Περίεργες συμπεριφορές στο παιδί που οφείλονται στα video games

Ανά περιόδους δίνεται πολύ μεγάλη έμφαση στα video games που παίζουν τα παιδιά και στο κατά πόσο αυτά ευθύνονται για συμπεριφορές ανησυχητικές ή μη που εκδηλώνουν.

Συζητήσεις γονέων στα σχολεία, σε χώρους συνάντησης, σε φιλικές παρέες στα σπίτια, στην τηλεόραση «καταδικάζουν» τις περισσότερες φορές την χρήση ηλεκτρονικών παιχνιδιών ενώ οι αντίστοιχες κουβέντες και συζητήσεις των παιδιών δίνουν μεγάλη έμφαση και σημασία σε αυτά τα παιχνίδια. Τι ακριβώς όμως γίνεται; Τι συμβαίνει με αυτά τα παιχνίδια -και παρά τις αντιρρήσεις των γονιών- είναι τόσο ελκυστικά και δημοφιλή ανάμεσα στα παιδιά;

Σύμφωνα με έρευνα που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Psychological Science τα video games είναι παιχνίδια που «παθιάζουν» τα παιδιά καθώς τους δίνουν την ευκαιρία να πάρει ο «ιδανικός τους εαυτός» ψηφιακά σάρκα και οστά. Μέσα από αυτά τα παιχνίδια τα παιδιά έχουν την δυνατότητα να ζήσουν μια δεύτερη «ψηφιακή» ζωή -πέρα από την πραγματική- ως τραγουδιστές, ποδοσφαιριστές ή ακόμα ως ήρωες ενός πολέμου ή μιας μάχης. Να σημειωθεί δε σε αυτό το σημείο ότι όσο μεγαλύτερη απόσταση έχει το παιδί από τον «ψηφιακό του ήρωα» ως προς τα χαρακτηριστικά του (δημοτικότητα, δύναμη, εξωτερική εμφάνιση) τόσο πιο ελκυστικό γίνεται στο παιδί και κατά συνέπεια αναζητά περισσότερο την χρήση του. Με λίγα λόγια του δίνει την ευκαιρία να ζήσει έστω και ψηφιακά μια ζωή που πιθανά θα ήθελε.

Τι συμβαίνει όμως όταν ο ήρωας που επιλέγει το παιδί ζει σε ένα «επιθετικό κόσμο» που μόνη λύση και σκοπός είναι η μάχη για την επιβίωση;

Σύμφωνα με δηλώσεις επιστημόνων από το Πανεπιστήμιο του Οχάιο (που φιλοξενούνται στο περιοδικό Psychological Science) η αύξηση της επιθετικότητας των παιδιών συνδέεται άμεσα με την χρήση βίαιων video games. Συγκεκριμένα η χρήση βίαιων video games μπορεί να οδηγήσει σε αύξηση της επιθετικής σκέψης, του θυμού, αυξάνει τον καρδιακό ρυθμό, μειώνει την ενσυναίσθηση και τα αισθήματα αλληλεγγύης  και τελικά συντελεί στην εκδήλωση της επιθετικής συμπεριφοράς.

Από την άλλη πλευρά δεν σημαίνει αυτόματα ότι όποιο παιδί παίζει video games θα εκδηλώσει και επιθετική συμπεριφορά. Και σε αυτό το σημείο η παρέμβαση, τόσο η άμεση όσο και η έμμεση, των γονιών μπορεί να αποτελέσει την λύση του προβλήματος.

Το Τμήμα Κοινωνικής και Ψυχολογικής Στήριξης συμβουλεύει τους γονείς:
 Να παρατηρούν το είδος των παιχνιδιών που παίζουν τα παιδιά
 Να ελέγχουν την ηλικιακή σήμανση που υπάρχει στα παιχνίδια και να βεβαιώνονται ότι είναι κατάλληλα για την ηλικία του παιδιού τους
 Να θέτουν όρια στη χρήση του υπολογιστή και της παιχνιδομηχανής στα παιδιά
 Να γίνονται οι ίδιοι παραδείγματα συμπεριφοράς στα παιδιά τους
 Να εξηγούν την διαφορά της «ψηφιακής κατάστασης» από την πραγματικότητα
 Εάν παρατηρήσετε ότι το παιδί σας μιμείται τον ήρωα του παιχνιδιού που παίζει σταματήστε άμεσα αυτή την συμπεριφορά, δώστε άλλα ερεθίσματα  στο παιδί και περιορίστε την χρήση του συγκεκριμένου παιχνιδιού.

Τα ηλεκτρονικά παιχνίδια είναι μια πρόκληση για τους γονείς....
Η απαγόρευση όμως δεν είναι η λύση