Παρασκευή 11 Σεπτεμβρίου 2015

Το Ομηρικό Ολόγραμμα του Ευρύμαχου

Χ Οδυσσείας 82

''ἰὸν ἀποπροΐει, βάλε δὲ στῆθος παρὰ μαζόν,ἐν δέ οἱ ἥπατι πῆξε θοὸν βέλος. ἐκ δ’ ἄρα χειρὸς''

Το πορτραίτο του Ευρύμαχου
Ο μεγάλος καταχρηστής ΚΟΜΜΑΤΑΝΘΡΩΠΟΣ, όλων των εποχών
Ο Ευρύμαχος είναι ο αρχιμνηστήρας μαζί με τον Αντίνοο που τρώγουν πίνουν στο παλάτι της Ιθάκης και λογαριασμό δεν δίνουν. Ο Όμηρος περιγράφει παραστατικά τον χαρακτήρα του σε Έπεα Πτερόεντα αενάως διαχρονικά. Ο Οδυσσέας τον σκοτώνει με βέλος που περνάει από το πρησμένο από τις καταχρήσεις ήπαρ συκώτι με μια ΤΗΛΕΜΑΧΙΚΗ σαϊτιά…. από μακριά.
Ο ΕΥΡΥΜΑΧΟΣ, όπως υπογραμμίζεται από το ΟΝΟΜΑ του, μεγάλες μάχες και ευρείες ανοίγει.

Ποιες όμως και γιατί;
Ο Ευρύμαχος, εκτός από τα πολλά κόμματα που δημιουργεί για να ροκανίζει και να κατασπαταλεί την δημόσια περιουσία και να βολεύεται αυτός και οι κολλητοί, αρέσκεται και στα πολλά παράθυρα των ηλίθιων συζητήσεων στα ΜΜΕ του κολητού του ΚΤΗΣΙΠΠΟΥ, εκείνων που μιλούν όλοι μαζί επί ώρες για το τίποτα , χωρίς να λένε τίποτα με ένα δημοσιογράφο γλάστρα σε ελαφρύ κουτί και μπόλικο αέρα κοπανιστό. Ανοίγει πάντα το Ασκί του Αιόλου κλέβοντας την προσοχή της άβουλης μάζας με ανόητα θέματα από εδώ και από εκεί που σε πρώτη είδηση προωθεί, αποπροσανατολίζοντας τον ΝΟΥ για να μη φθάσει σε κανένα σωστό της λογικής και της συνείδηση ΝΗΣΙ.

Θα τον βρούμε πάντα πίσω ή κοντά σε ένα κόμμα ή να κάνει μεταγραφή τρέχοντας από κόμμα σε κώμα γιατί είναι ο άνθρωπος του κόμματος, του μπλε του κόκκινου του κίτρινου του μαύρου του πράσινου κλπ. μαζί με τις αντίστοιχες συνδέσεις του ρωσόφιλου του γερμανικού του αγγλόφιλου του αμερικανικού του γαλλικού εκάστοτε θυρεού.

Φυσικά πάντα ιδιοτελής και ελπίζοντας σε μια αμοιβή, χέρι χέρι με τον θεοκρατικό ΑΝΤΙΝΟΟ σε δηλώσεις και υποσχέσεις παραδείσους και ουρί, που μένουν απλώς ΔΗΛΩΣΕΙΣ της επίγειας ζωής.
Άχρωμος άγευστος μίζερος, φτωχός σε πνεύμα, στερεότυπος παπαγάλος, ξύλινη γλώσσα, συμπαγής, κοινότυπος, βαρετός, φοβισμένος με σφικτούς κόμπους στη γραβάτα σπουδαιοφανή βιογραφικά, κλεμμένα διδακτορικά πληρωμένα πτυχία, ανύπαρκτη φαντασία και φαιά ουσία.

