Σάββατο 17 Σεπτεμβρίου 2016

ΔΡΑΜΑΤΙΚΗ ΠΟΙΗΣΗ: ΕΥΡΙΠΙΔΗΣ - Μήδεια (627/8-662)

Αποτέλεσμα εικόνας για ιασων μηδειαΣΤΑΣΙΜΟΝ Β΄


ΧΟ. ἔρωτες ὑπὲρ μὲν ἄγαν ἐλθόντες οὐκ εὐδοξίαν [στρ. α]
630 οὐδ᾽ ἀρετὰν παρέδωκαν ἀνδράσιν· εἰ δ᾽ ἅλις ἔλθοι
Κύπρις, οὐκ ἄλλα θεὸς εὔχαρις οὕτω.
μήποτ᾽, ὦ δέσποιν᾽, ἐπ᾽ ἐμοὶ χρυσέων τόξων ἀφείης
635 ἱμέρῳ χρίσασ᾽ ἄφυκτον οἰστόν.

στέργοι δέ με σωφροσύνα, δώρημα κάλλιστον θεῶν· [αντ. α]
μηδέ ποτ᾽ ἀμφιλόγους ὀργὰς ἀκόρεστά τε νείκη
640 θυμὸν ἐκπλήξασ᾽ ἑτέροις ἐπὶ λέκτροις
προσβάλοι δεινὰ Κύπρις, ἀπτολέμους δ᾽ εὐνὰς σεβίζουσ᾽
ὀξύφρων κρίνοι λέχη γυναικῶν.

645 ὦ πατρίς, ὦ δώματα, μὴ [στρ. β]
δῆτ᾽ ἄπολις γενοίμαν
τὸν ἀμηχανίας ἔχουσα δυσπέρατον αἰῶν᾽,
οἰκτρότατον ἀχέων.
650 θανάτῳ θανάτῳ πάρος δαμείην
ἁμέραν τάνδ᾽ ἐξανύσα-
σα· μόχθων δ᾽ οὐκ ἄλλος ὕπερ-
θεν ἢ γᾶς πατρίας στέρεσθαι.

εἴδομεν, οὐκ ἐξ ἑτέρων [αντ. β]
655 μῦθον ἔχω φράσασθαι·
σὲ γὰρ οὐ πόλις, οὐ φίλων τις οἰκτιρεῖ παθοῦσαν
δεινότατα παθέων.
ἀχάριστος ὄλοιθ᾽ ὅτῳ πάρεστιν
660 μὴ φίλους τιμᾶν καθαρᾶν
ἀνοίξαντα κλῇδα φρενῶν·
ἐμοὶ μὲν φίλος οὔποτ᾽ ἔσται.

***

ΔΕΥΤΕΡΟ ΣΤΑΣΙΜΟ


ΧΟ. Οι έρωτες, όταν πνέουν σφοδροί καί παράφοροι,στους ανθρώπους δεν φέρνουνούτε φήμη καλή ούτε αρετή·630μα όταν έρχεται η Κύπρη όπως πρέπει,δεν έχει άλλη θεά τέτοια χάρη.Από τα χρυσά σου τόξα, ω δέσποινα,ποτέ μην αφήσεις για μένα αλάθευτο βέλος635ποτισμένο με πόθο.
Να μ᾽ αγαπάει παρακαλώ η σωφροσύνη,των θεών το θεσπέσιο δώρο.Ποτέ η τρομερή Αφροδίτηνα μη ρίξει απάνω μουδιχόγνωμη οργή και ακόρεστες έριδες,640και ο νους μου σαλέψει για το κρεβάτι ενός άλλου.Να τιμά τα ζευγάρια που διχόνοια δεν γνώρισανκαι να ορίζει βαθυστόχαστη τους γάμους των γυναικών.
645Πατρίδα μου, σπίτι μου,να μη μου μέλλεται ποτένα βρεθώ δίχως πόληκαι να βαδίσω τον δυσβάδιστο δρόμοενός βίου αβίωτου, να ζήσω τον πόνοτον απ᾽ όλους τους πόνους πικρότερο.650Καλύτερα να με δαμάσει πρώτα ο θάνατος, ο θάνατος,και το φως της ζωής μου να σβήσει.Γιατί δεν υπάρχει μοίρα πιο σκληρήαπό το να στερηθείς τη γη των πατέρων σου.
Είδαμε· δεν λέμε λόγια655που ακούσαμε από άλλους.Εσένα καμιά πόλη, κανένας φίλοςδεν θα σε λυπηθεί που έπαθεςτο κακό που είναι απ᾽ όλα τα κακάτο φοβερότερο.Να χαθεί ο αχάριστος που δεν ανοίγει660της άδολης καρδιάς του τη θύρακαι δεν τιμάει τους φίλους.Φίλος μου αυτός δεν θα γίνει ποτέ.

Δεν υπάρχουν σχόλια :

Δημοσίευση σχολίου