Παρασκευή 27 Ιουνίου 2014

Μια γυναίκα 122 ετών αποκαλύπτει το μυστικό της μακροζωίας της


Ο πιο καθοριστικός παράγοντας για τη διατήρηση της υγείας ενός ανθρώπου είναι η νοοτροπία του. Δεν είναι η κληρονομικότητα, ούτε η άσκηση ή η διατροφή, αλλά ο νους. Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία για την εξαιρετική σημασία της άσκησης και της διατροφής αλλά ο πρωταρχικός παράγοντας φαίνεται να βρίσκεται μέσα στο νου Αυτό έχει αποδειχτεί πολλές φορές από τα επιστημονικά πεδία της ψυχονευροανοσολογίας, της ψυχονευροκαρδιολογίας και της ψυχονευροενδοκρινολογίας, όπως επίσης κι από τις έρευνες σχετικά με τον καρκίνο και τις διάφορες ψυχοσωματικές διαταραχές.

Το άτομο που αποδεδειγμένα έφτασε στην ηλικία των 122 ετών και 164 ημερών ήταν η Γαλλίδα Jeanne Calment.

Ποιό ήταν το μυστικό της; Σύμφωνα με το Γάλλο ερευνητή Jean-Marie Robine, ποτέ δεν έκανε κάτι ιδιαίτερο για να διατηρήσει την καλή υγεία της.

Η Jeanne Calment κάπνιζε (ξεκίνησε σε ηλικία 21 ετών), έπινε κρασί Πόρτο και έτρωγε σοκολάτες μέχρι την ηλικία των 119 ετών.

Η ίδια θεωρούσε ότι η μακροζωία της οφειλόταν στο ότι γελούσε πολύ και δεν είχε καθόλου άγχος. Όπως ισχυριζόταν, «Αν δεν μπορείς να κάνεις τίποτα για ένα πρόβλημα, δεν χρειάζεται να ανησυχείς γι’ αυτό». Βέβαια, κατά πάσα πιθανότητα συνέβαλαν σ’ αυτό και οι συνθήκες ζωής της, αφού προερχόταν από πλούσια οικογένεια, γεγονός που της προσέφερε μια ζωή εύκολη και άνετη. Με άλλα λόγια, δεν υπέφερε από στρες.

Ας κάνουμε σύγκριση αυτής της γυναίκας με κάποιον που γνώριζα προσωπικά, ο οποίος είχε υιοθετήσει πολύ υγιεινό τρόπο ζωής, σωστές διατροφικές συνήθειες και άσκηση και ο οποίος θα μπορούσε να περιγραφεί ως υγιής στο έπακρον. Το άτομο αυτό πέθανε από καρδιακή προσβολή σε ηλικία 61 ετών. Βέβαια, αυτό δεν αποτελεί έκπληξη, διότι διέθετε προσωπικότητα τύπου Α (άτομο φιλόδοξο, αυστηρά οργανωμένο, ιδιαίτερα ευαίσθητο, εργασιομανές κτλ) και δεν γελούσε ποτέ.

Οι προσωπικές ιστορίες είναι πάντα χρήσιμες, αλλά τι αναφέρουν οι έρευνες για τη σκέψη και τις σημαντικότερες αιτίες θανάτου – τις καρδιαγγειακές παθήσεις και τον καρκίνο; Οι μελέτες όσον αφορά τη σύνδεση σκέψης και καρδιακής νόσου είναι γνωστές, τι γίνεται όμως με τον καρκίνο;

Σύμφωνα με το περιοδικό «Journal of Psychosomatic Research», η υπερβολική καταπίεση του θυμού αποτέλεσε το πλέον αναγνωρίσιμο χαρακτηριστικό 160 ασθενών με καρκίνο του μαστού.

Σε άλλες έρευνες αναφέρεται ότι σε ασθενείς με καρκίνο έχουν βρεθεί εξαιρετικά χαμηλά ποσοστά θυμού. Το γεγονός αυτό δείχνει καταστολή ή συγκράτηση του θυμού. Υπάρχουν στοιχεία που αποδεικνύουν ότι η καταστολή του θυμού αποτελεί πρόδρομο για την ανάπτυξη του καρκίνου και ως εκ τούτου έναν από τους παράγοντες που συμβάλλουν στην εξέλιξή του μετά τη διάγνωση.

Τελικά, το πιο ενδιαφέρον σημείο σε όλο το άρθρο είναι το γεγονός ότι μια γυναίκα έζησε μέχρι τα 122 της καπνίζοντας για 100 χρόνια χωρίς βλαπτικές συνέπειες. Για ποιο λόγο το κάπνισμα δεν την οδήγησε σε πρόωρο θάνατο; Η απάντηση είναι απλή: επειδή η νοοτροπία και οι σκέψεις είναι πιο σημαντικά από τον τρόπο ζωής.

Ο Κροίσος και ο Σόλων (ή o πιο ευτυχισμένος άνθρωπος της γης)

Ο Ηρόδοτος μας διηγείται τον περίφημο διάλογο του Σόλωνα με τον Κροίσο για τον ‘ολβιώτατο’ των ανθρώπων.

Ο βασιλιάς της Λυδίας Κροίσος ήταν ξακουστός σε όλο τον αρχαίο κόσμο για τα αμύθητα πλούτη του. Από τους φόρους που του έδιναν οι ελληνικές αποικίες της Μικράς Ασίας και από τα χρυσωρυχεία του Πακτωλού ποταμού γινόταν όλο και πιο πλούσιος και πιο περήφανος για τα πλούτη του. Πίστευε μάλιστα ότι δεν υπήρχε πιο ευτυχισμένος άνθρωπος από αυτόν στον κόσμο.Κάποτε τον επισκέφτηκε ο Σόλων, ένας από τους σοφούς της αρχαιότητας, τον οποίο δέχτηκε πολύ φιλόξενα. Την τρίτη ή την τέταρτη ημέρα με διαταγή του Κροίσου οι υπηρέτες γύρισαν το Σόλωνα στους θησαυρούς και

του τα έδειχναν όλα, που ήταν μεγαλόπρεπα και ακριβά. Αφού τα κοίταξε όλα και τα παρατήρησε με την ησυχία του, τον ρώτησε ο Κροίσος «Ξένε Αθηναίε, έφτασε σ' εμάς μεγάλη φήμη για τη σοφία σου και τα ταξίδια σου, ότι από φιλομάθεια έχεις επισκεφτεί πολλές χώρες, για να γνωρίσεις τον κόσμο. Τώρα λοιπόν μου γεννήθηκε η επιθυμία να σε ρωτήσω αν είδες κανένα που να είναι ο πιο ευτυχισμένος άνθρωπος».!

Ο Σόλων αποφεύγοντας να κολακεύσει το βασιλιά αποκρίθηκε: «Ο πιο ευτυχισμένος άνθρωπος που γνώρισα ποτέ ήταν ένας Αθηναίος βασιλιάς που λεγόταν Τέλλος.» Ο βασιλιάς απόρησε με την απάντηση και τον ρώτησε γιατί κρίνει αυτόν ως τον πιο ευτυχισμένο.«Για δυο λόγους», είπε ο Σόλων. ««ο Τέλλος από τη μια είχε πατρίδα που ευτυχούσε και μέσα σ' αυτήν απόχτησε γιους καλούς κι ενάρετους και είδε να κάνουν όλοι παιδιά και να ζουν όλα κι από την άλλη ενώ η ζωή του ήταν ευτυχισμένη, με τα ανθρώπινα μέτρα, τη σφράγισε ένας ένδοξος θάνατος σε μια μάχη δηλαδή των Αθηναίων στην Ελευσίνα με τους γείτονές τους πήρε μέρος κι εκείνος κι αφού έτρεψε σε φυγή τους εχθρούς, σκοτώθηκε ηρωικά οι Αθηναίοι τον έθαψαν με δημόσια δαπάνη στον τόπο που έπεσε και του έκαναν μεγάλες τιμές» .

Ο Κροίσος τότε τον ρώτησε ποιον γνωρίζει δεύτερο πιο ευτυχισμένο άνθρωπο, όντας σίγουρος ότι θα έπαιρνε τουλάχιστον τη δεύτερη θέση.Ο Σόλων, όμως, ανέφερε τότε δύο νέους: « δυο αδέρφια από το Άργος, τον Κλεόβη και τον Βίτωνα. Είχαν περιουσία όση τους χρειαζόταν και για τη σωματική τους δύναμη λάβε υπόψη ότι κι οι δύο ήταν πρωταθλητές στους αγώνες. Γι' αυτούς διηγούνται το εξής σε μια εορτή της Ήρας στο Αργος έπρεπε οπωσδήποτε να μεταφερθεί η μητέρα τους με άμαξα στο ναό και τα βόδια δεν έφταναν στην ώρα τους από το χωράφι. Καθώς η ώρα δεν τους άφηνε περιθώρια, μπαίνουν τα παλικάρια τα ίδια στο ζυγό και σέρνουν την άμαξα κι επάνω στην άμαξα πήγαινε η μητέρα τους. Κι αφού την πήγαν έτσι σαράντα πέντε ολόκληρα στάδια, έφτασαν στο ναό. Έπειτα από αυτό που έκαναν κι αφού τους είδε όλο το συγκεντρωμένο πλήθος, τους βρίσκει ένας εξαίρετος θάνατος και μ' αυτούς έδειξε ο θεός στους ανθρώπους ότι είναι καλύτερο να πεθάνει κανένας παρά να ζει. Τους είχαν περιστοιχίσει οι Αργείοι και θαύμαζαν τη δύναμη των νέων κι οι Αργείοι καλοτύχιζαν τη μάνα τους για τα παιδιά που είχε κάνει. Τρισευτυχισμένη η μητέρα τους για την πράξη των παιδιών τους και για τους επαίνους, στάθηκε μπροστά στο άγαλμα και προσευχήθηκε για τον Κλέοβη και το Βίτωνα, τους γιους της, που της είχαν κάνει τέτοια τιμή, να τους δώσει η θεά ό,τι καλύτερο είναι για τον άνθρωπο. Έπειτα από την προσευχή αυτή θυσίασαν και κάθισαν στο τραπέζι. τέλος έπεσαν και κοιμήθηκαν μέσα στον ίδιο το ναό χωρίς όμως να σηκωθούν πια, αλλά αυτό ήταν το τέλος τους. Οι Αργείοι κατασκεύασαν τα αγάλματά τους και τ' αφιέρωσαν στους Δελφούς, επειδή αποδείχτηκαν άντρες εξαιρετικοί».

Ακούγοντας την ιστορία ο Κροίσος θύμωσε με τη δεύτερη απάντηση του Σόλωνα και προτού τον διώξει ξέσπασε: «Ωραία όλα αυτά Αθηναίε φίλε μου, αλλά τι έχεις να πεις για τη δική μου ευτυχία;»Τότε ο σοφός Αθηναίος του αποκρίθηκε με μια φράση που έμεινε στην ιστορία: «Μηδένα προ του τέλους μακάριζε». Τα μεγάλα πλούτη δεν κάνουν τον άνθρωπο περισσότερο ευτυχισμένο απ’ ότι μια μέτρια περιουσία. Μη θεωρήσεις κανέναν ευτυχή, πριν γνωρίσεις το τέλος του.

Αυτά τα λόγια δεν έδωσαν καθόλου χαρά στον Κροίσο και αποχαιρέτησε τον Σόλωνα περιφρονώντας τον.Σύντομα, όμως, μετά την αναχώρηση του Σόλωνα πλήθος συμφορών βρήκαν τον Κροίσο. Ο γιος του ο Άτης σκοτώθηκε στο κυνήγι και ο ίδιος αργότερα νικήθηκε από το βασιλιά των Περσών Κύρο και αιχμαλωτίστηκε. Την ώρα που τον είχαν ανεβασμένο στην πυρά για να τον κάψουν, ο Κροίσος θυμήθηκε τα λόγια του Σόλωνα και φώναξε μετανιωμένος τρεις φορές «Σόλων! Σόλων! Σόλων!». Ο Κύρος που τον άκουσε, ζήτησε να μάθει τι σήμαινε η επίκληση αυτή. Ακούγοντας την ιστορία, χάρισε στον Κροίσο τη ζωή και μάλιστα τον κράτησε κοντά του ως έμπιστο φίλο και σύμβουλό του.
 

ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ ΜΕ... ΧΙΟΥΜΟΡ!!!

Εν αρχή ο Θεός γέμισε τη γη με μπρόκολο, κουνουπίδι και σπανάκι,πράσινα, κίτρινα και κόκκινα λαχανικά όλων των ειδών, ώστε ο άνδρας και η γυναίκα να ζήσουν υγιεινά και παντοτινά
Ο σατανάς όμως δημιούργησε τα Haagen Dazs και τα διάφορα cookies.
Και ρώτησε: «Λίγη ακόμη σάλτσα βύσσινου;»
και ο άνδρας απήντησε: «Ευχαρίστως!»
και η γυναίκα πρόσθεσε: «Παρακαλώ για μένα άλλη μια ζεστή βάφλα με σαντιγύ!».
Και έτσι πήραν και οι δύο από 5 κιλά .

Και ο Θεός δημιούργησε το γιαούρτι, ώστε να διατηρήσει η γυναίκα το σώμα της όπως άρεσε στον άνδρα.
Και ο σατανάς δημιούργησε από το σιτάρι το άσπρο αλεύρι
και από το ζαχαροκάλαμο τη ζάχαρη και τα συνδύασε.
Και η γυναίκα άλλαξε νούμερο στην ένδυσή της και πήγε από το 38 στο 46.
Και έτσι είπε ο Κύριος: «Δοκίμασε το φρέσκο μαρούλι μου!»

Και ο σατανάς εφεύρε το ντρέσσιγκ και το σκορδόψωμο ως συνοδευτικά.
Και οι άνδρες και οι γυναίκες μετά από αυτή την απόλαυση
άνοιξαν τις ζώνες τους κατά τουλάχιστον μία τρύπα.

