Τρίτη 26 Αυγούστου 2014

Το προσωρινό υποκλίνεται στο αιώνιο

Το στρες αποτελούσε μεγάλο κομμάτι στην ζωή μου. Δεν είναι όμως οι στρεσογόνοι παράγοντες που με έκαναν να χάνω την ισορροπία μου, αν και είναι πολύ εύκολο να μπούμε στο παιχνίδι να κατηγορούμε τους άλλους, εξωτερικές συνθήκες, ή τον εαυτό μου, τις εσωτερικές διεργασίες του μυαλού μου, για την α-σθένεια μου, την απογοήτευση και τη δυσαρμονία μας.

Αυτό που παρατηρούσα ήταν η προσκόλληση μου και η τάση που είχα να κρατιέμαι σε αυτά που με κλειδώνουν ή αλλιώς με στρεσάρουν.

Η κλασική προσέγγιση ήταν πρώτα να μη αναγνωρίζω την πραγματική φύση του γεγονότος (πάντα η φούσκα στην αρχή είναι μεγάλη σας αερόστατο) και δεύτερον ήταν με το να αντιστέκομαι να παλεύω να κατηγορώ και πάντα προσπαθώντας να πιέσω την πραγματικότητα, που δεν μου αρέσει, σε μια κατεύθυνση που θεωρούσα ικανοποιητική, ασφαλής, και ευχάριστη για εμένα. Βέβαια δεν έχει προηγηθεί αναγνώριση της βαθύτερης δομής του τι συμβαίνει (ζούμε πανικός τώρα... τρέχουμε) και τι επιλογές είχα.

Εδώ έρχεται τώρα όμορφα και ωραία η συνειδητοποίηση ότι οκ με το να είσαι πνευματικό ον σε αναζήτηση δεν σημαίνει οτι δεν είσαι και ανθρώπινο ον. Η πνευματικότητα δεν εξαφανίζει τον πόνο την α-σθένεια και το στρες απλά τα μειώνει σε ένταση. Ο πόνος μας ενημερώνει οτι είμαστε ανθρώπινα όντα. Ο πόνος αποτελεί όχημα εξέλιξης μας κάνει καλύτερους. Η αντιμετώπιση των ανθρώπινων προκλήσεων-προσκλήσεων δεν μας κάνουν λιγότερο η περισσότερο "πνευματικούς" απλά σημαίνει οτι βιώνουμε πράγματα όπως όλοι οι υπόλοιποι ανθρώποι στο πλανήτη γη.

Συνειδητοποίηση ότι η πνευματικότητα δεν είναι να κάνεις τη ζωή να "Λυγίζει" στις προσωπικές μου επιθυμίες (αν και το έχω δει να γίνεται!!) αλλά το κλειδί για μένα είναι να έχω την ευλυγισία να "λυγίζω" εγώ στη ζωή, ή "Το προσωρινό να υποκλίνεται στο αιώνιο".

Μετά από πολύ προσωπική εργασία παρατηρώ τον εαυτό μου να μην έχει έντονα πια συναισθήματα για πράγματα καθημερινής φύσεως. Μάλλον ακολουθώ την συμβουλή από το χωριό μου "Go with the flow" αλλά όταν με πιάνει πια ξέρω να το χειριστώ καταλλήλως.!

Η πληροφορία είναι πολύ σημαντική αλλά όταν συμβαδίζει με βίωμα γίνεται ΓΝΩΣΗ και η ΓΝΩΣΗ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΜΗ!

Δεν υπάρχουν σχόλια :

Δημοσίευση σχολίου