Πέμπτη 16 Ιουλίου 2015

Μια φωτοβολίδα μες την νύχτα σκάει!

Μια φωτοβολίδα μες την νύχτα σκάει… Στην καρδιά σου καίει μια μικρή φωτιά και από την ματιά ένα φως που ρέει! Μια φωτοβολίδα μες την νύχτα σκάει και ας ξαναγυρνάει πίσω η σελίδα! Όλα είναι ίδια αν δεν τα αγαπάς και όλα μένουν ίδια άμα δεν τα πας! Κι όλα αυτά που είναι γίνονται ξανά μέσα από την δικιά σου την ματιά!

Μεγαλώνουμε μου λες και εγώ λέω όχι. Αρνούμαι να μεγαλώσω. Αρνούμαι να δω την αλήθεια. Μου λες ότι χάσαμε την αθωότητα μας, την παιδικότητά μας και εγώ σου λέω όχι. Η παιδικότητά σου δεν χάνετε έτσι απλά. Η αθωότητά σου δεν χάνετε μέσα σε μια νύχτα! Μεγαλώσαμε μαθαίνοντας τι είναι σωστό και τι λάθος. Μεγαλώσαμε με τόσα ναι και με τόσα όχι που ξεχάσαμε ποιο πραγματικά είναι το σωστό για μας. Μας κάνανε να πιστέψουμε στα δικά τους σωστά, στα δικά τους λάθη. Μιλάνε, όλοι μιλάνε, όλοι κρίνουν, όλοι κάνουν τους παράγοντες. Ξέρουν λένε.

Μα τι αλήθεια ξέρουν?

Δεν μας ξέρουν, δεν μπήκαν στον κόπο να μας μάθουν. Δεν ξέρουν τίποτα! Ξέρουν την δικιά τους αλήθεια, την δικιά τους ζωή, ξέρουν τα δικά τους σωστά , τα δικά τους λάθη. Αυτό δεν σημαίνει ότι ξέρουν την δικιά μας ζωή, την δικιά μας αλήθεια! Με κοιτάζεις και λες δεν είμαι ίδια και εγώ χαμογελάω και λέω όχι. Είμαι αυτή που ήξερες, αυτή που αγάπησες. Φυσικά και δεν μπορείς να μένεις ίδια κατά όλη την διάρκεια της ζωής σου. Οι προτεραιότητες σου αλλάζουν, αλλάζουν τα θέλω σου και αλλάζει η ζωή σου καθημερινά, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι αλλάζεις εσύ.

Κάποιοι άνθρωποι έρχονται στην ζωή σου απρόσμενα, άλλοι έρχονται ακάλεστοι και άλλοι απλά υπάρχουν εκεί καιρό τώρα. Με τα άτομα που έχεις μάθει ξέρεις τι να κάνεις, ξέρεις πώς να του χειριστείς. Τι γίνεται όμως με αυτούς που έρχονται απρόσμενα? Πως τους αφήνεις μέσα? Πως μπορείς να κλείσεις τα μάτια και να αφεθείς? Τι να κάνεις? Τι είναι σωστό και τι λάθος? Πότε είναι η σωστή ώρα και ποιος μπορεί να σου υποσχεθεί ότι αυτός είναι ο σωστός, ο ένας?

Τόσα αναπάντητα γιατί, τόσα όχι και μη. Μα εσύ το θες, εσύ νιώθεις έτοιμη να αφεθείς. Θέλεις να αφεθείς, θέλεις να πιστέψεις ότι αυτός είναι ο σωστός. Κάποιες φορές αλλιώς τα φαντάζεσαι και αλλιώς έρχονται τα πράγματα. Ζούσα την ζωή μου χτίζοντας τοίχοι ψηλά, αφήνοντας έξω πολλούς ανθρώπους που ίσως άξιζαν μια ευκαιρία. Άλλους αγαπήσαμε, άλλους πληγώσαμε, άλλους μισήσαμε, σε άλλους δώσαμε αγάπη, με άλλους δεθήκαμε και σε άλλους δοθήκαμε. Ποτέ δεν ξέρεις ποιος θα είναι ο σωστός για σένα, ποτέ δεν θα είσαι σίγουρος αν αυτό που κάνεις είναι το σωστό για σένα.

Απλά ξέρεις ότι εκείνη την στιγμή αυτό σε έκανε χαρούμενο, ήταν αυτό που ήθελες. Όλα έρχονται και όλα φεύγουν. Ότι αρχίζει κάποτε τελειώνει. Αυτός είναι ο κύκλος της ζωής. Αυτή είναι και η ζωή μας. Όσο και αν σε πονάει αυτή είναι η αλήθεια. Ποτέ δεν θα μπορείς να είσαι σίγουρος για τίποτα. Όλα αλλάζουν με το πέρασμα του χρόνου. Αλλάζει ο κόσμος, αλλάζεις και εσύ.

Απλά πρέπει να ζεις την κάθε στιγμή της ζωής σου. Πρέπει να μάθεις να εμπιστεύεσαι τους ανθρώπους λίγο περισσότερο. Πρέπει να ζεις το τώρα χωρίς όχι και μη. Χωρίς ανασφάλειες και χωρίς αναστολές. Ζήσε το τώρα και άσε το μετά. Για το μετά κανείς δεν είναι σίγουρος. Το παρελθόν είναι εκεί γραμμένο, το μέλλον αβέβαιο, το μόνο που έχουμε αληθινό είναι το τώρα. Κλείσε τα μάτια και αφήσου, κλείσε τα αυτιά σου και μην τους ακούς.

Εσύ ξέρεις καλύτερα από όλους τους άλλους πιο είναι το σωστό για σένα, εσύ ξέρεις καλύτερα από όλους τους άλλους τι πραγματικά χρειάζεσαι και ποιος πραγματικά είσαι. Αν εσύ δεν μπορείς να καταλάβεις τι πραγματικά σου κάνει καλό τότε πως περιμένεις από τους άλλους να το ξέρουν. Η ζωή είναι δικιά σου και εσύ μόνος σου πρέπει να την κτίσεις όπως θες. Με τα δικά σου λάθη και σωστά, με τις δικές σου επιλογές και με τα δικά σου θέλω. Μόνο τότε θα είσαι πραγματικά χαρούμενος. Μην εξαρτάσαι από καταστάσεις και ανθρώπους.

 Η ευτυχία εξαρτάται μόνο από εσένα. Κάνε αυτό που θέλεις, χωρίς να ρωτάς ποιο είναι το σωστό και ποιο είναι το λάθος. Και στην τελική αν ήταν όλα λάθος θα πεις ότι ήταν δικό σου λάθος και όχι κάποιου άλλου! Έτσι είναι η ζωή, γεμάτη ρίσκα. Ρισκάρεις και κάποτε κερδίζεις, άλλοτε χάνεις. Αλλά στην τελική προσπάθησες. Θα κλάψεις θα γελάσεις, θα τα σκέφτεσαι και θα λες ότι έζησες! Ότι έκανες αυτό που σε έκανε χαρούμενο έστω και αν αυτό κράτησε λίγο.

Η ζωή είναι απρόβλεπτη, μα και εμείς οι ίδιοι είμαστε απρόβλεπτοι. Με άλλους ρισκάρουμε πιο πολύ, με άλλους πιο λίγο. Σημασία έχει να κρατάς το ήθος και τον χαρακτήρα σου σταθερό… όλα τα άλλα είναι απλά λεπτομέρειες! Αν σε κάνει χαρούμενο η ζωή που έχεις τότε είσαι στο σωστό δρόμο!

Δεν υπάρχουν σχόλια :

Δημοσίευση σχολίου