ΠΟΙΟΣ, ΠΟΥ, ΤΙ, ΠΟΤΕ, ΓΙΑΤΙ

Είναι Ώρα να Ξυπνήσουμε από το όνειρο. Είναι Ώρα, Όλοι μας, Καθένας, απόλυτα υπεύθυνος για την ύπαρξή του, να απευθυνθεί στον εαυτό του και να ρωτήσει:

Άνθρωπε, ΠΟΙΟΣ ΕΙΣΑΙ;
Μπορεί να οριστεί ο Απέραντος Ουρανός από τα λίγα περαστικά σύννεφα, που γεννιούνται και χάνονται στην απεραντοσύνη του; Τότε εσύ γιατί Ορίζεις την Απέραντη Πνευματική Ουσία από τα λίγα που αντιλαμβάνεσαι, ή σκέφτεσαι, ή συλλαμβάνεις με τις εξωτερικές αισθήσεις;

Άνθρωπε ΠΟΥ ΕΙΣΑΙ;
Είσαι στο ΕΡΕΒΟΚΤΟΝΟ ΦΩΣ ΤΗΣ ΚΑΤΑΝΟΗΣΗΣ όπου η Πραγματικότητα είναι Άμεσα Γνωστή, ΩΣ ΕΧΕΙ; Ή προσπαθείς μέσω της αντίληψης, της σκέψης, των αισθήσεων, να αναγνωρίσεις που είσαι, τι είναι η ύπαρξη, η ζωή, ποιος είναι ο δρόμος σου, το νόημα όλων αυτών; Όποια εικόνα κι αν συλλάβεις θα είναι μια κατασκευή κι όποια διαδικασία κι αν ακολουθείς στην ψευδαίσθηση σε οδηγεί: Όνειρο ζεις. Και το χειρότερο όνειρο, ο χειρότερος εφιάλτης, είναι όταν είμαστε απόλυτα βέβαιοι ότι ζούμε στην πραγματικότητα.
Άνθρωπε ΤΙ ΚΑΝΕΙΣ; Με την Δράση σου παραμερίζεις τα πέπλα του ονείρου, ή χτίζεις χειρότερα δεσμά; Όλες οι προσπάθειες, οι διαδικασίες, οι πράξεις, σε οδηγούν βαθύτερα στο όνειρο, στην βεβαιότητα ότι γνωρίζεις… δεν υπάρχει μεγαλύτερη αυταπάτη.

Άνθρωπε ΠΟΤΕ ΘΑ ΞΥΠΝΗΣΕΙΣ;
Ζούμε Τώρα, μόνο το Τώρα υπάρχει, μόνο στο Τώρα μπορούμε να βγούμε από το όνειρο. Τώρα, Αυτή την Στιγμή στην οποία ακροβατούμε… ή Αφηνόμαστε στην Αιωνιότητα που Αποκαλύπτεται μόνο στη Ρέουσα Στιγμή και βγαίνουμε από τον χρόνο, από την Αόρατη Πύλη… ή ξαναβουτάμε στην θάλασσα του ονείρου, με τα ταξίδια της, τους ονειρεμένους τόπους και τις κολάσεις, τον καλό και κακό καιρό, τις εμπειρίες που ποτέ δεν μας χορταίνουν και δεν μας ξεδιψάνε… όλη αυτή την ανοησία.

Άνθρωπε Ξύπνα!
ΓΙΑΤΙ η Ζωή Είναι Καθρέφτης… ό,τι είμαστε, ό,τι κάνουμε, αυτό ακριβώς αντανακλά πάνω μας. Μόνοι μας δημιουργούμε την Ελευθερία, μόνοι μας χτίζουμε τα δεσμά μας. Μόνος Υπεύθυνος για τον εαυτό του είναι ο καθένας μας, για την δική μας, καλή ή κακή δράση… δεν είμαστε υπεύθυνοι για την άγνοια, τις φαντασιώσεις, και την κακή συμπεριφορά των άλλων. Χαράζουμε την δική μας Πορεία, φτιάχνουμε τον Δικό μας Φωτεινό Κόσμο, ή πηγαίνουμε κοπάδι με τους ανθρώπους της σκιάς, στο κόσμο των σκιών, των φαντασιώσεων, και της απώλειας.