Ο μικρός δουλοπάροικος δουλικός παρατρεχάμενος κατά πόδας τον ακολουθεί ελπίζοντας πως » θα γίνει μια μέρα βεζύρης στη Θέση του Βεζύρη» ή με καμιά θεσούλα και καμιά χάρη θα τακτοποιηθεί.
Είναι αυτός που στο προφίλ του έχει πάντα, τον μεγάλο Ευρύμαχο, πρώτη είδηση κάνοντας του την μεγαλύτερη διαφήμιση, ορυόμενος για το κακό και, όλο αυτό το συμφερτό, το λέει «ενημέρωση» . Μα ο Ευρύμαχος δεν νοιάζεται γι αυτό, τόσο που έχει παχύ επιδερμίδας φλοιό . Αρκεί να μιλάς συνέχεια και να ασχολείσαι με αυτόν ακόμη και αρνητικά γιατί είναι χωρίς ΑΙΔΩ.

Τρέφεται από αυτό, αποκτά υπόσταση που διαφορετικά δεν έχει, σαν τις κουφιοκέφαλες στάρλετ που δεν έχουν τίποτα να παρουσιάσουν παρά μόνο ένα ξετσίπωτο κομμάτι κρέας και γυμνό. Απόδειξη πως σε μια χώρα που τόσα σκάνδαλα με τον ΕΥΡΥΜΑΧΟ έχουν γίνει «ο λαός» παραμένει σε κατάσταση απάθειας αδράνειας και μεγάλου ωχαδελφισμού. Έχει τον ΥΠΕΡΦΙΑΛΟ ηγεμόνα που του αξίζει.

Μερικοί μάλιστα μάγκες δήθεν τον βρίζουν κιόλας αγανακτισμένοι.
Μα αυτός που βρίζει ομολογεί την ήττα του και την αδύναμη θέση που βρίσκεται και δεν έχει παρά μια αντίθεση για να εκτονωθεί.Αν μπορούσε να κάνει κάτι άλλο, δεν θα έβριζε.

Ο πολεμιστής δεν βρίζει ποτέ, δεν το καταδέχεται, το ΒΕΛΟΣ του λόγου του όμως είναι οξύ, όπως του δόρατος η αιχμή αλλά, δεν καταδέχεται την χαμηλή αισθητική.

Βεβαίως υπάρχει και ο Καραϊσκάκης που ήταν αθυρόστος, αλλά ο Καραϊσκάκης δεν έβριζε απλώς τον σουλτάνο, ήταν πολεμιστής της πρώτης γραμμής, πολεμούσε σώμα με σώμα και τον αντίπαλο τον κοιτούσε στα μάτια και όχι ξαπλωμένος από μακριά σε ένα καναπέ, τζάμπα μάγκας που τις χάντρες βροντοχτυπά. Υπάρχει και ο Αριστοφάνης αλλά ο Αριστοφάνης ήταν καλλιτέχνης σε μια σκηνή και όχι ΙΡΟΣ γυρολόγος χαμερπής.

Σε γενικές γραμμές ο ΕΥΡΥΜΑΧΟΣ είναι ένας τύπος ανθρώπου φύσεως φοβερά αρπακτικής, ίσως όχι τόσο υπέρβαρος πάντα όμως υπερτραφής σε τάλαντα και ευρώ, όσο ο Αντίνοος, άρπαγας και καταχραστής ληστής .

Αντιμετωπίζεται με την ομηρική μέθοδο της πρώτης καταγραφής..
Αφού μελετήσεις καλά την ραψωδία χ τον αναγνωρίζεις αμέσως όπου τον βρεις.
Παίρνεις το ΤΟΞΟ και τον σημαδεύεις κατευθείαν στο συκώτι του

με ΒΕΛΟΣ Ομηρικής Εμβελείας και Διεισδυτικής «Ματιάς» Αιχμής.
Δεν φθάνει να έχεις ΣΤΟΧΟ, καλό είναι να ξέρεις και σημάδι
αλλά, αν ξέρεις σημάδι προσπάθησε να έχεις και τον σωστό
ΣΤΟΧΟ ΚΑΙ ΠΡΟΟΡΙΣΜΟ
…..για να μη λαθεύεις στον ΣΚΟΠΟ.

Δεν υπάρχουν σχόλια :

Δημοσίευση σχολίου