Ο Κύριος όμως είπε: «Σας έδωσα φρέσκα λαχανικά και ελαιόλαδο, στο οποίο να μαγειρεύετε υγιεινά!»Και ο σατανάς συνόδεψε τα φαγητά αυτά με δεύτερο πιάτο, από νόστιμες μπουκίτσες από ψωμάκια, τυράκια camembert, αστακό σε βούτυρο μυρωδάτο και φιλετάκια κοτόπουλου.
Και οι τιμές χοληστερίνης του ανθρώπου ανέβηκαν στα ουράνια.

Έτσι ο Θεός έδωσε στον άνθρωπο αθλητικά παπούτσια, ώστε να χάσει μερικά κιλά με την άθληση...

Και ο σατανάς δημιούργησε την δορυφορική τηλεόραση και τα DVD μαζί με τα τηλεχειριστήρια,
για να μην κουράζεται ο άνθρωπος με το ζάπινγκ.
Και οι άνδρες και οι γυναίκες γελούσαν και έκλαιγαν μπροστά την οθόνη και άρχισαν να φοράνε ελαστικές φόρμες αδυνατίσματος.

Έτσι ο Θεός δημιούργησε την πατάτα, φτωχή σε λίπος και κάλιο και γεμάτη θρεπτικές ουσίες.

Και ο σατανάς αφαίρεσε την φλούδα και έκοψε το εσωτερικό της σε πατατάκια,
τα οποία τηγάνησε και τα κάλυψε με πολύ αλάτι..
Και ο άνθρωπος πήρε μερικά κιλά ακόμη...

Ο Θεός όμως έφερε το άπαχο κρέας, ώστε τα τέκνα του να χορταίνουν προλαμβάνοντας λιγότερες θερμίδες.
Και ο σατανάς έφερε τα Goodys και το τσίζμπουργκερ των 99 λεπτών.
Και ρώτησε ο σατανάς: «Θέλεις και τηγανητές πατάτες;»
Και είπε ο άνθρωπος: «Βεβαίως, μια μεγάλη μερίδα με μαγιονέζα!».
Kαι σχολίασε ο σατανάς: «Έτσι μπράβο!»
Και ο άνθρωπος έπαθε έμφραγμα.

Και ο Θεός αναστέναξε και δημιούργησε το τετραπλό μπαϊ-πάς της καρδιάς.Και τότε ο σατανάς είπε 'είπαμε να παίζουμε τίμια'...

...Και δημιούργησε το ΙΚΑ.

Σκόπια: Ανακαλύφθηκε η δομή του «Δήμου» στην αρχαία πόλη Στύβερρα... άραγε ποια γλώσσα υπάρχει πάνω στους κίονες και τις επιγραφές;

 
Η μνημειακή επιγραφή των ΔΕΡΡΙΟΠΩΝ στη Στύβερρα

Μνημειακό κτήριο με κοσμημένο δάπεδο, βρέθηκε στον αρχαιολογικό χώρο, Στύβερρα, στην περιοχή του Πρίλαπου, των Σκοπίων.

Σύμφωνα με τον επιμελητή και υπεύθυνο των ανασκαφών, Ντούσκο Τεμελκόσκι, προς το παρόν έχει αποκαλυφθεί ο ένας τοίχος σε όλο του το βάθος και η περαιτέρω έρευνα, που πιθανόν θα γίνει το επόμενο έτος, θα αποκαλύψει όλη την αρχαία δομή, εικάζεται, μάλιστα, ότι ήταν το δημαρχείο της αρχαίας πόλης Στύβερρα.





 Επιγραφή από την πόλη Στύβερρα

Είναι ένα σημαντικό αρχαιολογικό εύρημα, σύμφωνα με τον αρχαιολόγο, γιατί είναι το πρώτο δημαρχείο που ανακαλύπτεται σε πόλη της αρχαιότητας, που βρίσκονται στο νοτιοσλαβικό κράτος.

«Σύμφωνα με τα ευρήματα πιθανολογείται ότι είναι το Δημαρχείο της αρχαίας πόλης Στύβερρα που ανήκε στη αρχαία περιοχή της Δευριόπου ( Δευρίοπος κατά τον Στράβωνα, πόλη της Παιονίας ή Δερρίοπος οι κάτοικοι Δερρίοπες).


Άγαλμα της θεάς Τύχης(;)

Ανακαλύφθηκαν, επίσης, κίονες με επιγραφές και σε μία από αυτές αναφέρεται «Δήμου Στύβερρα», που είναι αφιέρωμα ενός πολίτη προς τον Δήμο.

«Επιγραφές με "Δήμους" δεν έχουν βρεθεί ούτε στην Ηράκλεια, ούτε στους Στόβους», θα σημειώσει ο επιμελητής Ντούσκο Τεμελκόσκι.



Όπως σημειώνεται, κατά τα δύο τελευταία χρόνια οι ανασκαφές έχουν ανασταλεί και από παλαιότερα ευρήματα μας είναι γνωστό ότι προστάτιδα της πόλης Στύβερρα ήταν η Θεά Τύχη.

Ένα σημαντικό, επίσης, αρχαιολογικό εύρημα είναι το άγαλμα της θεάς Νίκης.

Μελλοντικά θα γίνουν περαιτέρω ανασκαφές, αφού ο αρχαιολογικός χώρος έχει ενταχθεί στα επενδυτικά σχέδια του σλαβικού υπουργείου Πολιτισμού.

[ Σημ. Τα Στύβερρα βρίσκονται στην περιοχή της Πελαγονίας, στο χωριό Τσεπίγκοβο, 15 χλμ από τον Πρίλαπο- Πρίλεπ.
Η πόλη αναφέρεται από τον 3ο αιώνα π.Χ. και φαίνεται να λεηλατήθηκε και να καταστράφηκε από τους Γότθους τον 3οαιώνα μ.Χ. Έχουν βρεθεί μαρμάρινα αγάλματα, χρυσά κοσμήματα και επιγραφές. Υπολογίζεται ότι η πόλη Στύβερρα είχε 20 χιλιάδες κατοίκους.]

"Αν εισαγάγουμε το Λατινικό αλφάβητο θα εξαφανιστούμε μέσα στην Ευρώπη"! Τι σχέση έχουν τα greeklish;



Εάν εισαγάγουμε το Λατινικό αλφάβητο θα εξαφανιστούμε μέσα στην Ευρώπη.

 


 
 

Κέρατο έδωσες, κέρατο θα λάβεις!

Η απιστία είναι ένα θέμα που ταλανίζει τις ανθρώπινες σχέσεις εδώ και αιώνες.

Κάποτε μάλιστα η μοιχεία τιμωρούνταν με φυλάκιση!

Τώρα όμως που τα πρότυπα έχουν αλλάξει δεν προλαβαίνουμε να μετράμε τους άπιστους και τους απατημένους.

Το πιθανότερο είναι ότι όλοι μας έχουμε βρεθεί και στη θέση του θύματος αλλά και του θύτη.

Πολλοί λένε ότι φταίει η φύση τους ή οι πειρασμοί που κυκλοφορούν έξω.

Που πήγαν όμως οι αιώνιοι έρωτες και η πίστη;

Μήπως φταίει η Walt Disney για τις υψηλές μας προσδοκίες;

Το πιο λογικό είναι ότι εμείς οι ίδιοι διαλέγουμε ανάμεσα από μια μεγάλη γκάμα επιλογών.

Πολλές γυναίκες έχουν όμως μια προτίμηση στους κατεξοχήν άπιστους.

Φυσικά και δεν επιθυμούν να απατηθούν, αλλά τις εξιτάρει η συνεχής προσπάθεια για κατάκτηση.

Άλλες πάλι, αρέσκονται στις ευκαιριακές σχέσεις οπότε και η απιστία δεν είναι ένα θέμα που τις απασχολεί.

 Μην ξεχνάτε ότι μπορεί να συμβεί σε όλους μας.

Η διαφορά όμως είναι ότι ενώ οι γυναίκες θεωρούν πιο σημαντική την ψυχική απιστία, οι άντρες θεωρούν πιο σημαντική την σωματική απιστία, καθώς όπως υποστηρίζουν η γυναίκα για να έρθει σε επαφή με έναν άντρα έχει κάνει μια συνειδητή απόφαση.

Τα συμπεράσματα δικά σας…

Μπορούμε να λέμε και "ΟΧΙ"!!!

Πολλοί άνθρωποι παραπονιούνται για την αδυναμία τους να εκδηλωθούν, να πουν ΟΧΙ, καθώς και για τις αρνητικές συνέπειες αυτής τους της συμπεριφοράς, τόσο στην ιδιωτική, όσο και στην επαγγελματική τους ζωή: την αίσθηση ότι δεν τους προσέχουν και δεν τους σέβονται, τη μείωση της αυτοεκτίμησης τους, την πικρία, την αποθάρρυνση ακόμα και το πρόβλημα βάρους που έχουν.

Τα άτομα που δεν μπορούν να εκδηλωθούν, παγιδεύονται σε έναν φαύλο κύκλο που συμπεριλαμβάνει τρεις βασικές έννοιες: την αμφιβολία, τον φόβο και τις ένοχες. Είμαι δικαιολογημένος να ζητήσω ή να αρνηθώ κάτι; Μήπως πληγώσω αυτό το άτομο και σταματήσουμε να είμαστε φίλοι αν του εναντιωθώ; Πόσο εγωιστής είμαι αν δεν λαμβάνω υπόψη μου τις απαιτήσεις των άλλων; Η αμφιβολία: Μόνιμος σύντροφος των ανθρώπων που δεν ξέρουν να εκδηλώνονται.

Πέρα όμως από αυτή, υπάρχει και μια σύγχυση ανάμεσα στην οργή και τον θυμό, στη σύγκρουση και τη ρήξη, στο είμαι δύσκαμπτος και στο είμαι σταθερός, στο είμαι αυτόνομος και στο είμαι εγωιστής, στο λέω όχι και στο απορρίπτω ένα άτομο. Πίσω από τη δυσκολία ενός ατόμου να εκφραστεί μπορεί να κρύβονται ντροπαλοί και δειλοί γονείς που δεν εκδηλώνονταν εύκολα ή αυταρχικοί γονείς.

Η αμφιβολία εδραιώνεται στο μυαλό του παιδιού γιατί ενώ γνωρίζει διαισθητικά ότι η συμπεριφορά του αυστηρού γονιού δεν είναι σωστή, στα μάτια του ο γονιός έχει πάντα δίκιο. Ο φόβος: Οι δυνατότητες για έκφραση του εαυτού μας καθορίζεται σε πολύ μικρή ηλικία, διότι το ‘ΟΧΙ’ εμφανίζεται στο παιδί στην ηλικία των 2-3 ετών. Ανάλογα με το γονεïκό περιβάλλον του παιδιού, σε αυτές τις πρώιμες απόπειρες έκφρασης, η δυνατότητα του παιδιού να λέει ΟΧΙ θα εδραιωθεί, θα υποστεί πλήγμα ή ακόμα και θα χαθεί από αυτή την πρώτη προσπάθεια.

Συχνά συναντούμε στο ιστορικό ατόμων που αδυνατούν να εκδηλωθούν, μια έντονη γονεικηκαταπίεση στις πρώτες τους απόπειρες προσωπικής επανάστασης. Οι ενοχές: Πολύ συχνά οι ενοχές και η ντροπή χρησιμοποιούνται συχνά για να αποθαρρύνουν τα παιδιά από το να αντιδρούν στους γονείς τους και να αναπτύσσουν μια προσωπικότητα που εκδηλώνεται. Αυτά τα επώδυνα συναισθήματα, που τα παιδιά βιώνουν πάρα πολύ έντονα, θα τα κάνουν αδρανή για πολλά χρόνια. Έτσι οι άνθρωποι που δεν τολμούν να εκφραστούν και δεν μπορούν να πουν ΟΧΙ, είναι σταθερά παγιδευμένοι σε αυτόν τον φαύλο κύκλο κάθε φορά που χρειάζεται να εκδηλώσουν τη θέληση τους. Δεδομένου ότι κάθε μια από αυτές τις έννοιες κλειδιά οδηγεί στην επόμενη, τα άτομα αυτά έχουν την εντύπωση ότι γυρίζουν γύρω-γύρω μέσα στο πρόβλημα τους, όπως ακριβώς ένα ποντικάκι τρέχει στη ρόδα του χωρίς να βρίσκει διέξοδο. Αυτό φυσικά κάνει τη δυσφορίας τους να μεγαλώνει με τα χρόνια.

Για να μάθετε λοιπόν να εκδηλώνεστε, χρειάζεται να αποσυνδέσετε αυτές τις τρεις έννοιες κλειδιά:

Για να εξαφανίσετε την αμφιβολία χρειάζεται να ξεκαθαρίσετε τις απόψεις σας σχετικά με την αναγκαιότητα των συγκρούσεων, να συνειδητοποιήσετε τα όρια σας για να μπορέσετε να τα θέσετε στους άλλους και να μάθετε τις τεχνικές της έκφρασης του εαυτού σας που σας επιτρέπουν να την πετύχετε ήρεμα, με τακτ και σεβασμό.
Για να διαλύσετε τον φόβο, χρειάζεται να μεγαλώσετε το παιδί που έχετε μέσα σας, να απαλλαγείτε από τους παράλογους φόβους σας, αλλά πάνω από όλα να μάθετε να προστατεύετε συναισθηματικά τον εαυτή σας μέσα στις σχέσεις σας.
Τέλος, για να απεγκλωβιστείτε από τις ενοχές, χρειάζεται να επανεξετάσετε την λίστα με τα πράγματα που θεωρείτε απαγορευμένα να κάνετε, να επιτρέψετε στον εαυτό σας οπωσδήποτε κάποια από αυτά, να καταφέρετε να ανακατανείμετε τις ευθύνες μέσα στη σχέση σας και να αναπτύξετε τις διπλωματικές σας ικανότητες έτσι ώστε να εκδηλώνετε τη θέληση σας χωρίς να πληγώνετε τον άλλο.Όταν θα είστε απολύτως ικανοί να λέτε ΟΧΙ, τα ΝΑΙ σας θα είναι απίστευτα απολαυστικά.
Γιατί τότε θα είναι αληθινά ΝΑΙ!

