Τετάρτη 17 Ιουλίου 2013

Περί Μπουζουκιού ο “σύντομος λόγος”


Είναι γνωστό στους ερευνητές – και δυστυχώς όχι στο ευρύ κοινό, ή στους μουσικούς που κατέχουν μόνο την κλασική μουσική – , ότι το μπουζούκι προέρχεται από τα αρχαία και μεσαιωνικά νυκτά έγχορδα μουσικά όργανα με μπράτσο / μάνικο και ταστιέρα με δεσμούς (μπερντέδες), που γενικώς ονομαζόντουσαν Pandur – Pantur Πανδουρίδες – Θαμπούρες – Φάνδουροι – Ταμπουράδες.

Μία παραλλαγή αυτού του οργάνου έλαβε το όνομα Bozuk ή Bozurg ή Μπουζούκι. Ο νέος αυτός ονοματολογικός προσδιορισμός επ’ ουδενί του στερεί την παλαιότερη καταγωγή , ούτε φυσικά χαρίζεται αβασάνιστα σε έναν και μόνο πολιτισμό.

Αν το νέο όνομα προέρχεται από το τουρκικό Bozuk/ σπασμένο , μάλλον έχει να κάνει με το είδος κουρδίσματος , ότι δηλαδή το όργανο “έσπαγε/άλλαζε” κουρδίσματα. Αν το όνομα προέρχεται από το Περσικό Bozurg τότε σημαίνει Μεγάλο και έχει να κάνει με το μέγεθος, διότι όντως το μπουζούκι είναι ο μεγαλύτερος σε μέγεθος ταμπουράς. ( Σημ.: υπάρχει και μία ασθενής και όχι επαληθευμένη άποψη ότι προέρχεται από βυζαντινό ” βυζίον” ή Μπουζίον, λόγω του σχήματος του ηχείου του ).


Περαιτέρω:

Τέτοια όργανα που ονόμαζαν Μπουζούκια έπαιζαν πολλοί αγωνιστές του ’21 , ενώ χάρις στον οργανοποιό Νικ. Φρονιμόπουλο, γνωρίζουμε τουλάχιστον έναν επώνυμο κατασκευαστή, αυτόν του Ταμπουρά του Μακρυγιάννη , που ήταν ο Λεωνίδας Γαϊλας.

Όργανα της ομάδας του Μπουζουκιού ( από το γένος των ταμπουράδων ) είχαν και έχουν οι Κούρδοι, οι Σύριοι και οι Λιβανέζοι, εσχάτως δε οι Ιρλανδοί το Irish Bouzouki , με διακριτά ξεχωριστά τεχνικά χαρακτηριστικά από το ελληνικό μπουζούκι , καθώς και διαφορετικά κουρδίσματα !!!

Σε κάθε περίπτωση ο ταμπουράς που ονομάστηκε μπουζούκι και χρησιμοποιείτο από τους Έλληνες ( αρχικά για δημοτικό ρεπερτόριο ),στα τέλη του 19ου αιώνα ( απροσδιόριστο πού και πότε ακριβώς ), δανείστηκε και ενσωμάτωσε τα χαρακτηριστικά του μαντολίνου ή μαντόλας στο σκάφος/ ηχείο, καθώς και την συγκερασμένη ταστιέρα με μεταλλικά πλέον χωρίσματα διαστημάτων ( αφήνοντας οριστικά τους δεσμούς/μπερντέδες ),όπως και τα μηχανικά/τροχαλίες κλειδιά κουρδίσματος ( αφήνοντας οριστικά τα ξύλινα στριφτάρια κουρδίσματος ) , ενώ δεν υιοθέτησε το κοντό μάνικο του μαντολίνου, αντιθέτως κράτησε το μακρύ μάνικο του ταμπουρά. Αυτό το νέο υβρίδιο μεταξύ ταμπουρά και μαντολίνου μας έδωσε κατασκευαστικά το ΔΙΑΚΡΙΤΟ από όλα τα άλλα ταμπουροειδή/ μπουζουκοειδή ( Συρίας , Λιβάνου, Κουρδιστάν ) , μουσικό όργανο που λέγεται νεοελληνικό μπουζούκι.

