Ας πέσουν οι μάσκες

Αυτές τις Απόκριες ας πέσουν οι μάσκες

Δεν είναι ότι δεν μ’αρέσουν οι Απόκριες. Απολαμβάνω τα πάρτι και το κέφι που βλέπω στα «πρόσωπα» των μασκαράδων. Είναι όμως που δεν μπορώ να «δω» τι κρύβεται πίσω απ’ αυτά.

Ποιος ξέρει πόσα μάτια έχουν κλάψει πριν βγουν να «διασκεδάσουν»; Ποιος ξέρει πόσοι δεν πήραν τον μισθό τους για να πληρώσουν το ποτό τους; Ποιος ξέρει πόσοι λένε «καλά που είναι Απόκριες να μεταμφιεστώ, να νιώσω λίγο παιδί να χαρώ κι εγώ;»

Θα μου πείτε, αυτά συνέβαιναν και προ Αποκριών, αλλά μιας που οι «μεταμφιέσεις» έχουν την τιμητική τους, προτείνω αυτές τις Απόκριες να πέσουν οι μάσκες. Οι μάσκες που φοράμε ενίοτε σ’ αυτό που “φοβόμαστε” πιο πολύ και ίσως ίσως λέω εγώ, σ’αυτούς που αγαπάμε.

Άλλοι φοράμε μάσκα στον εργασιακό μας χώρο (μην απολυθούμε), στους συναδέλφους μας (μην χαλάσουμε το κλίμα), στον προϊστάμενο μας (δεν μπορούμε να τον ακούμε να φωνάζει). Άλλοι στους φίλους μας (μην τους ζαλίζουμε με τα δικά μας), άλλοι στους συντρόφους μας (μην φάμε τα μούτρα μας) ή σε αυτούς που θα θέλαμε να γίνουν (μην ανοίξουμε τα χαρτιά μας), άλλοι ακόμη και στην οικογένεια μας (μας νιώθουν αλλά μεγάλωσαν σε άλλες εποχές).

Χαμογελάμε σφίγγοντας τα δόντια, κρυβόμαστε πίσω από ένα τυπικό μήνυμα, «θάβουμε» τον πόνο μας ή την υπέρμετρη χαρά μας σε ένα ξερό «Τι κάνεις; Καλά». Ακόμη κι αν δεν είστε έτσι σαν άνθρωποι, δεν μπορεί να μην σας έχει συμβεί να «κρυφτείτε» πίσω από τέτοιες μάσκες, όχι οικειοθελώς αλλά γιατί κάτι άλλο θα σας είχε τραβήξει πίσω.

Φίλοι μου, για το μόνο πράγμα που δεν έχω μετανιώσει ως τώρα είναι για την αυθεντικότητα μου, αυτή που δεν μπορώ να κρύψω γιατί ζωγραφίζεται στο πρόσωπο μου (εντάξει έχω μετανιώσει κάποιες φορές που δεν μπορούσα να κρυφτώ). Όμως, πιστέψτε με δεν υπάρχει πιο ωραίο πράγμα σ’ αυτή τη δύσκολη καθημερινότητα που ζούμε, να ξέρεις πως αυτοί οι «5» άνθρωποι κι όχι οι «10» που είναι γύρω σου, σ’ αγαπούν το ίδιο, όταν μουτρώνεις, όταν φωνάζεις, όταν θυμώνεις, όταν τα «χώνεις» γιατί αυτοί οι «5» είναι που μπορούν να ξεχωρίζουν και να εκτιμούν το πιο λαμπερό και αληθινό σου χαμόγελο!

Καλές απόκριες χωρίς μάσκες λοιπόν!