Ανδρική και γυναικεία αυτοϊκανοποίηση

Ανδρική και γυναικεία αυτοϊκανοποίηση: Σοκαριστικά δεδομένα που δεν έχετε ξανακούσει!Η αγάπη θέλει δύο αλλά φαίνεται πως στο σεξ αρκεί μόνο... ένας!
Η αυτοϊκανοποίηση είναι μια συνήθης σεξουαλική πρακτική μεταξύ ανδρών αλλά και γυναικών, όμως το κοινωνικό στίγμα που τη συνοδεύει παραμένει ισχυρό ακόμη και σήμερα.
Δείτε τα πιο αποκαλυπτικά δεδομένα για την ανδρική και τη γυναικεία αυτοϊκανοποίηση.

Για τις γυναίκες
1. Το 44% των νεαρών γυναικών επιδίδεται σε αυτή τη σεξουαλική πρακτική κατά μέσο όρο 4,7 φορές το μήνα.
2. Το σάλιο ως λιπαντικό διαταράσσει την ισορροπία των βακτηρίων στον κόλπο, με αποτέλεσμα τον αυξημένο κίνδυνο καντιντίασης.
3. Ο δονητής εφευρέθηκε από γιατρό ως εργαλείο αντιμετώπισης της υστερίας – έως τότε οι γιατροί χρησιμοποιούσαν τα χέρια τους για να επιφέρουν τον οργασμό, με στόχο την καταστολή της κρίσης.
4. Οι γυναίκες που διαθέτουν περισσότερη τεστοστερόνη αυτοϊκανοποιούνται συχνότερα.
5. Στην Ιαπωνία απαγορεύονται οι δονητές που μοιάζουν με το ανδρικό μόριο – γι' αυτό σχεδιάζονται sex toys σε σχήμα ζώου, όπως το κουνέλι.
6. Η αυτοϊκανοποίηση – και ο επακόλουθος οργασμός – καταπραΰνει τον πόνο της περιόδου!
7. Η γυναίκα μπορεί να επιτύχει τον οργασμό με διέγερση της κλειτορίδας, του κόλπου ή και των δύο.
8. Κατά μέσο όρο, ο γυναικείος οργασμός διαρκεί περίπου 20 δευτερόλεπτα.

Για τους άνδρες
1. Το 98% των νέων αυτοϊκανοποιείται κατά μέσο όρο 12 φορές το μήνα.
2. Όταν ο άνδρας είναι χαρούμενος, δε θυμάται πότε ήταν η τελευταία φορά που αυτοϊκανοποιήθηκε!
3. Η αυτοϊκανοποίηση αυξάνει τις αντοχές στο σεξ, καθώς βοηθά τον άνδρα να ελέγχει καλύτερα το σώμα του.
4. Η αυτοϊκανοποίηση βελτιώνει την ποιότητα του σπέρματος στους άνδρες που αντιμετωπίζουν προβλήματα γονιμότητας.

ΟΔΗΓΙΕΣ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΤΙ ΔΕΝ ΚΑΝΟΥΜΕ... ΜΕΤΑ ΤΟ ΦΑΓΗΤΟ


1. Κατά αρχάς δεν κάνουμε μπάνιο στην μπανιέρα, διότι θα αυξήσει τη κυκλοφορία του αίματος στα
χέρια, τα πόδια και στο σώμα μας, οπότε έτσι θα μειωθεί η ποσότητα του αίματος μας
που βρίσκεται στο στομάχι μας. Οπότε η πέψη θα εξασθενήσει. Επίσης τώρα που είναι
καλοκαίρι δεν κολυμπάμε στη θάλασσα…τουλάχιστον 2 ώρες μετά το φαγητό. Τώρα αν
κάποιος έχει φάει ένα μπισκότο, μια φρυγανιά ή ένα μικρό τυροπιτάκι κλπ δεν υπάρχειλόγος ανησυχίας.

2. Δεν τρώμε φρούτα, διότι θα προκαλέσουν φουσκώματα στο στομάχι μας. Καλύτερα να τα τρώμε
μετά από 2 ώρες ή πριν μια 1 ώρα από το φαγητό. Όχι στις φρουτοσαλάτες…και κάθεφρούτο μόνο του.

3. Δεν πίνουμε τσάι, διότι τα φύλλα του τσαγιού έχουν υψηλή περιεκτικότητα σε οξέα.
Η ουσία του τσαγιού κάνει τις πρωτεΐνες του φαγητού μας πιο σκληρές και γίνονταιπιο δύσπεπτες.

4. Δεν κοιμόμαστε αμέσως, διότι δε θα γίνει σωστά η πέψη, οπότε θα έχουμε
γαστρεντερολογικές λοιμώξεις. Για εκείνους που έχουν επιλέξει να φάνε βράδυ είτε
σε ταβέρνα, είτε στο σπίτι….κι έχουν βαρυστομαχιάσει καλό είναι τελικά αν πάνε γιαύπνο....να προτιμήσουν την αριστερά τους πλευρά.

5. Δεν περπατάμε και δεν περιφερόμαστε άδικα…πόσο μάλιστα δεν κάνουμε γυμναστική εννοείται βέβαια….!….διότι το περπάτημα θα μας αποτρέψει την καλή απορρόφηση των θρεπτικών ουσιών του φαγητού μας.

6. Δεν χαλαρώνουμε τη ζώνη του παντελονιού μας και δεν ξεκουμπώνουμε τα ρούχα μας, διότι η απότομη αυτήαλλαγή θα στρίψει και θα μπλοκάρει κατά κάποιο τρόπο το έντερο μας.

7. Δεν κάνουμε άμεσα έρωτα, διότι το αίμα φεύγει από την καρδιά μας και πηγαίνει στο στομάχι μας, οπότε έχουμε συσσώρευση αίματος και πιέζουμε έτσι την καρδιά που έχει άλλη ασχολία να διεκπεραιώσει εκείνη τη στιγμή.

Για όσους έχουν βγει ραντεβού με το ταίρι τους καλό είναι να μην έχουν φάει κάποια
φαγητά όπως :
Τα φασόλια…<p>διότι εκτός από</p>τα αέρια που περιέχουν έχουν και ένα σάκχαρο το οποίο δεν διασπάται εύκολα με αποτέλεσμα να προκαλείται δυσπεψία.
Το μπρόκολο…διότι το μπρόκολο έχει μια παρόμοια δράση με τα όσπρια, δηλαδή…..κάνει την κοιλιά σου τούμπανο και έτσι προκαλεί διάφορους εσωτερικούς και κομψούς ήχους, ενώ επιπλέον ο οργανισμός μας για να το διασπάσει απελευθερώνει μεθάνιο.
Το κόκκινο κρέας…διότι το κόκκινο κρέας είναι αρκετά λιπαρό και κάνει υπερπροσπάθεια προκειμένου να το διασπάσει, με αποτέλεσμα να καταναλώνει αρκετή ενέργεια και στη συνέχεια να αισθανόμαστε υπνηλία.
Προτιμήστε ας πούμε κοτόπουλο.
Τα τυριά…διότι το 75% των ανθρώπων έχει δυσανεξία στη λακτόζη. Αυτό σημαίνει ότι δεν μπορεί να διασπάσει εύκολα τα τρόφιμα που περιέχουν λακτόζη, δηλαδή…όπως το γάλα, το τυρί, το γιαούρτι. Έτσι αν λάβουμε υπόψη μας το υψηλό ποσοστό τότε έχουμε μεγάλες πιθανότητες να ανήκουμε κι εμείς σ’ αυτή την κατηγορία.
Το αλκοόλ…διότι η υπερβολική κατανάλωση του αλκοόλ θα μας προκαλέσει εκτός από τη μέθη και υπνηλία, με αποτέλεσμα αν επιχειρήσουμε να κάνουμε έρωτα…το πιο πιθανό είναι να μας πάρει ο
ύπνος. Όσοι πίνετε μπύρα…να ξέρετε ότι είναι υπεύθυνη και για τα φουσκώματα..εκτός των άλλων.

Ο καλύτερος έρωτας λένε οι γιατροί είναι στις 5 η ώρα το απόγευμα….ή όποτε εσείς έχετε επιθυμία…αλλά όχι μετά από τα γεύματα.

Αν κάνουμε έρωτα έχουμε τα εξής αποτελέσματα…διότι οι αυξημένες συγκεντρώσεις των διαφόρων ουσιών του οργανισμού…μας δημιουργούν: το αίσθημα της χαράς, αυξημένη συγκέντρωση, ευφορία, αυξημένη ενέργεια, μειωμένη ανάγκη για ύπνο, καρδιοχτύπια, επιτάχυνση της αναπνοής και μειωμένη όρεξη.
Ακόμη προκαλείται μία εκτόνωση και λειτουργεί μια υπέρ ηρεμία στον οργανισμό μας…αλλά το σπουδαιότερο και έχει πολύ μεγάλη σημασία είναι……φυσικά να επιλέγουμε σωστά το ταίρι μας….διότι ενεργειακά μπορεί ο άλλος αν είναι αρνητικός…να απορροφήσει όλη την ενέργεια μας.

Πρώτα έρωτα…και μετά φαγητό. Απορώ…γιατί σε αυτή τη χώρα….τα κάνουμε όλα …ανάποδα;

Γιατί μια δόση βαρεμάρας είναι…καλή!

- «Μαμααά, βαριέμαι!»
 