Ενίοτε είχε 3 διπλές χορδές ή 4 διπλές χορδές ( σύστημα unisono ) με ποικίλα κουρδίσματα και συνδυασμούς που σταθεροποιήθηκαν στο RE LA RE στην τρίχορδη μορφή του, ενώ η έρευνα δεν έχει καταλήξει για τα κουρδίσματα της αρχικής τετράχορδης μορφής του.

Οι κατασκευαστές / οργανοποιοί που αποδεδειγμένα εργάστηκαν επάνω σε αυτό το νέο μουσικό ελληνικό όργανο, ουσιαστικά υβρίδιο μαντολίνου και ταμπουρά που κράτησε το όνομα Μπουζούκι , το οποίο υπηρέτησε και υπηρετεί διακριτό ελληνικό μουσικό ρεπερτόριο ( λιγότερο παραδοσιακό , περισσότερο ρεμπέτικο και αποκλειστικά λαϊκό και έντεχνο ) είναι ενδεικτικά και όχι περιοριστικά οι εξής:

Λ.Γαϊλας, Εμμ. Βελούδιος, Κ.Βεντούρας, Εμμ. Βενιός, Εμμ. Κοπελιάδης,Δ.Μούρτζινος, Α.Σταθόπουλος, Ηλ.Κανάκης, Βασίλης ο Μάστορας ( Vasil Usta ),Φ.Αυγέρης, Β.Δεκαβάλας, Ν.Αρμάος, , Ε.Σταθόπουλος, Μ.Σκεντερίδης, Εμμ. Βλαχάκης( Μαλλιώτης ) , Ι.Παλαιολόγος, Ν.Κοπελιάδης, Α.Τσακιριάν, Γ.Παναγής, Β.Παναγής, Ζοζέφ Τερζιβασιάν, Ο.Τσακιριάν και ευτυχώς έχουμε πολλούς νέους άριστους κατασκευαστές σαν τον Νικ. Φρονιμόπουλο, το Σπουρδαλάκη, το Μπρά κ.ά


Αν αφαιρέσουμε τον Λ.Γαϊλα που ουσιαστικά έφτιαχνε μπουζουκοταμπουράδες τη δεκαετία του 1830 ( στην Αθήνα ), τον Εμμ. Βενιό που έφτιαχνε τα καλύτερα ούτια της Τουρκίας ( Κων/πολη ) , τον Αρμάο που έφτιαχνε λατέρνες στην Πόλη, και τον Ε.Σταθόπουλο που έφτιαχνε μουσικά όργανα και μπουζούκια στην Νέα Υόρκη ( ΗΠΑ ), σχεδόν όλοι οι άλλοι Ελλαδίτες κατασκευαστές έδρασαν στο κέντρο της Αθήνας και του Πειραιά και συγκεκριμένα στην οδό Κολοκοτρώνη ( Αθήνα ) και Αλιπέδου ( Πειραιά). Αυτοί είναι που έφτιαξαν και επέβαλαν τεχνικά κατασκευαστικά το σύγχρονο διακριτό και μοναδικό νεοελληνικό μπουζούκι που υπηρέτησε αρχικά λιγότερο το παραδοσιακό τραγούδι και περισσότερο το ρεμπέτικο, με αρωγό του την λαϊκή κιθάρα και αργότερα και άλλα μουσικά όργανα.

Τέλος ο Στεφανάκης Σπιτάμπελος με τη βοήθεια του οργανοποιού Ζοζέφ Τερζιβασιάν έφτιαξαν ένα νέο υβρίδιο το λεγόμενο Εριβάν που έφερε 4 διπλές χορδές, το οποίο αργότερα υιοθέτησε και απογείωσε οργανοπαικτικά ο Μανώλης Χιώτης και άλλοι βιρτουόζοι ως 4χορδο μπουζούκι κουρδισμένο σε τόνους RE LA FA DO υπηρετώντας λαϊκό τραγούδι, έντεχνο, συνθέσεις Μ.Θεοδωράκη, Χατζηδάκι κ.λ.π , αλλά ακόμα και μουσικούς πειραματισμούς με διεθνή σχήματα σε Εthnic μοτίβα ( κυρίως στις ΗΠΑ ).

