απλά η επιστημονική και τεχνολογική εξέλιξη δεν ενσωματώνεται μέσα στα κοινωνικά μας συστήματα ώστε να τα εξελίξει παράλληλα… 

Αντί αυτού, που αν συνέβαινε θα άλλαζε ολοκληρωτικά και ριζικά τις ζωές όλων των ανθρώπων του πλανήτη, όλη αυτή η επιστημονική και τεχνολογική πρόοδος περνάει μέσα από τον παραμορφωτικό καθρέφτη του χρηματοπιστωτικού συστήματος κι εκεί εγκλωβίζεται…

Κι εσύ, που ίσως τα καταλαβαίνεις όλα αυτά, αναρωτιέσαι «…και τώρα τι γίνεται, τι κάνουμε;»

Μέσα σε όλο αυτό το άθλιο κατασκευασμένο τοπίο, το αυτονόητο μοιάζει να μην έχει θέση, να μην φαίνεται, να είναι πέρα από το οπτικό μας πεδίο…

Το αυτονόητο αναζητείται…

Όπως θα κατάλαβες, όλο το παιχνίδι ξεκινά με την κατοχή και διακίνηση των πόρων.

Όσο αυτοί θα είναι διαχειρίσιμοι από την ελίτ που αναφέραμε, το τοπίο δεν μπορεί να αλλάξει…
 
Οι πόροι ολόκληρης της γης χρειάζεται να ανακηρυχτούν κοινή παγκόσμια κληρονομιά ΟΛΩΝ των ανθρώπων και να χρησιμοποιηθούν με σύνεση και έξυπνα για το όφελος ΟΛΩΝ.

Η οικονομία του χρήματος είναι μια οικονομία που εξυπηρετεί ελάχιστους και θέτει όλο και περισσότερο σε κίνδυνο τις ζωές των ανθρώπων και την βιωσιμότητα του πλανήτη μας.
 
Η αυτονόητη οικονομία που θα μπορούσε να οδηγήσει την ανθρωπότητα και τον πλανήτη σ ένα περιβάλλον βιώσιμο και ασφαλές είναι η Οικονομία που Βασίζεται στους Πόρους και ΟΧΙ στο χρήμα.

Μια οικονομία των Πόρων που θα υπάρχει για το όφελος ΟΛΩΝ των ανθρώπων της γης και θα λειτουργεί με «εργαλείο» της την διαρκώς εξελισσόμενη επιστημονική και τεχνολογική γνώση.
 
Μια τέτοια οικονομία μπορεί επιτέλους να δημιουργήσει ένα ολοκληρωτικά άλλο περιβάλλον, μέσα στο οποίο οι άνθρωποι θα καλλιεργούν πραγματικά πανανθρώπινες αξίες και θα απελευθερωθούν από τον σκληρό αγώνα για την επιβίωσή τους.

Είναι απολύτως απαράδεκτο να αντιμετωπίζουμε ακόμα προβλήματα τα οποία είμαστε σε θέση να επιλύσουμε άμεσα, προβλήματα που θα μπορούσαν να έχουν λυθεί πριν από πολλά χρόνια…
Άραγε να σας φαίνονται ως παράλογες και ανόητες ουτοπίες όλα τούτα ή σαν πραγματικές δυνατότητες του σύγχρονου κόσμου μας;

Μήπως αυτός είναι ο κόσμος που όλοι ονειρευόμαστε να ζήσουμε μα δεν αναλαμβάνουμε την ευθύνη να τον δημιουργήσουμε;

Το βέβαιο είναι ότι ο κόσμος που θα ζήσουμε όλοι αύριο, και εμείς και τα παιδιά μας, θα είναι αυτός που εμείς θα επιλέξουμε σήμερα.

Γίνετε λοιπόν μέρος αυτού του σύγχρονου αναδυόμενου κόσμου που ανατέλλει μέσα από τις στάχτες του παλιού…

Δεν υπάρχουν σχόλια :

Δημοσίευση σχολίου