Καλοκαιράκι, και ποιο παιδί δεν έχει διαμαρτυρηθεί ότι βαριέεεεεται; Και οι γονείς πώς το βλέπουν; Συνήθως ενοχικά: αισθάνονται ότι οι ίδιοι δεν κάνουν κάτι σωστά, ότι πρέπει να λύσουν το πρόβλημα αμέσως και προσφέρουν ακόμα περισσότερες δομημένες δραστηριότητες ή «τεχνολογικές» λύσεις (tv, βίντεο, video games, κλπ). Έτσι όμως δε λύνουν το πρόβλημα, αντίθετα το επιτείνουν! Τα παιδιά σήμερα χρειάζονται περισσότερο ελεύθερο χρόνο, για δημιουργικό παιχνίδι, χωρίς να έχουν δομημένο χρόνο και δραστηριότητες κατευθυνόμενες από ενήλικες.
Γιατί ο ελεύθερος και ‘ανοργάνωτος’ χρόνος είναι τόσο απαραίτητος στα παιδιά;
Όταν λέμε ελεύθερος χρόνος, εννοούμε ώρα που δεν είναι δομημένη, οργανωμένη και προγραμματισμένη να κάνει κάτι όμορφο και ξεκούραστο το παιδί αλλά με την έννοια του ‘μαθήματος’. Για παράδειγμα στον ελεύθερο χρόνο τους τα παιδιά κάνουν μπαλέτο, καράτε, αθλητικές ή καλλιτεχνικές δραστηριότητες που τις επιλέγουν και τις αγαπούν, αλλά αυτό δεν είναι ελεύθερος ανοργάνωτος χρόνος, είναι ελεύθερος δομημένος χρόνος, που αναμφισβήτητα τους προσφέρει πολλά, όμως δεν τους επιτρέπει πρόσβαση σε ένα: την πλούσια φαντασία τους!
Ο ελεύθερος ανοργάνωτος χρόνος δίνει στα παιδιά την ευκαιρία να εξερευνήσουν τον εσωτερικό και τον εξωτερικό τους κόσμο, που είναι η αφετηρία της δημιουργικότητας. Με αυτό τον τρόπο ανακαλύπτουν αυτά που τους αρέσουν περισσότερο και μαθαίνουν να φαντάζονται, να πειραματίζονται, να εφευρίσκουν και να δημιουργούν. Όταν το παιδί έχει χρόνο και αφήνει τη φαντασία του ελεύθερη χτίζει κάστρα στην άμμο, παίζει ομαδικά παιχνίδια, οργανώνει μια παράσταση, ακολουθεί αυτά που το ενθουσιάζουν και δίνουν νόημα στη ζωή. Αν δε μπορούμε να φανταστούμε κάτι πρώτα, μια ταινία, ένα βιβλίο, έναν πίνακα, μία θεραπεία για τον καρκίνο, δεν μπορούμε και να το δημιουργήσουμε!
Αποκωδικοποιώντας το «βαριέμαι»:
Συχνά τα παιδιά λένε ότι βαριούνται επειδή:
1. Έχουν συνηθίσει να έχουν δομημένο σχολικό και εξωσχολικό (άλλοτε πιο ‘βαρύ’, άλλοτε πιο ευχάριστο) πρόγραμμα και έχουν ξεμάθει να είναι ελεύθερα να διαλέξουν να κάνουν ό,τι τα ίδια επιθυμούν.
2. Έχουν συνηθίσει στη διασκέδαση που προσφέρει η τεχνολογία και η οθόνη, οπότε δεν ξέρουν πώς να κοιτάξουν μέσα στον ίδιο τους τον εαυτό για καθοδήγηση και ιδέες.
3. Χρειάζονται την προσοχή των γονιών τους, έστω και για λίγο, για να ‘γεμίσουν μπαταρίες’.
Ελεύθερος και μη οργανωμένος χρόνος
Τα περισσότερα παιδιά αν τους δοθεί ελεύθερος χρόνος στην αρχή θα ψιλογκρινιάξουν, στη συνέχεια όμως θα βρουν ενδιαφέροντα πράγματα για να απασχοληθούν. Τα παιδιά χαίρονται όταν κατευθύνουν τα ίδια το παιχνίδι τους, επειδή το παιχνίδι είναι το κύριο έργο της παιδικής ηλικίας. Μέσα από το παιχνίδι τα παιδιά έχουν την ευκαιρία να εκφράσουν και να διαχειριστούν τα συναισθήματα και τις εμπειρίες τους.
Τι πρέπει να κάνουν οι γονείς όταν τα παιδιά λένε «βαριέμαι»;
Δοκιμάστε την απλή λύση «γεμίζω τις μπαταρίες του παιδιού»: αφήστε ό,τι κάνετε και δώστε την αμέριστη προσοχή σας στο παιδί σας με κουβεντούλα, αγκαλίτσες, γαργάλημα… Έτσι έχετε την ευκαιρία να επανασυνδεθείτε και πιθανόν το παιδί σας να ‘γεμίσει’ συναισθηματικά και να συνεχίσει με αυτό που κάνει.
Αν πάλι δεν ξεκολλήσει από πάνω σας, αναρωτηθείτε αν είστε πολύ απασχολημένη/ος και το παιδί σας χρειάζεται περισσότερο χρόνο μαζί σας. Μην ξεχνάτε, τις περισσότερες φορές που τα παιδιά γκρινιάζουν, δε συγκεντρώνονται και δε βρίσκουν τι να παίξουν είναι επειδή χρειάζονται περισσότερη συναισθηματική σύνδεση –και χρόνο- με τους γονείς τους. Η λύση βρίσκεται στα χέρια σας: δώστε στο παιδί σας κάποια δουλίτσα να σας βοηθήσει, αν είναι εφικτό, ή κάντε διάλειμμα και αφιερώστε χρόνο μαζί.
Όταν γεμίσει το ρεζερβουάρ αγάπης και γονεϊκής προσοχής του παιδιού, μπορείτε να το βοηθήσετε να σκεφτεί τι του αρέσει και πώς να οργανώσει το χρόνο και το παιχνίδι του. Το σημαντικό είναι ότι του διδάσκετε πώς να παίζει και του δίνετε ιδέες, αλλά δεν του οργανώνετε εσείς το παιχνίδι.
Φτιάξτε το μαγικό κουτί καταπολέμησης της βαρεμάρας με ιδέες παιχνιδιού!
Ζητήστε από το παιδί να διακοσμήσει ένα κουτί παπουτσιών και βοηθήστε το να γράψει σε καρτέλες ιδέες για παιχνίδια, δραστηριότητες και κατασκευές. Όποτε σας πει ότι βαριέται, το παροτρύνετε να διαλέξει στην τύχη μια καρτέλα και να εφαρμόσει την ιδέα δραστηριότητας που γράφει!
· Γράψτε σε ένα τετράδιο ανέκδοτα
· Κάντε ένα κάστρο με μαξιλάρια
· Γράψτε ένα γράμμα σε συγγενή
· Κάνε μια βόλτα γύρω από το τετράγωνο
· Πήγαινε κουτσό γύρω-γύρω από το τραπέζι και από το ένα δωμάτιο στο άλλο
· Βάλτε μουσική και χορέψτε
· Κάντε μια ζωγραφιά με ένα παράξενο θέμα
· Φτιάξτε ένα σπίτι από κουτί από δημητριακά ή άλλο κουτί
· Κάνε εξάσκηση σε γλωσσοδέτες
· Πάρε μια μεζούρα ή χάρακα και μέτρησε διάφορα πράγματα μέσα στο σπίτι
· Ψέκασε έναν καθρέφτη και καθάρισέ τον με σφουγγαράκι
· Γράψε δέκα πράγματα που αγαπάς σε κάθε μέλος της οικογένειάς σου
· Ζωγράφισε το πορτρέτο σου
· Προσπάθησε να ζωγραφίσεις με το πόδι σου
· Φύτεψε φακές ανάμεσα σε βρεμμένο βαμβάκι σε ένα κεσεδάκι από γιαούρτι
· Παρατήρησε τα σύννεφα και βρες με τι μοιάζουν
· Φτιάξε βαρκούλες από χαρτί και βάλε τις σε μια λεκάνη νερό
· Κάνε μια βόλτα με το ποδήλατο
· Γράψε μια ιστορία
· Γράψε ένα ποίημα
· Ξεκίνησε να γράφεις ημερολόγιο
· Φτιάξε τα συρτάρια/ντουλάπες στο δωμάτιό σου
· Φτιάξε έναν ζωολογικό κήπο για τα λούτρινα ζωάκια σου
· Φτιάξε φρουτοπαγάκια: βάλε χυμό φρούτων και μικρά κομματάκια φρούτων σε παγοθήκη και άφησέ τα να παγώσουν
· Φτιάξε και διακόσμησε ένα ημερολόγιο για το καλοκαίρι, σημειώνοντας τις σημαντικές ημερομηνίες
· Φτιάξε ένα κέικ ή ένα γλυκό
· Ξεκίνησε μια συλλογή (φύλλα/πέτρες/κουμπιά, κλπ)
· Μάθε ένα καινούργιο παιχνίδι στα χαρτιά
· Κάνε μια παράσταση τσίρκου
· Κάνε ένα σόου με χορό και τραγούδι
· Κάνε μια θεατρική παράσταση
· Φτιάξε ένα ‘μαγικό φίλτρο’ Φτιάξε ένα κάστρο με διάφορα κουτιά
· Φτιάξε μια κάρτα γενεθλίων
· Οργάνωσε κυνήγι θησαυρού με χαρτάκια που έχουν οδηγίες
· Κόψε εικόνες από ένα περιοδικό και φτιάξε ένα κολάζ
· Στήσε ένα μαγαζί και άρχισε να ‘πουλάς’
· Στήσε ένα εστιατόριο, φτιάξε κατάλογο, πάρε παραγγελία και σέρβιρε ψεύτικο φαγητό
· Μεταμόρφωσε το κρεβάτι σου σε πειρατικό καράβι και ξεκίνα μια περιπέτεια
· Παίξε με αφρό και σαπουνόφουσκες στο νεροχύτη
· Φτιάξε με ένα καλαθάκι και σπάγκο ένα ασανσέρ για να ανεβοκατεβάζεις τα λούτρινα ζωάκια σου από σκάλες ή ένα ψηλό έπιπλο
· Ζωγράφισε πέτρες
· Φτιάξε μια ζωγραφιά και κόλλησε πάνω της ρύζι/φακές/ζυμαρικά που θα τα βάψεις και αυτά
· Κάνε στις κούκλες σου μπάνιο με αφρόλουτρο
· Διάβασε ένα βιβλίο
· Μάθε τα λόγια από ένα αγαπημένο σου τραγούδι
· Παίξε γκαλερί έργων τέχνης: κρέμασε ένα σκοινί ρούχων στο δωμάτιο σου και κρέμασε εκεί τις ζωγραφιές σου ή κόλλησέ τες στο τζάμι
· Πάρε έναν μαγνήτη και τριγύρισε στο σπίτι να βρεις τι μαγνητίζεται
· Ζωγράφισε ένα έρημο νησί και όσα πράγματα θα ήθελες να πάρεις εκεί μαζί σου
· Παίξε μια παραλλαγή της τυφλόμυγας με τον αδερφή ή την αδερφή σου: οδήγησέ τον σε όλο το σπίτι και δώσε του να ακουμπήσει διάφορα αντικείμενα και να μαντέψει τι είναι. Μετά αλλάξτε ρόλους
· Κάνε κάτι όμορφο για κάποιον άλλον

Ελπίζω να βοηθήσουν αυτές οι ιδέες!
Διαλέξτε αγάπη, ηρεμία, χαρά!

Ανθρωποκαλλιέργεια

Ήσουν Ελεύθερος και παρέδωσες την Ελευθερία σου, Ήσουν Αθάνατος, μα πας και πεθαίνεις, όλη η Αφθονία του Σύμπαντος είναι δική σου και συ δουλεύεις σαν ΔΟΥΛΟΣ- σκλάβος. Δεν έχεις ανάγκη από κανένα και τίποτα, αλλά εσύ οργανώνεσαι σε ομάδες, θρησκείες, δουλειές, κόμματα, συλλόγους δηλ. σε μαντριά που σε εκτρέφουν σαν ζωντανό.

Τι επιτέλους Είσαι; Τι στο καλό Κάνεις; Μόνο με την Σκέψη σου μπορείς να φτιάξεις -και φτιάχνεις- Σύμπαντα και Κόσμους και συ δεν μπορείς να τακτοποιήσεις την δουλειά σου, την ζωή σου.

Έπαψες να είσαι Άνθρωπος και έγινες ένα ανθρώπινο ζώο, ένας ταπεινός πιστός, ένας ηλίθιος ψηφοφόρος, ένας υπάκουος υπάλληλος. Δεν  είσαι πλέον ζωντανός, είσαι ήδη νεκρός, απλά είναι θέμα χρόνου να υλοποιηθεί και να το καταλάβεις κι εσύ, μέσα στην ύπνο σου ότι είσαι νεκρός, στις πόλεις -φυλακή που νομίζεις ό,τι «ζεις».  Έπαψες να είσαι άνθρωπος κι έγινες Υπάλληλος, έγινες η Μαριονέτα της Ζωής.

Η μονιμότητα ενός εξοντωτικού ρόλου, η επανάληψη ενός άχαρου παιχνιδιού, η ρουτίνα του ατελείωτου τίποτα, η υποταγή στην εξάρτηση, η ανούσια υπομονή,  η στωικότητα της αποδοχής στον πόνο, η αδιάκοπη παρέα με τον φόβο, όλα αυτά μαζί δημιούργησαν μια μεταλλαγμένη φυλή ανθρώπινων ζώων. Την φυλή των υπαλλήλων-δούλων.  Είναι ένα νέο είδος ανθρώπου, μια μαριονέτα, ένα ανδρείκελο. Είναι μια μεταλλαγμένη φυλή μια νέα ράτσα ανθρώπινων ζώων «η φυλή των υπαλλήλων-δούλων’. Άνθρωπινα ζώα που κινούνται και αναπνέουν επάνω σε μια κυλιόμενη περιστροφική ταινία, χωρίς δικαίωμα επιλογής, χωρίς δικαίωμα σκέψης, πρόβατα επί σφαγή. Άνθρωπινα ζώα που με την δική τους απόφαση και την δική τους συμφωνία επέλεξαν να ανήκουν στην φυλή των νέο – σκλάβων, των δούλων, στην μεταλλαγμένη φυλή των Υπαλλήλων.

Στην σύγχρονη εποχή -πιστή αντιγραφή της παλαιάς εποχής-  το ανθρώπινο ζώο,  εξακολουθητικά βρίσκεται στην δυσάρεστη θέση μιας αλλαγής της εξέλιξης του, καθόλου δημιουργικής ή ευχάριστης. Να είναι εξαρτώμενος από μια δουλειά για να είναι ευτυχισμένος, για να μπορεί να αγαπάει, να κάνει οικογένεια, να προσφέρει. Συμφωνώντας σε αυτό παρέδωσε την Ανεξαρτησία του και σε αντάλλαγμα πήρε γυάλινα καθρεφτάκια και το νερό που καίει.  Δίνει την Ύπαρξη του και παίρνει Θάνατο.

Δες το βίντεο προσεκτικά και αν ακόμη έχεις την ικανότητα της σκέψης … Σκέψου.



***
  1. Περισυλλογή: Μια δεύτερη ματιά  σε παλιές συνήθειες, πεποιθήσεις και αντιλήψεις. Καταγραφή
  2. Σχολαστική Ανακεφαλαίωση: Η προσήλωση πάνω σε μια σκέψη ή εικόνα μέχρι που αυτή να διευρυνθεί όσο γίνεται περισσότερο.
  3. Διαλογισμός: Η εύρεση εκείνου του σημείου του νου  που δεν  υπόκειται  στους περιορισμούς της εξαρτημένης μάθησης και  της συνήθειας. Χρησιμοποίηση.

Πως μπορείτε να ξεπεράσετε τη μοναξιά

Στην Ελλάδα 4 στους 10 ανθρώπους αισθάνονται μοναξιά. Τα άτομα αυτά νιώθουν μόνα τους και πιστεύουν πως οι άλλοι τους αντιπαθούν. Αν το σκεφτείτε είναι ένα τρομακτικό νούμερο. Η μοναξιά βλάπτει τον ελληνικό πληθυσμό περισσότερο από κάποια σωματική ασθένεια. Ακόμα χειρότερα, η μοναξιά σε κάνει να αισθάνεσαι και σωματικά άρρωστος. Οι άνθρωποι που πάσχουν από μοναξιά την ίδια στιγμή φαίνεται να παρουσιάζουν και υψηλά ποσοστά σε φυσικές ασθένειες.

Γιατί υπάρχει σήμερα τόση μοναξιά; Γιατί έχει αυξηθεί ο αριθμός των ανθρώπων που υποφέρουν από μοναξιά τόσο πολύ; Σε μια σύγχρονη εποχή στην οποία μπορούμε γρήγορα να έρθουμε σε επαφή με άλλους, μέσω ίντερνετ ή τηλεφώνου γιατί να υπάρχει τόση μοναξιά γύρω μας; Η μοναξιά δεν σημαίνει μόνο ότι είσαι μόνος σου κυριολεκτικά αλλά σημαίνει πως αισθάνεσαι μόνος ακόμη και όταν περιστοιχίζεσαι από πολλούς. Υπάρχουν στιγμές στη ζωή μας που μπορεί να αισθανόμαστε μοναξιά, ακόμη και αν βρισκόμαστε μαζί με την οικογένεια μας. Από την άλλη πλευρά, πολλές φορές επιδιώκουμε την μοναχικότητα και την απόσυρση ορισμένες στιγμές απλά για να ξεκουραστούμε και να χαλαρώσουμε.