Επειδή όλοι οι ασχολούμενοι με το είδος πιστεύουν και είναι πεπεισμένοι ότι το νεοελληνικό μπουζούκι είτε ως μπαγλαμάς, είτε ως τζουράς, είτε ως τρίχοδρο, είτε ως τετράχορδο, τουλάχιστον τα τελευταία 120 χρόνια είναι διακριτά ξεχωριστό κατασκευαστικά από τα ξαδέλφια του της Συρίας, του Λιβάνου, του Κουρδιστάν και φυσικά της Ιρλανδίας.

Επειδή υπηρέτησε και υπηρετεί αμιγώς ελληνικό ρεπερτόριο, Επειδή έχει πλέον ξεχωριστά και διακριτά μουσικά κουρδίσματα σε RE LA RE και RE LA FA D.

Επειδή έχει ξεχωριστή και διακριτή κατασκευαστική δομή, Επειδή δεν υπάρχει καμία αμφιβολία και ένσταση σε παγκόσμιο επίπεδο ότι κατασκευαστικά , χορδιστικά και από πλευράς ρεπερτορίου το συγκεκριμένο μουσικό όργανο που λέγεται νεοελληνικό μπουζούκι, 3χορδο, 4χορδο, τζουράς και μπαγλαμάς είναι διακριτά ξεχωριστό από τα συγγενή του μουσικά όργανα που φέρουν το ίδιο όνομα.

Επειδή μπορούμε να το ορίσουμε / ξεχωρίσουμε , όχι μόνον τεχνικά / κατασκευαστικά, ή εθνικά ( ως ελληνικό ), αλλά μπορούμε να το προσδιορίσουμε και τοπικά ως νεοελληνικό μπουζούκι με καταξιωμένους πλέον κατασκευαστές σε όλη την Ελλάδα και χιλιάδες παίκτες, εκατοντάδες πολύ καλούς, δεκάδες άριστους και αρκετούς μοναδικούς σολίστες, καιρός είναι όπως , εκτός της διασκεδαστικής του αποδοχής, να σταματήσουμε να το «κοιτάμε λίγο ενοχικά», - σαν να είναι μην είναι κομμάτι της άυλης πολιτιστικής κληρονομιάς της Ελλάδας -, αλλά να το αποδεχθούμε ηθικά και πλήρως στη συνείδησή μας ως ελληνικό όργανο ασχέτως του ενδεχομένως τουρκοπερσικού ονόματος που κουβαλάει τους τελευταίους αιώνες .

*Σημ.: ( π.χ: το τηλέφωνο ως κατασκευή και εργαλείο, χρηστικό όργανο επικοινωνίας, φέρει σύνθετο ελληνικό όνομα μέσω αντιδανείου από το τήλε =μακριά και φωνή, télé + phone= téléphone , όπως το καθιέρωσε ο Graham bell από το 1876, αν και η ονομασία προϋπήρχε ήδη από το 1828-1835 ( Sudré) , το 1844 σε επικοινωνίες μεταξύ πλοίων κ.λ.π εν τούτοις το τηλέφωνο ως κατασκευή δεν είναι ελληνικό και άς έχει ελληνικό μέσω αντιδανείου όνομα , γι’ αυτό μην συγχέουμε υποχρεωτικά τα ονόματα με τις κατασκευές διότι συχνά άλλα δηλώνουν και άλλα εννοούν στην πράξη. Έτσι και με το μπουζούκι . Είναι ιστορικά παλαιότερο του ονόματός του και φυσικά σε διάφορες παραλλαγές του το έχουν πολλοί λαοί σε χρήση , μεταξύ των οποίων και οι Έλληνες ήδη από την αρχαιότητα εξελίσσοντάς το από την Πανδουρίδα σε αυτό που ο μέσος άνθρωπος σήμερα γνωρίζει και αντιλαμβάνεται ) .

Οι Ιταλοί «κληρονόμησαν» τις χειρονομίες τους από τους Αρχαίους Έλληνες

Είναι γνωστό ότι οι Ιταλοί προτιμούν να επικοινωνούν συχνά με χειρονομίες, αφού έχουν περισσότερες από 250 χειρονομίες με τις οποίες «μιλούν» σε καθημερινό επίπεδο.

Οι «New York Times» αποφάσισαν λοιπόν να κάνουν ένα αφιέρωμα στο ενδιαφέρον αυτό φαινόμενο, στο οποίο εξηγούν τι σημαίνουν πολλές από αυτές τις χειρονομίες αλλά και από που προέρχονται, κάνοντας μάλιστα αναφορά στις καταβολές τους από την αρχαία Ελλάδα!