Η στάση που έχει το άτομο προς την μοναξιά είναι ζωτικής σημασίας. Μπορεί για ένα άτομο η μοναξιά να θεωρηθεί ως τιμωρία και από ένα άλλο άτομο να θεωρηθεί ως ευκαιρία να μείνει και λίγο μόνος. Πολλοί άνθρωποι δηλώνουν πως αισθάνονται μόνοι ακόμη και αν βρίσκονται ανάμεσα σε ανθρώπους που τους αγαπάνε. Πολλές φορές μια αλλαγή στην ζωή του ατόμου κάνει το άτομο να αισθάνεται μοναξιά. Είτε πρόκειται για μετάβαση σε μια άλλη πόλη, είτε για ένα νέο ξεκίνημα σε μια δουλειά, είτε γιατί τα παιδιά φεύγουν από το σπίτι για σπουδές. Όλα αυτά είναι αρκετά πιθανό να συμβούν σε κάποιον άνθρωπο και να τον κάνουν να αισθανθεί μοναξιά. Κυρίως βέβαια πρόκειται για σύντομη και παροδική μοναξιά. Αυτή η παροδική μοναξιά είναι συχνά μια απάντηση σε ένα εξωτερικό ερέθισμα. Έτσι σε αυτές τις περιπτώσεις η μοναξιά είναι καλή και σημαντική για εμάς, διότι μας βοηθά να προσαρμοστούμε στις μεταβολές της ζωής μας.

Μερικοί άνθρωποι λοιπόν καθηλώνονται στην φάση της μοναξιάς. Χάνουν το ενδιαφέρον τους για ότι συμβαίνει γύρω τους και ξεχνούν πια να επικοινωνούν με τους γύρω τους. Έτσι το άτομο μπαίνει σε ένα φαύλο κύκλο και δημιουργεί μια «πραγματική» μοναξιά. Αποσύρεται από όλους και όλα και αισθάνεται μίσος για τον κόσμο γύρω του. Τα άτομα αυτά αισθάνονται πως δεν είναι σε θέση να έρθουν σε επαφή με άλλο κόσμο και περνούν την ζωή τους σαν να είναι απολιθωμένοι. Έτσι σύντομα θα χαθούν από όλους και θα βυθιστούν σε πλήρη απομόνωση.

Η μοναξιά μπορεί να αντιταχθεί. Το πρώτο βήμα για να γίνει αυτό, είναι γνωστό πως είναι και το πιο δύσκολο. Αλλά η στιγμή που θα έχετε καταφέρει να ξεπεράσετε την εσωτερική «σκύλα» της μοναξιάς το βήμα αυτό θα γίνει πιο εύκολο. Το πρώτο βήμα είναι να ανοίξετε την πόρτα, να βγείτε από το σπίτι σας και να δημιουργήσετε νέες επαφές. Ασχοληθείτε με πράγματα που αγαπάτε και σας εκφράζουν. Οι δραστηριότητες στις οποίες δημιουργούνται πιο εύκολα επαφές είναι η ενασχόληση με τα σπορ και το χορό. Η συμμετοχή σας σε κάποιο ομαδικό άθλημα ή σε ομάδες ποδηλασίας ή ακόμη και η απλή γυμναστική σε ένα γυμναστήριο και η εγγραφή σας σε κάποια σχολή χορού θα σας βοηθήσει να γνωρίσετε νέα άτομα. Η επικοινωνία είναι ζωτικής σημασίας για τον άνθρωπο. Μιλήστε και δείξτε διάθεση να επικοινωνήσετε. Μια απλή συνομιλία με έναν γείτονα μπορεί να σας κάνει να αισθανθείτε πολύ καλά. Θα δείτε ότι πολύ σύντομα θα αισθανθείτε ζωντανός και πάλι, και θα νιώσετε πως η χαρά ήρθε ξανά στην ζωή σας. Αν η στάση απέναντι στους άλλους γίνει πιο θετική θα νιώσετε ανανεωμένοι και χαρούμενοι.

Η μοναξιά είναι μια ατομική εμπειρία. Από τη μια πλευρά, μας δείχνει ότι το να είσαι με τους άλλους είναι κάτι ασύγκριτα όμορφο και νιώθεις δυστυχισμένος όταν είσαι μόνος. Παρ” όλα αυτά και η μοναξιά κρύβει θετικές πλευρές αφού μας δίνει την ευκαιρία να ξεκουραστούμε και να γνωρίσουμε καλύτερα τον εαυτό μας. Πρέπει να μάθουμε να αγαπούμε κάθε πλευρά του εαυτού μας και να κρατάμε μια ισορροπία ανάμεσα στις στιγμές που κρατάμε για τον εαυτό μας και τις στιγμές που μοιραζόμαστε με τους άλλους.

H συζήτηση πλουτίζει τις γνώσεις μας, αλλά η μοναξιά είναι το σχολείο της μεγαλοφυΐας.
Edward Gibbon

Η πειρατεία στη Μάνη

Ἕνα ἐπεισόδιο ἀπό τήν ἐκπομπή ΤΟΥ ΝΕΡΟΥ ΤΑ ΠΑΡΑΜΥΘΙΑ



Σημαντικές οδηγίες προς νέους δουλευταράδες

douleia1. Ποτέ μην διασχίζεις τους διαδρόμους ενός γραφείου χωρίς κάποια χαρτιά ή ντοσιέ στα χέρια σου. Έτσι μοιάζεις με αυτούς που κάνουν την γραφική δουλειά, για τους εργοδότες τους, ιδίως για σημαντικές συναντήσεις.
Άνθρωποι με τίποτα στα χέρια τους, δίνουν την εντύπωση πως προορισμό έχουν την καφετέρια. Και άνθρωποι με εφημερίδα στα χέρια, δίνουν την εντύπωση πως προορισμό έχουν την τουαλέτα. Μα πάνω απ’ όλα πάρε όγκο εργασίας για το σπίτι δίνοντας την εντύπωση ότι ασχολείσαι πολλές ώρες και εκτός δουλειάς.

2. Χρησιμοποίησε υπολογιστές για να φαίνεσαι απασχολημένος. Μπορείς να στέλνεις και να λαβαίνεις προσωπικά e-mail, να κάνεις chat και γενικά οτιδήποτε που δεν έχει σχέση με τη δουλειά. Εάν κάποτε σε πιάσει το αφεντικό σου στα πράσα – που θα σε πιάσει-, δεν έχεις παρά να πεις ότι ασχολείσαι με κάποιο νέο software και θέλεις να το μάθεις μόνος σου γλιτώνοντας την επιχείρηση από αρκετά χρήματα που θα χρειαζόταν για την εκπαίδευση σου.

3. Έχε το γραφείο σου γεμάτο χαρτοδουλειά και ακατάστατο. Έτσι θα δείχνεις πως έχεις τόσο πολύ δουλειά που δεν προλαβαίνεις να το τακτοποιήσεις. Εάν γνωρίζεις πως κάποιος σύντομα θα σου ζητήσει κάποιο έγγραφο, θάψτο σε κάποιον από τους σωρούς που θα έχεις δημιουργήσει έτσι ώστε για να το βρεις και ώρα να πάρει και να δημιουργήσεις μια χειρότερη ακαταστασία

4. Ποτέ μην απαντάς στον τηλεφωνητή σου ή όταν έχεις voice mail. Οι άνθρωποι δε σε καλούν για να σου δώσουν κάτι με αντάλλαγμα τίποτα, σε καλούν για να κάνεις δουλειά για αυτούς! Αυτό δεν είναι τρόπος να ζεις. Αν πρέπει απαραίτητα να απαντήσεις, κάνε το την ώρα που ξέρεις πως είναι σε διάλειμμα και ξέρεις πως δεν είναι κανένας εκεί (αφήνοντας και εσύ κάποιο μήνυμα…), δίνοντας έτσι την εντύπωση του σκληρά εργαζόμενου και ευσυνείδητου υπαλλήλου.

5. Να δείχνεις πάντοτε ανυπόμονος και να είσαι ενοχλητικός. Έτσι δείχνεις πάντοτε απασχολημένος.

6. Να φεύγεις πάντοτε αργά και να φροντίζεις να περνάς πάντοτε μπροστά από το γραφείο του εργοδότη. Για να περάσει η ώρα μέχρι τότε μπορείς να διαβάζεις το αγαπημένο σου βιβλίο ή περιοδικό. Να στέλνεις επείγοντα e-mail σε περίεργες ώρες π.χ. 10 το βράδυ με 6 το πρωί και κυρίως στις διακοπές του Πάσχα, Χριστουγέννων κ.λ.π.

7. Να αναστενάζεις για την δημιουργία εντυπώσεων. Αυτό κυρίως όταν υπάρχει αρκετός κόσμος γύρω σου, για να δίνεις την εντύπωση ότι βρίσκεσαι υπό μεγάλη πίεση.

8. Ανάπτυξε τη στρατηγική της συσσώρευσης. Δε φτάνει το χαρτομάνι πάνω στο γραφείο, συσσώρευσε και αρκετά βιβλία (με θέματα κυρίως υπολογιστές κ.λ.π.) στο πάτωμα.

9. Εξοπλίσου με πλούσιο λεξιλόγιο. Αυτό μπορεί να γίνει από περιοδικά με υπολογιστές ή άλλα επιστημονικά περιοδικά. Χρησιμοποίησε αυτές τις λέξεις κυρίως στις συζητήσεις με το αφεντικό σου. Θυμήσου: Δεν έχει σημασία να σε καταλάβουν, σκοπός είναι η δημιουργία εντυπώσεων.

10. Και προσοχή: Ποτέ μην στείλεις αυτό στο αφεντικό σου, ούτε από λάθος!

Τα ανθρώπινα πειραματόζωα των φαρμακευτικών εταιρειών

Untitled-1Καθώς το κόστος παρασκευής φαρμάκων και εμβολίων γίνεται όλο και υψηλότερο στον δυτικό κόσμο και οι κανονισμοί που διέπουν τις κλινικές δοκιμές αλλάζουν συνεχώς, οι μεγάλες φαρμακευτικές εταιρείες έχουν βρει μια νέα φθηνή διέξοδο: τον αναπτυσσόμενο κόσμο. Εκατοντάδες παιδιά και ενήλικοι, στην Αφρική, την Λατινική Αμερική, την Ινδία, την Κίνα, γίνονται τα νέα πειραματόζωα των δυτικών φαρμακευτικών εργαστηρίων, συχνά χωρίς καν να το γνωρίζουν. Ακόμα και όταν υποτίθεται πως έχουν δώσει την συγκατάθεση τους, αυτή περιορίζεται σε μια υπογραφή που βάζουν με το αποτύπωμα του αντίχειρα καθώς η πλειοψηφία δεν ξέρει να διαβάζει.
Τα νέα αυτά δεν είναι καινούρια. Πέρσι οι ΗΠΑ είχαν συγκλονιστεί από τις αποκαλύψεις της επιτροπής που συνέστησε ο πρόεδρος Ομπάμα για τις δοκιμές των φαρμάκων της σύφιλης που διενεργούσε η αμερικανική κυβέρνηση στη Γουατεμάλα.
Από το 1946 μέχρι το 1948 το αμερικανικό υπουργείο Υγείας σε συνεργασία με τις μυστικές υπηρεσίες της Γουατεμάλας μόλυνε με σύφιλη και γονόρροια περισσότερα από 5500 άτομα στη χώρα, για να δοκιμάσει την αποτελεσματικότητα της πενικιλίνης στα σεξουαλικά μεταδιδόμενα νοσήματα.
Μπορεί η αμερικανική κοινωνία να ανακάλυπτε συγκλονισμένη τον βρώμικο κόσμο της φαρμακοβιομηχανίας, όμως η πρακτική αυτή όχι απλά συνεχίζεται μέχρι σήμερα αλλά ανθεί και αποφέρει τεράστια κέρδη στους φαρμακευτικούς κολοσσούς της Δύσης.
Σύμφωνα με το Εθνικό Ινστιτούτο Υγείας των ΗΠΑ, τα τελευταία δέκα χρόνια έχουν γίνει περισσότερες από 58.000 δοκιμές φαρμάκων και εμβολίων σε χώρες του αναπτυσσόμενου κόσμου. Οι περισσότερες έλαβαν χώρα στην Ινδία και την Κίνα, ενώ ακολουθούν η Ρωσία, η Ρουμανία, η Ουκρανία, το Περού, η Κολομβία, το Μπαγκλαντές, η Ταϊλάνδη, το Μαλάουι και η Ουγκάντα.
Το 1996, στη Νιγηρία η Φαρμακευτική Εταιρεία Pfizerευθύνεται για το θάνατο τουλάχιστον 15 παιδιών κατά τη διάρκεια δοκιμών για το νέο φάρμακο της εταιρείας κατά της μηνιγγίτιδας. Οι δοκιμές που έγιναν παράνομα και υπό το πρόσχημα ανθρωπιστικής αρωγής όταν η χώρα αντιμετώπιζε επιδημία μηνιγγίτιδας, έκαναν την κυβέρνηση της Νιγηρίας να μηνύσει την Pfizer, χωρίς όμως ποτέ η υπόθεση να φτάσει στα δικαστήρια.
Λίγα χρόνια αργότερα, η ίδια εταιρεία πραγματοποιούσε κλινικές δοκιμές για ένα νέο αντιφλεγμονώδες φάρμακο σε χώρες της Λατινικής Αμερικής, το οποίο όμως ποτέ δεν κυκλοφόρησε στις δυτικές χώρες καθώς αποδείχτηκε πως προκαλούσε εγκεφαλικά και καρδιοπάθειες.
Σήμερα ο νέος «παράδεισος» των κλινικών δοκιμών είναι η Ινδία.
Μόνο το 2010, ο αριθμός των δοκιμών νέων φαρμάκων στην χώρα ξεπέρασε τα 2 εκατομμύρια. Το 2005 η Ινδία έκανε τη νομοθεσία της για τις κλινικές δοκιμές ιδιαίτερα ελαστική με αποτέλεσμα φαρμακευτικοί κολοσσοί, όπως η Pfizer, η AstraZeneca, και η Merck να έχουν μεταφέρει το κέντρο των επιχειρήσεων τους στη χώρα.
Το γεγονός πως τα τελευταία 3 χρόνια σχεδόν 2000 άτομα έχουν χάσει τη ζωή τους κατά τη διάρκεια τέτοιων δοκιμών, λίγο απασχολεί τη φαρμακοβιομηχανία, τα κέρδη της οποίας υπολογίζεται πως ξεπερνάνε τα 200 εκατομμύρια ευρώ.
Πρόσφατα η βρετανική εφημερίδα Independentαποκάλυψε πως στο Madhya Pradesh, στο Andhra Pradesh και στο Νέο Δελχί, εκατοντάδες κορίτσια χρησιμοποιήθηκαν ως πειραματόζωα για τις δοκιμές του νέου εμβολίου κατά του καρκίνου της μήτρας το γνωστό Gardasil, της εταιρείας Merck.
Οι δοκιμές χρηματοδοτήθηκαν από το Ίδρυμα Bill and Melina Gates και πραγματοποιήθηκαν από μια αμερικανική μη κυβερνητική οργάνωση. Παρόμοιες δοκιμές έγιναν και για το εμβόλιο Cervarix της ανταγωνιστικής εταιρείας GlaxoSmithKline στην ίδια περιοχή.
Τα κορίτσια συμμετείχαν στο πρόγραμμα χωρίς να το γνωρίζουν και χωρίς τη συγκατάθεση των γονιών τους. Όταν αρκετά από τα κορίτσια πέθαναν αφού έλαβαν το εμβόλιο, οι αρχές σταμάτησαν τις δοκιμές απαιτώντας περισσότερη έρευνα. Αν και επισήμως ο θάνατος των κοριτσιών δεν συνδέεται με το εμβόλιο, και αρκετές περιπτώσεις καταχωρήθηκαν ως αυτοκτονία, η δοκιμή αποτελεί παραβίαση κάθε ιατρικού πρωτοκόλλου καθώς κανείς ποτέ δεν ενημερώθηκε για αυτήν.
Σε αρκετές περιπτώσεις οι φαρμακευτικές εταιρείες με τη συμβολή των τοπικών υπηρεσιών υγείας πείθουν τους γονείς να δώσουν την συγκατάθεση τους για μαζικούς εμβολιασμούς, όταν στην πραγματικότητα πρόκειται για δοκιμές νέων εμβολίων. Συχνά παρουσιάζουν στους αναλφάβητους γονείς πολυσέλιδα έγγραφα στα αγγλικά, τα οποία τους ζητάνε να υπογράψουν χωρίς ποτέ να τους ενημερώνουν για το τι ακριβώς γράφει το έγγραφο.
Το 2008 οι κλινικές δοκιμές για το νέο εμβόλιο της GlaxoSmithKline κατά του πνευμονόκοκκου το Synflorix που έγιναν στην Αργεντινή είχαν ως αποτέλεσμα το θάνατο τουλάχιστον 14 βρεφών. Οι γονείς, αναλφάβητοι στην πλειοψηφία τους, έδωσαν την συγκατάθεση τους, υπογράφοντας φόρμες στα αγγλικά, τις οποίες αδυνατούσαν να διαβάσουν. Σχεδόν όλοι πίστευαν πως απλά συμμετέχουν σε έναν εμβολιασμό ρουτίνας. Οι τοπικοί γιατροί που έπεισαν τους γονείς να συμμετάσχουν στο πρόγραμμα έλαβαν 350 δολάρια ως αμοιβή από την εταιρεία.
Ύστερα από το θάνατο των βρεφών, η κυβέρνηση της Αργεντινής περιορίστηκε απλά στο να επιβάλλει χρηματικά πρόστιμα στους επικεφαλής της έρευνας. Όπως αποκαλύπτει το ρεπορτάζ του Vanity Fair, η GlaxoSmithKline υποστηρίζει πως οι θάνατοι είναι στατιστικά δικαιολογημένοι, χωρίς όμως ποτέ να πραγματοποιηθεί ανεξάρτητη έρευνα για τις αιτίες των θανάτων ή να γίνει αυτοψία.
Το 2007 στην Πολωνία άστεγοι πληρώθηκαν 2 δολάρια ο καθένας για να συμμετέχουν σε έναν εμβολιασμό ρουτίνας -όπως πίστευαν-κατά της εποχικής γρίπης. Στην πραγματικότητα έγιναν πειραματόζωα για τις δοκιμές ενός νέου εμβολίου κατά της γρίπης που είχε ως αποτέλεσμα το θάνατο 20 αστέγων. Η περίπτωση δεν έφτασε ποτέ στα δικαστήρια.
Στον δυτικό κόσμο έχουν οριοθετηθεί αυστηρά πρωτόκολλα και ισχυρή νομοθεσία που προστατεύει τόσο τις εταιρείες όσο και τα άτομα που συμμετέχουν στις κλινικές δοκιμές. Είναι απαραίτητο η νομοθεσία αυτή να γίνει διεθνής και να αφορά σε όλες τις δοκιμές φαρμάκων, ακόμα και όταν γίνονται σε τρίτες χώρες που δεν έχουν ανάλογους νόμους.
Όσο όμως το κέρδος θα τοποθετείται πάνω από την ανθρώπινη ζωή, τότε μάλλον πολύ δύσκολα κάτι τέτοιο θα γίνει πραγματικότητα. Και όσο θα ισχύει αυτό, όλο και περισσότερα συνάνθρωποι μας θα πεθαίνουν στην σιωπή.

Όλα τα μανιτάρια τρώγονται

Σκέφτομαι πως, στις περιπετειώδεις ταινίες εποχής, όταν μια σκηνή εκτυλίσσεται στο δάσος, δεν έχει σημασία σε ποιο δέντρο θα σκαρφαλώσει ο καλός: ο κακός θα περάσει από κάτω.
Σκέφτομαι πως είναι αλήθεια ότι όσοι λένε: «Τι Αριστερά, τι Δεξιά, τα ίδια σκατά είναι», είναι κατά κανόνα «δεξιοί».
Σκέφτομαι πως δεν είμαι προληπτικός, αλλά σε μια πιστωτική μου κάρτα γράφει: Ερβέ Λε Τελιέ, λήγει 03/2001, κι αυτό δεν είναι και πολύ αισιόδοξο.
Σκέφτομαι πως θα θελα να χω έναν αυτόματο τηλεφωνητή που να προσαρμόζει το μήνυμά του στο πρόσωπο που καλεί.
Σκέφτομαι πως είναι πολύ δύσκολο να συγκρατήσεις τα γέλια σου όταν κάποιος υπεύθυνος του σούπερ μάρκετ σού συστηθεί ως προϊστάμενος των λαχανικών ή των κατεψυγμένων.
Σκέφτομαι πως δεν έχω δει ποτέ μου σκυλί να δουλεύει σαν το σκυλί.
Σκέφτομαι ότι, στα δεκαπέντε δευτερόλεπτα που μοιράζεσαι ένα ασανσέρ με μια ωραία γυναίκα, είναι σχεδόν αδύνατον να της επιδείξεις την ευφυΐα, τη χάρη και το χιούμορ σου.
Σκέφτομαι πως ένας απ τους λόγους για τους οποίους δεν έχω κάνει ποτέ bunjee-jumping, είναι ότι δε θα μ άρεσε καθόλου να κατουρηθώ πάνω μου και να μαι ανάποδα.
Σκέφτομαι πόσο με είχε εντυπωσιάσει ένας καθηγητής μαθηματικών, τυφλός εκ γενετής, που σχεδίαζε τέλειους κύκλους και συνήθιζε να λέει: «Βλέπετε;».
Σκέφτομαι πως, αν ζούσα απένταρος στους δρόμους, θα μισούσα θανάσιμα τα μηχανήματα αυτόματης ανάληψης μετρητών.
Σκέφτομαι πως δεν έχω τίποτα να σου πω, αλλά αυτό δεν οφείλεται στο ότι δεν σ αγαπώ πια, ακόμα κι όταν σ αγαπούσα, πάλι δεν είχα να σου πω τίποτα.
Σκέφτομαι πως αυτό που μ ερεθίζει στον Προυστ, είναι ότι περιγράφει τόσο καλά τις μεταστροφές των αισθημάτων, ώστε, αφού τον διαβάσεις, είναι αδύνατον πια να αισθάνεσαι όπως πριν.
Σκέφτομαι πως το σχήμα της Γαλλίας δεν θυμίζει τόσο εξάγωνο όσο ένα χοντρό, τρομοκρατημένο ανθρωπάκι, που προσπαθεί ν απομακρυνθεί απ τη Γερμανία.
Σκέφτομαι πως είναι καλύτερα να μένεις σ ένα άσχημο κτίριο που να βλέπει σ ένα ωραίο, παρά το αντίστροφο.
Σκέφτομαι πως, αφού ο έρωτας είναι μια εξίσωση με δύο αγνώστους δεν μπορεί να έχει μία και μόνη λύση.
Σκέφτομαι πως, αν ήμουν ένα ωραίο πριγκιπόπουλο, δε θα χρειαζόταν να σου μιλήσω τόσην ώρα για να σε σαγηνεύσω.
Σκέφτομαι πως, ό,τι κι αν έγινε, δε θα ξεχάσω ποτέ τη μελωδία του σοβιετικού εθνικού ύμνου.
Σκέφτομαι πως δε θα γραφα τα ίδια βιβλία αν δεν είχα υπολογιστή. Μπορεί και να μην έγραφα καν.
Σκέφτομαι πως, αφού, όταν συντρίβεται ένα αεροπλάνο, δε σώζεται παρά το μαύρο κουτί, θα πρεπε να ταξιδεύουμε σε μαύρο κουτί.
Σκέφτομαι πως, αν ήμουν βασιλιάς, θα χα κι εγώ δικαίωμα σ ένα προσωνύμιο – ποιο, όμως; Ερβέ ο Μέγας, Ερβέ ο Τρελός ή, απλώς, Ερβέ ο Πρώτος;
Σκέφτομαι πως είμαι τόσο δειλός, που δεν έχω το θάρρος να μαι τελείως δειλός.
Σκέφτομαι πως, αν έχω γίνει πιο απαιτητικός ως προς τον καφέ απ ό,τι ως προς τις ανθρώπινες σχέσεις, ίσως οφείλεται στο ότι είναι πια εύκολο να βρεις καλό καφέ.
Σκέφτομαι πως πολύ θα το θελα, σε μια δεξίωση, να πάω σε μια κοπέλα και να της πως, χωρίς να λέω ψέματα, γιατί αυτό θα ταν το αληθινό μου όνομα: My name is Bond… James Bond.
Σκέφτομαι πως δεν κατάφερα να γράψω εκείνο το μυθιστόρημα με παραγράφους γραμμένες σε τραπουλόχαρτα, έτσι ώστε, ανακατεύοντάς τα, να προκύπτει κάθε φορά και μια διαφορετική ιστορία.
Σκέφτομαι πως ο λεγεωνάριος στο Μπεν Χουρ που ξέχασε να βγάλει το ρολόι του, έχει συμβάλει τα μάλα στη μυθοποίηση της ταινίας.
Σκέφτομαι πως ο Χίτλερ, θα μπορούσε τουλάχιστον να έχει χρησιμέψει στο να αποδειχθεί ότι το ν αγαπάς τα σκυλιά και είσαι χορτοφάγος, από μόνο του, δε σημαίνει απολύτως τίποτα.
Σκέφτομαι πως, ένα απ τα πιο γλυκά πράγματα της ζωής, είναι κι αυτό το χαμόγελο που ανταλλάσσεις με μιαν άγνωστη καθισμένη σ ένα απομακρυσμένο λεωφορείο, και πως δεν πρέπει ποτέ να τρέξεις από πίσω του.
Σκέφτομαι πως, αν ήμουν πραγματικά σνομπ, θ άνοιγα ένα αγγλικό εστιατόριο.
Σκέφτομαι πως οι αμνησιακοί δεν έχουν ζήσει τίποτα αξέχαστο.
Σκέφτομαι πως το χρώμα των ματιών σου πρέπει να ναι το 574 στην κλίμακα Pantone.
Σκέφτομαι πως μου είναι αδύνατον να φανταστώ ποιος ηθοποιός μπορεί να με ενσαρκώσει σε μια ταινία.
Σκέφτομαι πως είναι δύσκολο να καμαρώνεις για την επιτυχία ενός βιβλίου σου, αφού κάτι τέτοιο σημαίνει πως αρέσει σε όλους αυτούς που σχεδόν ποτέ δεν αγοράζουν βιβλία.
Σκέφτομαι πως, αν με ρωτούσαν ποια βιβλία θα παιρνα μαζί μου σ ένα έρημο νησί, θα ανέφερα βιβλία που έχω ήδη διαβάσει, ενώ θα προτιμούσα να χω μαζί μου βιβλία που δεν έχω διαβάσει ακόμα.
Σκέφτομαι πως, μια μέρα (μόνο και μόνο για να χαρώ νομίζοντας ότι μιλούν για μένα), όταν ακούσω: «Διάβασες αυτό το μυθιστόρημα που κυκλοφόρησε τις προάλλες και που δε θυμάμαι πώς το λένε;» θα τιτλοφορήσω ένα απ τα μυθιστορήματά μου « Αυτό το μυθιστόρημα που κυκλοφόρησε τις προάλλες και που δε θυμάμαι πώς το λένε».
Σκέφτομαι πως ένας υποψήφιος τίτλος βιβλίου είναι κι αυτή η φράση με την οποία είδα να διαφημίζεται ένα μυθιστόρημα κατασκοπίας: «30% περισσότερο κείμενο».
Σκέφτομαι πως ο Θεός θα πρέπει να σκέφτεται τι θλιμμένοι που είναι οι άνθρωποι στη Γη, αφού όσοι προσεύχονται, σπανίως είναι στα μεγάλα κέφια τους.
Σκέφτομαι πως, αν το χιόνι ήταν κόκκινο, κόκκινες θα ταν και οι πολικές αρκούδες.
Σκέφτομαι πως, διαιρώντας τα χιλιόμετρα που διανύουμε με αυτοκίνητο, δια του χρόνου που χρειάζεται να μαζέψουμε τα χρήματα για να το αγοράσουμε, βρίσκουμε περίπου την ταχύτητα βαδίσματος.
Σκέφτομαι πώς βρίσκεις ποιος απ όλους είναι ο μηχανικός αυτοκινήτων: είναι ο μόνος που καταλαβαίνει τι σημαίνει η φράση: «Είναι το ντελκό».
Σκέφτομαι πως οι άνθρωποι διαβάζουν λίγο, και, καμιά φορά, σκέφτομαι πως έχω ένα μερίδιο της σχετικής ευθύνης.
Σκέφτομαι να αρχίσω να γυρίζω τα βιβλιοπωλεία, να ζητάω βιβλία του Ερβέ Λε Τελιέ, κι αν δεν έχουν, να λέω, αναστενάζοντας: «Τι να κάνουμε… Μήπως έχετε, τουλάχιστον, του Βικτόρ Ουγκό;».
Σκέφτομαι πως στ αλήθεια μπορεί κανείς να πεθάνει από αγάπη. Χτες, π.χ., παραλίγο να με πατήσει ένα λεωφορείο, γιατί κοίταζα μια κοπέλα που διέσχιζε το δρόμο.
Σκέφτομαι πως η ιδέα ότι ο ύπνος μοιάζει με το θάνατο, με αποτρέπει συχνά απ το να κοιμηθώ, αλλά δε θα μ αποτρέψει απ το να πεθάνω.
Σκέφτομαι πως μπορεί ο Θεός να ενέπαιξε τους ανθρώπους με το να τους πετάξει κατακέφαλα έναν Μότσαρτ, μα πιο πολύ ενέπαιξε τον Μότσαρτ.
Σκέφτομαι πως δε θα θελα να με θάψουν με το ρολόι μου, για να μην ξέρουν τα σκουλήκια την ώρα του φαγητού.
Σκέφτομαι πως το Ρουί Μπλα γράφτηκε σε δεκαεννέα μέρες, και Το μοναστήρι της Πάρμας, σε πενήντα τρεις.
Σκέφτομαι πως, μια μέρα, θα μπορούμε να φοράμε μια κάσκα εικονικής πραγματικότητας και, χωρίς να το κουνήσουμε απ το σπίτι μας, να ταξιδεύουμε στη Βενετία και να αισθανόμαστε όλη τη βαβούρα της και, ίσως, τη μυρωδιά του καφέ.
Σκέφτομαι πως το μοναδικό ποίημα που το ξέρω όλο απέξω, είναι «Οι Περσίδες» του Αραγκόν: Περσίδες Περσίδες Περσίδες… είκοσι φορές.
Σκέφτομαι πως στη Γκόθαμ Σίτι ο καιρός είναι πάντα μουντός, έτσι ώστε να μπορούν να προβάλλουν στα σύννεφα το σύμβολο του Μπάτμαν.
Σκέφτομαι πόσα και πόσα δεν είχε δημιουργήσει ο Μότσαρτ στο είκοσί του, ενώ εγώ, ακόμα κι αν άρχιζα αυτή τη στιγμή να μαθαίνω σολφέζ και πιάνο, δε θα μαι παρά ένας γέρος-θαύμα.
Σκέφτομαι πως, αν έπεφτα από ένα αεροπλάνο με την κάμερά μου, έχοντας ξεχάσει το αλεξίπτωτό μου, δε θα κινηματογραφούσα όλη μου την πτώση.
Σκέφτομαι πως η φώκια θα πρέπει να ταν το αγαπημένο ζώο του προέδρου Τσαουσέσκου: δεν τρώει κρέας, αντέχει στο κρύο και χειροκροτεί όλη την ώρα.
Σκέφτομαι πως, μια μέρα, θα μπορούσε ν ανέβει στο θέατρο το κείμενο στο οποίο ο Φρανσουά Λε Λιονέ περιγράφει πώς, όντας κρατούμενος σ ένα στρατόπεδο συγκεντρώσεως, «ξεναγούσε» τους συγκρατούμενους του στο Μουσείο του Λούβρου, χωρίς να παραλείψει ούτε μία αίθουσα.
Σκέφτομαι πως, και φέτος, τα χαλασμένα στρείδια θα σκοτώσουν πολύ περισσότερους ανθρώπους απ όσους οι τίγρεις της Βεγγάλης.
Σκέφτομαι πόσο εύκολο είναι να σαι ταπεινόφρων, ιδίως όταν έχεις κάθε λόγο να μην είσαι.
Σκέφτομαι πως θα πρεπε να καθιερωθεί μια Ημέρα των Τυφλών, κι όλοι να την περνάμε με τα μάτια δεμένα.
Σκέφτομαι πως ένα από τα πράγματα για τα οποία τρελαίνομαι στο σινεμά, είναι όταν ο κακός είναι απίστευτα κακός και λέει στον ήρωα: «At last, we meet again, Mister Bond».
Σκέφτομαι πως οι προδότες και οι λιποτάκτες προηγούνται κατά τι ως προς την επικείμενη ειρήνη.
Σκέφτομαι πως ένας απ τους νόμους της δημοσιογραφίας είναι ότι ο λόγος του αριθμού των θυμάτων μιας θεομηνίας προς την απόσταση από τον τόπο στον οποίο συνέβη, είναι σταθερός.
Σκέφτομαι πως, στον «Τιτανικό», λίγο πριν τη μοιραία στιγμή, όλο και κάποιος στο μπαρ θα ζητούσε παγάκια.
Σκέφτομαι πως πραγματικά ηλίθιος είναι αυτός που κοιτάζει το φεγγάρι όταν του δείχνεις το δάχτυλό σου.
Σκέφτομαι πως ο Νταλί είχε δίκιο: ο σκεπτόμενος του Ροντέν είναι σαν να κάθεται στην τουαλέτα.
Σκέφτομαι ότι όλα τα μανιτάρια τρώγονται, μερικά όμως μόνο μια φορά.