Υπάρχει το κλασσικό υψωμένο χέρι με τον αντίχειρα κολλημένο στον δείκτη το οποίο σημαίνει “"τι θες από εμένα;” ή αλλιώς “δεν γεννήθηκα και χθες”, το χέρι που κινείται κάθετα με την κοιλιά και σημαίνει “πεινάω”, τα δύο ανοιγμένα χέρια που σημαίνει “τι γίνεται;” και τα ενωμένα χέρια σε στάση προσευχής που λένε “τι θες να κάνω;".

Μάλιστα αν ρωτήσει κανείς έναν Ιταλό, σε μια στάση, πότε θα φτάσει το λεωφορείο, θα σηκώσει τα χέρια στον ουρανό εννοώντας ότι μόνο ο θεός ξέρει.

Οι Ιταλοί πιστεύουν ότι είναι στο αίμα τους να «μιλούν» με χειρονομίες και σύμφωνα με την καθηγήτρια Ψυχολογίας στο πανεπιστήμιο Τρε της Ρώμης, Ιζαμπέλα Πότζι, η ιστορία των χειρονομιών είναι πολύ μεγάλη.

Ωστόσο, η Πότζι πιστεύει ότι η εν λόγω συνήθεια των Ιταλών αποτελεί «κληρονομία» των αρχαίων Ελλήνων, οι οποίοι κατοικούσαν στη νότια Ιταλία πριν από αρκετούς αιώνες.

Σύμφωνα με την καθηγήτρια, τον 19ο αιώνα ένας κληρικός και αρχαιολόγος είχε ανακαλύψει ότι υπήρχαν εκπληκτικές ομοιότητες μεταξύ των ιταλικών χειρονομιών και των μορφών που κοσμούσαν αρχαία ελληνικά αγγεία.

Μάλιστα, σε πολλά από αυτά τα αγγεία που βρέθηκαν στην Νάπολη απεικονίζονται οι ίδιες χειρονομίες που χρησιμοποιούνται ακόμη και σήμερα από τους κατοίκους της περιοχής καθώς επιβίωσαν περνώντας από γενιά σε γενιά.

Βέβαια, μια άλλη θεωρία υποστηρίζει ότι οι Ιταλοί ανέπτυξαν τις χειρονομίες για να συνεννοούνται όταν βρίσκονταν υπό κατάκτηση από την Αυστρία, τη Γαλλία και την Ισπανία...


Αρχαία Ελληνικά ονόματα ανδρών και γυναικών.


Τα κυριότερα από τα αρχαία Ελληνικά ονόματα ανδρών και γυναικών.