Ο έρωτας κατέστρεψε τον γάμο

gamosΌλοι σχεδόν οι παρατηρητές συμφωνούν ότι ο θεσμός του γάμου αντιμετωπίζει κρίση σήμερα. Οι περισσότεροι αναλυτές συνδέουν την κρίση με διάφορους παράγοντες και αναγκαιότητες της καθημερινότητας που οδηγούν στην εξασθένηση των αισθημάτων μεταξύ του ζευγαριού.
Όμως μια νέα μελέτη της Αμερικανίδας ιστορικού Stephanie Coontz κυριολεκτικά ανατρέπει τις παραδοσιακές απόψεις σχετικά με τα αίτια της κρίσης του γάμου. Η Αμερικανίδα ιστορικός υποστηρίζει ότι η κρίση δεν οφείλεται σε διάφορες σημερινές κοινωνικοοικονομικές συγκυρίες, αλλά στην κυρίαρχη αντίληψη σύμφωνα με την οποία ο έρωτας θα πρέπει να είναι ο κυριότερος λόγος για την ένωση δύο ανθρώπων με τα δεσμά του γάμου!
Η ανάδειξη του έρωτα ως της πιο σημαντικής παραμέτρου του γάμου οδηγεί ταυτόχρονα και στην υπονόμευση του θεσμού. Η άποψη ότι ο γάμος θα πρέπει να βασίζεται στον έρωτα πρωτοεμφανίζεται στα τέλη του 18ου αιώνα και συνεχίζεται με μικρές παραλλαγές μέχρι σήμερα. Τον 18ο αιώνα οι άνθρωποι άρχισαν να υιοθετούν για πρώτη φορά την επαναστατική νέα ιδέα ότι τα αισθήματα θα πρέπει να παίζουν τον κυρίαρχο ρόλο στον γάμο και ότι οι νέοι άνθρωποι θα πρέπει να επιλέγουν τους συντρόφους τους στη βάση των συναισθημάτων τους.
Μέχρι τον 18ο αιώνα οι περισσότερες κοινωνίες θεωρούσαν ότι ο γάμος ήταν ένας πολύ σοβαρός πολιτικός και οικονομικός θεσμός και, κατά συνέπεια, δεν μπορούσε να αφεθεί στις ελεύθερες επιλογές των νέων. Θεωρείτο ότι θα ήταν πολύ ανεύθυνο να βασίσει κανείς μια τέτοια σοβαρή απόφαση -όπως του γάμου- σε κάτι τόσο εφήμερο όπως τα αισθήματα και ο έρωτας.
Ο γάμος δεν είχε ως στόχο να ενώσει δύο άτομα με δεσμούς αγάπης και οικειότητας. Αντίθετα στόχος του γάμου ήταν να αποκτήσει κανείς χρήσιμα πεθερικά καθώς και πολιτικά και οικονομικά πλεονεκτήματα.
Μόνο τα τελευταία 200 έτη, καθώς άλλοι οικονομικοί και πολιτικοί θεσμοί σταδιακά υποκαθιστούσαν πολλές από τις λειτουργίες που πριν εκπληρούσε ο θεσμός του γάμου, άρχισαν οι Ευρωπαίοι και οι Αμερικανοί να βλέπουν τον γάμο ως μια προσωπική και ιδιωτική υπόθεση που είχε ως κύριο στόχο να ικανοποιήσει συναισθηματικές και σεξουαλικές ανάγκες.
Ομως η στιγμή που επικρατεί η νέα επαναστατική άποψη για τον γάμο είναι ταυτόχρονα και η στιγμή που ο θεσμός του γάμου αρχίζει να υπονομεύεται και να αποσταθεροποιείται. Από τη στιγμή που επικράτησε η ιδέα ότι ο έρωτας θα πρέπει να είναι ο κυριότερος λόγος για την ένωση δύο ανθρώπων, έγινε φανερό ότι οι ίδιες αξίες που αυξάνουν την ικανοποίηση των ανθρώπων σε μια γαμήλια σχέση υπονόμευαν και τη σταθερότητα του γάμου ως θεσμού. Η ιδέα ότι ο γάμος θα πρέπει να βασίζεται στον έρωτα συνεπάγεται ότι ο γάμος δεν έχει πλέον λόγο ύπαρξης από τη στιγμή που ο έρωτας πεθάνει.
Επίσης, αν σύμφωνα με τη νέα αντίληψη ο έρωτας -και όχι κοινωνικοοικονομικοί λόγοι- ήταν ο κυριότερος λόγος μιας σχέσης, τότε οι άνθρωποι θα μπορούσαν να δημιουργήσουν σχέσεις με νόημα και εκτός γάμου και δεν θα ήταν απαραίτητο να οικοδομηθεί η κοινωνία γύρω από την έννοια του παντρεμένου ζευγαριού.
Σύμφωνα λοιπόν με την Αμερικανίδα ιστορικό, εκείνο το οποίο είναι απορίας άξιον δεν είναι γιατί ο γάμος παρουσιάζει κρίση σήμερα. Αυτό που είναι απορίας άξιον είναι πώς ο θεσμός κατάφερε να διαρκέσει τόσο πολύ -δηλαδή περίπου 200 χρόνια μετά την υιοθέτηση των νέων αντιλήψεων.
Ενας λόγος που εμπόδισε να φανούν οι επαναστατικές επιπτώσεις της νέας ιδέας περί γάμου ήταν η δυνατότητα που είχαν οι συγγενείς, γείτονες και εργοδότες να ρυθμίζουν την προσωπική συμπεριφορά.
Ενας άλλος παράγοντας που έπαιξε ρόλο στην καθυστέρηση της εμφάνισης της κρίσης του γάμου ήταν ο συνδυασμός μη αποτελεσματικών μεθόδων ελέγχου των γεννήσεων και ποινικοποίησης των παράνομων γεννήσεων. Σημαντικό επίσης ρόλο στη διατήρηση του θεσμού ήταν η νομική και οικονομική εξάρτηση της γυναίκας από τον άνδρα.
Σήμερα που όλοι αυτοί οι φραγμοί έχουν σε σημαντικό βαθμό εκλείψει, ο θεσμός του γάμου εμφανίζεται ολοένα και πιο εύθραυστος. Ομως ποτέ δεν θα πρέπει να ξεχνάμε ότι οι λόγοι γι’ αυτή την εξέλιξη δεν έχουν καμία σχέση με το ότι η κοινωνία μας είναι «υλιστική» και ότι τα αισθήματα έχουν «πεθάνει», όπως διατείνεται η λαϊκή σοφία των talk shows. Αντίθετα το καμπανάκι για τον θεσμό του γάμου ήχησε πριν από 200 χρόνια, την ώρα και τη στιγμή που υιοθετήθηκε η παράξενη και επαναστατική ιδέα ότι οι άνθρωποι παντρεύονται επειδή… αγαπιούνται!

Τελικά το χρυσάφι φυτρώνει στα δέντρα

goldΕρευνητές έκαναν τη σχετική ανακάλυψη στα φύλλα ευκαλύπτων σε ύψος δέκα μέτρων πάνω από το έδαφος, όπου βρήκαν άφθονα σωματίδια χρυσού – Χρειάζονται περίπου 500 τέτοια χρυσοφόρα δέντρα για να φτιαχτεί ένα χρυσό δαχτυλίδι.
Όσοι πάντα ήθελαν να δουν χρήματα να πέφτουν από τα δέντρα όπως τα μήλα, θα νιώσουν δικαιωμένοι στο άκουσμα της πιο απρόσμενης επιστημονικής είδησης: δεν υπάρχουν μεν «χρηματιές», αλλά στα φύλλα μερικών δέντρων υπάρχει πραγματικό χρυσάφι!
Αυστραλοί ερευνητές, που έκαναν τη σχετική ανακάλυψη στα φύλλα ευκαλύπτων σε ύψος δέκα μέτρων πάνω από το έδαφος, όπου βρήκαν άφθονα σωματίδια χρυσού, δήλωσαν πως η παρουσία τους αποκαλύπτει την ύπαρξη κοιτασμάτων χρυσού πολλά μέτρα κάτω από την επιφάνεια, από όπου μέσω των ριζών ανεβαίνουν μέχρι τα φύλλα, αν και σε μικρές ποσότητες.
Υπολογίζεται ότι χρειάζονται περίπου 500 τέτοια χρυσοφόρα δέντρα για να φτιαχτεί ένα χρυσό δαχτυλίδι. Όμως κάτω από τα «πολύτιμα» δέντρα, σε βάθος πάνω από 30 μέτρα, κρύβονται πολύ μεγαλύτερα αποθέματα χρυσού.
Οι επιστήμονες, με επικεφαλής τον γεωχημικό Μαλ Λίντερν του ερευνητικού κέντρου CSIRO της Αυστραλίας, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό «Nature Communications», σύμφωνα με το BBC, το Γαλλικό Πρακτορείο, το «Science» και το «New Scientist», πιστεύουν ότι η ανακάλυψή τους προσφέρει μια νέα μέθοδο εντοπισμού χρυσοφόρων κοιτασμάτων σε απρόσιτες τοποθεσίες.
Σημειωτέον ότι καθώς τα «εύκολα» κοιτάσματα έχουν σχεδόν όλα βρεθεί, η ανακάλυψη νέων έχει πέσει δραματικά κατά 45% την τελευταία δεκαετία, με συνέπεια η τιμή των προϊόντων χρυσού να κινείται έντονα ανοδικά μετά το 2000.
8759564cc0e73a1342591b2b8313ec36Σύμφωνα με το Παγκόσμιο Συμβούλιο Χρυσού, πάνω από 174.000 τόνοι χρυσού έχουν συνολικά εξορυχθεί από τη Γη από την αρχή του πολιτισμού. Η Γεωλογική Υπηρεσία των ΗΠΑ εκτιμά ότι υπάρχουν ακόμα αποθέματα περίπου 51.000 τόνων χρυσού στο υπέδαφος παγκοσμίως. Εκτός από τα κοσμήματα, ο χρυσός έχει πολλές άλλες εφαρμογές, όπως στην ηλεκτρονική βιομηχανία και την ιατρική τεχνολογία.
Έως τώρα σωματίδια χρυσού είχαν εντοπιστεί στο χώμα γύρω από δέντρα όπως οι ευκάλυπτοι, αλλά η νέα μελέτη δείχνει ότι το πολύτιμο μέταλλο «τρυπώνει» στα κλαδιά, στον κορμό και ιδίως στα φύλλα, όπου και μπορεί να ανιχνευθεί. Για να το πετύχουν αυτό, οι Αυστραλοί ερευνητές χρησιμοποίησαν το σύγχροτρον, ένα μεγάλο επιστημονικό όργανο που «φωτογραφίζει» με ακτίνες-Χ την ύλη σε μεγάλη λεπτομέρεια. Έτσι, ανακάλυψαν σωματίδια χρυσού με διάμετρο οκτώ μικρομέτρων (εκατομμυριοστών του μέτρου) μέσα στα φυτικά κύτταρα, που έφθαναν σε συγκέντρωση 80 έως 100 μερών ανά δισεκατομμύριο.
«Τα δέντρα λειτουργούν σαν υδραυλικές αντλίες. Μεταφέρουν προς τα πάνω νερό από τις ρίζες τους και, με αυτό τον τρόπο, εισρέουν στο εσωτερικό τους διαλυμένα στο νερό σωματίδια χρυσού, τα οποία φθάνουν μέχρι τα φύλλα» δήλωσε ο Λίντερν. Όπως είπε η τεχνική ανίχνευσης χρυσού στα φύλλα είναι πιο φιλική στο περιβάλλον, καθώς αρκεί να αναλυθεί ένα μικρό δείγμα και κλαδιών, χωρίς να γίνουν ανασκαφές. Οι ερευνητές θεωρούν ότι μια ανάλογη μέθοδος θα μπορούσε να εφαρμοστεί για τον εντοπισμό στα δέντρα και άλλων μετάλλων, όπως σιδήρου, χαλκού, μολύβδου κ.α.

Στρουθοκαμηλίζοντες και «μακάριοι» στο… Da Capo και αλλαχού!

Στρουθοκαμηλίζοντες και «μακάριοι» στο… Da Capo και αλλαχού!Αν και μερικές σκέψεις είναι γραμμένες εξ επαφής, θα έλεγα, με την οδύνη της εποχής και μαρτυρούν τη δοκιμασία του νεοέλληνα που έχει καταπέσει από την κορυφογραμμή της μακρόχρονης ιστορίας του και «τσακίστηκε» η εθνική του αξιοπρέπεια, οπότε αρκείται στη συντήρηση των «εθνικών του παραισθήσεων» είτε με κάποια νίκη της εθνικής ομάδας ποδοσφαίρου, είτε με τις πομφολυγώδεις προσδοκίες που του καλλιεργούν οι επιτήδειοι της πολιτικής ντεκατέντσιας του τόπου, ωστόσο αυτές οι «σκέψεις» των κάποιων που «τολμηρά» συναρθρώνονται στην προσωπική περηφάνια του κάθε ανθρώπου, που διάβηκε την πυρίκαυστη ζώνη της κοινωνικής και πολιτικής ελαφρότητας, στοχαζόμενος με ευθύνη και συνέπεια, συχνά παρεξηγούνται και εκλαμβάνονται ως υπερβολικές ή και γραφικές στη σύλληψή τους.
Και χαρακτηρίζονται «ρομαντικές» στην προσδοκία τους, δραματικές στη γνησιότητά τους. Ως αναδυόμενες από τη «δεξαμενή» της προσωπικής πικρίας του καθενός και της περιαγωγής του στην απελπισία. Και ενίοτε τις προσδίδουν το στίγμα της διαλείπουσας υπομανίας, της ψυχικής σύγχυσης, μιας ψυχικής διασάλευσης ως απότοκο ενός προσωπικού μένους ή και της ψυχικής αγωνίας…
Από ποιους αλήθεια; Κατ” αρχήν από όλους εμάς που καθημερινά συμβιβαζόμαστε με τον πολιτικό μηδενισμό και την πολιτική απάτη, «στρουθοκαμηλίζοντες», όπως υπαγορεύει η θητεία μας σε μια εθιστική λειτουργία που γνώμονα έχει, συνειδητά ή και ασύνειδα το στενά προσωπικό συμφέρον, μικρό ή μεγάλο, την καλοβόλεψη μας ή και την «κουτσοβόλεψή» μας, που προσπερνούν αδιάφορα όχι απλώς το μεταφυσικό κενό της εποχής, αλλά και τον κοινωνικό πόνο. Σε πολλούς από εμάς που αποφεύγουμε να θέσουμε στον εαυτό μας το «βέβηλο» ερώτημα: Σαν τι μπορεί να ενδιαφέρει την ανθρώπινη αγωνία και την προσδοκία;
Αγωνίες, προσδοκίες, προοπτική δική μας και των παιδιών μας, αξιοπρέπεια προσωπική και κοινωνική, σωρεύτηκαν σε ερείπια γύρω μας και ταλαιπωρούν την «καθαρή» συνείδηση, ενώ παρέχουν ένα αντιαισθητικό θέαμα στην όραση, στην αίσθηση της ευθύνης μας, στην νόηση που έρχεται σε καθημερινή επαφή με τα γεγονότα, που με τη σειρά τους ρευστοποιούν τις ελπίδες, τα οράματα, τους αόρατους δεσμούς που συγκρατούν την κοινωνία…
Από ποιους άλλους; Από τους «γνωστούς άγνωστους» και μόνιμους θαμώνες των καφέ του Κολωνακίου, στο γνωστό Da Capo για παράδειγμα, και στα πέριξ αυτού. Εκεί όπου οι κραυγές της κοινωνικής αγωνίας, των ολίγων έστω διαμαρτυρημένων κοινωνικών ομάδων, στην ευρύτερη περιοχή του Συντάγματος, που υφίστανται τη βιαιότητα του «πολιτικού χουλιγκανισμού» με την προσχηματική πάντα δικαιολογία της αποκατάστασης της τάξης, αποτελούν «φωνή εν Ραμά». Εκεί στην πλατεία της Φιλικής Εταιρείας, όπως είναι η επίσημη ονομασία της…πλατείας Κολωνακίου, δεν συναντά κανείς το «πνεύμα» των πρωτεργατών της Φιλικής Εταιρείας.
Υπάρχουν αντιθέτως εκφραστές του κοινωνικού ωχαδερφισμού και της απάθειας, πολλοί οφθαλμόπορνοι και…εφαψίες της απογυμνωμένης Ελλάδας. Ολοι αυτοί που απολαμβάνουν τον espresso τους, επιδεικνύοντας την όποια εξουσία διαθέτουν, τονίζοντας την παρουσία τους με σωματοφύλακες, παρατρεχάμενους κόλακες συνεργάτες και μεγάλου κυβισμού αυτοκίνητα, με τους οδηγούς να τα παρκάρουν προκλητικά κατά μήκος του μοναδικού στενού δρόμου που διασχίζει την πλατεία.
Και οι άλλοι. Οι φιλοθεάμονες θαμώνες που αρκούνται να παρακολουθούν υπό μορφή επιθεώρησης τα δρώμενα στα καφέ της αποχαύνωσης, της σπερμολογίας, της οφθαλμολαγνείας και της αποχαύνωσης. Γιατί το σκηνικό στο «κολωνακιώτικο θέατρο» συμπληρώνεται από αιθέριες θηλυκές υπάρξεις, που επίμονα αποζητούν το πρόσκαιρο «βόλεμα», αναλόγως των εμφανών προσόντων τους…
Ολοι οι παραπάνω ισορροπούν ως αντικείμενα μιας μεγάλης πλάνης. Συνιστούν την ευρεία κοινωνική ομάδα των «μακαρίων» Ελλήνων, οι οποίοι επαίρονται για μια πρακτική γνώση που δεν ανταποκρίνεται σε τίποτα. Και με αφετηρία το…τίποτα, φθάσαμε σήμερα στην αντίπερα όχθη. Οχι μόνο να «χλευάζουμε» σκέψεις που αξιώνουν την τόλμη της όρασης και της νόησής μας, αλλά να μην σεβόμαστε ούτε τον εαυτό μας κι ούτε να εμπιστευόμαστε κανέναν. Μόνο κανένα σκύλο χαϊδεύουμε, όσων η αγωγή από το σπίτι μας «επιτρέπει» να αγαπάμε τα ζώα, γιατί σ” αυτόν μπορούμε να πούμε καλημέρα, χωρίς να μας δαγκώσει με λύσσα.
Της αδιαφορίας μας το ανάγνωσμα. Τόσο «άμουσοι», αν και με ιδιαίτερες επιδόσεις στα πακιστανοτουρκικής προέλευσης θορυβώδη τσιφτετέλια και στο κέφι με διονυσιακές αποφύσεις, ώστε να μην καταλαβαίνουμε τους τρανταχτούς ήχους της άγριας μοίρας!..
Ολα κινούνται στο επίπεδο της επιφάνειας. Πολλοί οι βολεψίες από πεποίθηση. Και αμέτρητοι οι πολιτικοί απατεώνες, που εκμεταλλεύονται με λόγια επιχρυσωμένα την ψυχοσύνθεση του Ελληνα, ο οποίος έχει γίνει το πιο παθητικό πλάσμα, εγκλωβισμένος σ” ένα πλέγμα προσωπικών διαδρομών και φοβίας συνάμα.
«Μακάριοι» λοιπόν οι πεινώντες την αδικία, ότι αυτοί χορτασθήσονται αδίκως από τον δημόσιο κορβανά. «Μακάριοι» οι ελεούντες ταμίες, μάρτυρες και ψευδομάρτυρες, ότι αυτών εστίν ο μέγας μπεζαχτάς. «Μακάριοι» όσοι εποίησαν την ιδεολογία τρόπο παραοικονομίας, αθλίων συναλλαγών κι έφαγαν το καταπέτασμα. «Ούτοι ου μη πεινάσουσι εις τον αιώνα».
“Μακάριοι» όσοι εσπούδασαν ρεμούλαν, μίζαν, κομισιόνα και ενεδύθησαν πορφύραν εξουσίας. «Ούτοι ου μη καταγορήσονται εις τον αιώνα».
«Μακάριοι» όσοι εις την πράξιν εφήρμοσαν ότι ο σκοπός αγιάζει τα μέσα. «Ούτοι ου μη διωχθήσονται εις τον αιώνα».
«Μακάριοι» όσι αλλοίωσαν τας δέλτους της ιστορίας μας «Ούτοι θα λάβουσι και λαμβάνουσι» τα βραβεία του νεοελληνικού «πολιτισμού».
«Μακάριοι» οι κεκράκτες και χειροκροτητές παντός βδελυρού εκ της εξουσίας απορρέοντος, «Οτι αυτών εστίν» ο διορισμός, των άλλων δε ο αφορσιμός.
«Μακάριοι» οι ορώντες και μη βλέποντες. «Μακάριοι» και οι αλλήθωροι, ότι τον άρτον ορώντες πέτρας ροκανίζουσι και χορταίνοντες κοιμούνται μακαρίως.
«Μακάριοι» και όσοι σε φάρμαν πλέον ζώων βόσκουσι και καμπανίτας οίνους ονειρεύονται. «Μακάριοι» οι γελοίοι, γιατί γλίτωσαν από τη σοβαρότητα και το…δράμα των σκέψεων!
Κακότυχοι όσοι Ηρακλείδες, γιατί η κοπριά του Αυγεία δεν καθαρίζεται με τίποτα. Κακότυχοι όσοι αγαπάτε τον τόπο τούτο, γιατί υπερπλήθυναν όσοι τον μισούν!..

Αρχαίοι Εξωγήινοι - Εξωγήινοι και χειρουργικές επεμβάσεις

Είναι δυνατόν οι αρχαίοι μας πρόγονοι, μην έχοντας τα απαραίτητα εργαλεία και γνώσεις (όπως μας λέει η συμβατική ιστορία), να πραγματοποιούνε με επιτυχία πολύπλοκες χειρουργικές επεμβάσεις, πριν από χιλιάδες χρόνια;

- Ποιός ήτανε ο ρόλος της Εκκλησίας;

- Πώς λειτουργούσαν οι Ναοί-Θεραπευτήρια στην Αρχαία Ελλάδα;

- Ήταν εξωγήινος ο Ασκληπιός & αληθεύουν οι ιστορίες για αναστάσεις νεκρών;