Α

ΑΒΔΗΡΟΣ - ΑΓΑΜΕΜΝΩΝ - ΑΓΑΠΗΝΩΡ - ΑΓΑΥΗ - ΑΓΕΥΣ - ΑΓΗΝΩΡ - ΑΓΟΡΑΚΡΙΤΟΣ - ΑΓΗΣΙΛΑΟΣ - ΑΓΙΣ - ΑΓΛΑΊΑ - ΑΓΝΟΔΙΚΗ - ΑΓΝΩ - ΑΓΝΩΝ - ΑΔΜΗΤΟΣ - ΑΔΡΑΣΤΕΙΑ - ΑΔΩΝΙΣ - ΑΕΘΛΙΟΣ - ΑΕΛΛΩ - ΑΕΡΟΠΗ -ΑΕΡΟΠΟΣ - ΑΕΤΙΩΝ - ΑΘΗΝΑ - ΑΘΗΝΙΩΝ - ΑΙΑΣ - ΑΙΓΙΝΑ - ΑΘΗΝΑΪΣ - ΑΙΓΕΥΣ - ΑΙΓΙΣΘΟΣ - ΑΙΓΛΗ - ΑΙΓΥΠΤΟΣ - ΑΙΘΡΑ - ΑΙΑΚΟΣ - ΑΙΘΗΡ - ΑΙΛΙΑΝΟΣ - ΑΙΜΩΝ - ΑΙΟΛΟΣ - ΑΙΣΧΥΛΟΣ -ΑΙΣΩΠΟΣ - ΑΙΩΡΑ - ΑΚΑΔΗΜΟΣ - ΑΚΤΑΙΗ - ΑΚΤΑΙΟΣ -ΑΚΤΩΡ - ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ - ΑΛΘΑΙΑ - ΑΛΚΑΙΟΣ - ΑΛΚΑΜΕΝΗΣ - ΑΛΚΗΣΤΗ - ΑΛΚΕΙΔΗΣ - ΑΛΚΕΤΑΣ - ΑΛΚΙΒΙΑΔΗΣ - ΑΛΚΙΝΟΟΣ - ΑΛΚΜΕΝΗΣ - ΑΛΚΜΗΝΗ - ΑΛΚΥΟΝΗ - ΑΜΥΝΤΑΣ - ΑΜΦΙΘΟΗ - ΑΜΦΙΤΡΙΤΗ - ΑΜΦΙΚΤΥΩΝ - ΑΜΦΙΤΡΥΩΝ - ΑΝΑΚΡΕΩΝ - ΑΝΑΞΑΓΟΡΑΣ - ΑΝΑΞΙΜΑΝΔΡΟΣ - ΑΝΔΡΟΜΑΧΗ - ΑΝΔΡΟΝΙΔΗΣ - ΑΝΤΕΙΑ - ΑΝΤΑΙΟΣ - ΑΝΤΙΓΟΝΗ - ΑΝΤΙΓΟΝΟΣ - ΑΝΤΙΜΑΧΗ - ΑΝΤΙΜΑΧΟΣ - ΑΝΤΙΝΟΟΣ - ΑΝΤΙΟΠΗ - ΑΝΤΙΠΑΤΡΟΣ - ΑΝΤΙΦΩΝ - ΑΠΕΛΛΗΣ - ΑΠΟΛΛΟΔΩΡΟΣ - ΑΠΟΛΛΩΝΕΙΟΣ - ΑΡΓΟΣ - ΑΡΕΤΗ - ΑΡΙΑΔΝΗ - ΑΡΕΙΑΝΟΣ - ΑΡΙΣΤΑΡΧΟΣ - ΑΡΙΣΤΕΙΔΗΣ -ΑΡΙΣΤΟΒΟΥΛΟΣ - ΑΡΙΣΤΟΓΕΙΤΩΝ - ΑΡΙΣΤΕΑΣ - ΑΡΙΣΤΟΔΙΚΟΣ - ΑΡΙΣΤΟΜΑΧΟΣ - ΑΡΙΣΤΟΜΕΝΗΣ- ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ - ΑΡΙΩΝ - ΑΡΚΑΣ - ΑΡΚΤΟΥΡΟΣ - ΑΡΜΟΔΙΟΣ - ΑΡΜΟΝΙΑ - ΑΡΠΙΝΑ - ΑΡΤΕΜΙΣ - ΑΡΧΙΛΟΧΟΣ - ΑΣΚΛΗΠΙΟΣ - ΑΣΠΑΣΙΑ - ΑΣΩΠΟΣ - ΑΤΤΑΛΟΣ - ΑΤΘΙΣ - ΑΤΡΕΥΣ - ΑΥΓΗ - ΑΥΞΩ - ΑΥΡΑ - ΑΦΡΟΔΙΣΙΑΣ - ΑΧΙΛΛΕΥΣ ...

Β

ΒΑΥΒΩ - ΒΑΦΗΣ - ΒΑΦΥΚΛΗΣ - ΒΑΚΙΣ - ΒΑΚΧΟΣ - ΒΑΚΧΥΛΙΔΗΣ- ΒΕΛΛΕΡΕΦΟΝΤΗΣ - ΒΕΡΕΝΙΚΗ - ΒΙΑΣ - ΒΟΙΩΤΟΣ - ΒΙΩΝ - ΒΟΙΩ - ΒΟΡΕΑΣ - ΒΟΤΡΥΣ - ΒΡΑΣΙΔΑΣ - ΒΡΙΣΗΙΣ - ΒΡΟΝΤΗΣ - ΒΡΟΝΤΙΝΟΣ - ΒΡΟΤΕΑΣ - ΒΡΥΑΣ - ΒΡΥΜΗ - ΒΡΥΣΩΝ - ΒΥΖΑΣ - ΒΩΡΟΣ ... ...

Γ

ΓΑΙΑ - ΓΑΛΑΤΕΙΑ - ΓΑΛΗΝΗ - ΓΑΛΗΝΟΣ - ΓΑΝΥΜΗΔΗΣ - ΓΑΥΑΝΗΣ - ΓΕΙΤΩΝ - ΓΕΛΩΣ - ΓΕΜΙΝΟΣ - ΓΗ - ΓΗΡΥΟΝΗΣ - ΓΛΑΥΚΗ - ΓΛΑΥΚΙΑΣ - ΓΛΑΥΚΙΔΗΣ - ΓΛΑΥΚΟΣ - ΓΛΥΚΩΝ - ΓΝΗΣΙΠΠΟΣ - ΓΟΡΓΙΑΣ - ΓΟΡΓΟΣ - ΓΟΡΓΩ - ΓΡΑΙΚΟΣ - ΓΡΥΛΟΣ - ΓΡΥΝΕΙΟΣ - ΓΥΓΗΣ - ΓΥΗΣ - ΓΥΠΑΙΕΥΣ - ΓΥΛΙΠΠΟΣ ...

Δ

ΔΑΕΙΡΑ - ΔΑΙΔΑΛΟΣ - ΔΑΜΑΣΙΑΣ - ΔΑΜΑΣ - ΔΑΜΑΣΚΙΟΣ - ΔΑΜΑΣΤΗΣ - ΔΑΜΙΣ - ΔΑΜΟΚΛΗΣ - ΔΑΜΟΦΩΝ - ΔΑΜΩΝ - ΔΑΜΟΦΙΛΗ - ΔΑΝΑΗ - ΔΑΝΑΟΣ - ΔΑΡΔΑΝΟΣ - ΔΑΦΝΗ - ΔΑΦΝΗΣ - ΔΕΙΝΟΚΡΑΤΗΣ - ΔΕΙΝΟΣΤΡΑΤΟΣ - ΔΕΙΝΩ - ΔΕΙΝΩΝ - ΔΕΛΦΙΩΝ - ΔΕΞΙΠΠΟΣ - ΔΕΥΚΑΛΙΩΝ - ΔΗΛΙΟΣ - ΔΗΜΑΡΑΤΟΣ - ΔΗΜΗΤΡΑ - ΔΗΜΟΔΟΚΟΣ - ΔΗΜΟΚΙΔΗΣ - ΔΗΜΟΚΡΑΤΗΣ - ΔΗΜΟΚΡΙΤΟΣ -ΔΗΜΟΣΘΕΝΗΣ - ΔΗΜΟΦΙΛΗ - ΔΗΜΟΦΩΝ - ΔΗΜΟΧΑΡΗΣ - ΔΙΑΓΟΡΑΣ - ΔΙΗΑΝΕΙΡΑ - ΔΙΗΔΑΜΕΙΑ - ΔΙΚΑΙΑΡΧΟΣ - ΔΙΚΤΥΣ - ΔΙΝΩΝ - ΔΙΟΓΕΝΗΣ - ΔΙΟΔΩΡΟΣ - ΔΙΟΚΛΗΣ - ΔΙΟΜΙΔΗΣ - ΔΙΟΝΥΣΟΣ - ΔΙΟΣΚΟΥΡΙΔΗΣ - ΔΙΟΤΙΜΑ - ΔΙΟΦΑΝΗ - ΔΙΟΦΑΝΤΗ - ΔΙΟΦΑΝΤΟΣ - ΔΙΟΧΑΝΤΗ - ΔΙΦΙΛΗ - ΔΙΦΙΛΟΣ - ΔΙΩΝΗ - ΔΙΩΝ - ΔΙΩΞΙΠΠΗ - ΔΟΥΡΙΣ - ΔΡΥΑ - ΔΡΥΚΑΛΟΣ - ΔΡΥΟΠΗ - ΔΥΜΑΣ - ΔΥΝΑΜΕΝΗ -ΔΩΡΟΣ - ΔΩΤΩ ...

Ε

ΕΙΡΗΝΗ - ΕΚΑΒΗ - ΕΚΑΛΗ - ΕΚΑΤΑΙΟΣ - ΕΚΑΤΗ - ΕΚΤΩΡ - ΕΛΑΤΟΣ - ΕΛΕΝΗ - ΕΛΕΝΟΣ - ΕΛΙΚΗ - ΕΛΛΑΝΙΚΟΣ - ΕΛΛΗ - ΕΛΛΗΝ - ΕΜΠΕΔΟΚΛΗΣ - ΕΝΑΡΕΤΗ - ΕΝΙΠΠΕΥΣ - ΕΝΥΩ - ΕΠΑΜΕΙΝΩΝΔΑΣ - ΕΠΑΦΟΣ - ΕΠΙΓΕΝΗΣ - ΕΠΙΔΙΚΟΣ - ΕΠΙΚΟΥΡΟΣ - ΕΠΙΚΤΗΤΟΣ - ΕΠΙΜΕΝΙΔΗΣ - ΕΠΙΖΗΛΟΣ - ΕΡΑΣΤΟΣ - ΕΡΑΤΩ - ΕΡΑΤΟΣΘΕΝΗΣ - ΕΡΓΙΝΟΣ - ΕΡΓΟΤΙΜΟΣ - ΕΡΕΧΘΕΥΣ - ΕΡΙΦΥΛΗ - ΕΡΜΑΙΟΣ -ΕΡΜΕΙΑΣ - ΕΡΥΜΑΝΘΟΣ - ΕΡΜΗΣ - ΕΡΜΙΟΝΗ - ΕΡΜΟΔΩΡΟΣ - ΕΡΣΗ - ΕΡΥΞΙΑΣ - ΕΡΥΞΙΜΑΧΟΣ - ΕΡΩΣ - ΕΤΕΟΚΛΗΣ - ΕΤΟΙΜΟΚΛΗΣ - ΕΥΑΓΟΡΑΣ - ΕΥΑΛΙΟΣ - ΕΥΑΝΘΗΣ - ΕΥΓΕΩΝ - ΕΥΔΗΜΟΣ - ΕΥΔΟΞΙΑ - ΕΥΔΟΞΟΣ - ΕΥΔΩΡΑ - ΕΥΝΙΚΗ - ΕΥΝΟΜΟΣ - ΕΥΗΝΟΣ - ΕΣΤΙΑ - ΕΥΘΑΛΕΙΟΣ - ΕΥΘΥΔΗΜΟΣ - ΕΥΘΥΚΛΗΣ - ΕΥΘΥΜΙΔΗΣ - ΕΥΘΥΝΟΥΣ - ΕΥΚΛΕΑΣ - ΕΥΚΛΕΙΔΗΣ - ΕΥΚΡΑΤΙΔΗΣ - ΕΥΜΑΙΟΣ - ΕΥΜΑΧΟΣ - ΕΥΜΕΝΗΣ - ΕΥΜΗΛΟΣ - ΕΥΜΟΛΠΗ - ΕΥΜΟΛΠΟΣ - ΕΥΝΙΚΗ - ΕΥΝΟΜΟΣ - ΕΥΠΑΛΙΝΟΣ - ΕΥΠΕΙΘΗΣ - ΕΥΠΟΛΕΜΟΣ - ΕΥΠΟΛΙΣ - ΕΥΡΥΔΙΚΗ - ΕΥΡΙΠΙΔΗΣ - ΕΥΡΙΑΔΗΣ - ΕΥΡΥΑΛΗ - ΕΥΡΥΑΛΟΣ - ΕΥΡΥΒΙΑΔΗΣ- ΕΥΡΥΔΑΜΑΣ - ΕΥΡΥΚΛΕΙΑ- ΕΥΡΥΛΟΧΟΣ - ΕΥΡΥΝΟΜΗ - ΕΥΡΥΣΘΕΥΣ - ΕΥΡΩΠΗ - ΕΥΤΕΡΠΗ - ΕΥΦΡΟΣΥΝΗ - ΕΥΧΑΡΗΣ - ΕΥΦΟΡΙΩΝ - ΕΦΙΠΠΟΣ - ΕΦΡΟΝΙΟΣ - ΕΧΕΚΡΑΤΗΣ - ΕΧΙΔΝΑ ...

Ζ

ΖΑΓΡΕΥΣ - ΖΑΛΕΥΚΟΣ - ΖΕΦΥΡΟΣ - ΖΕΥΞΙΔΑΜΟΣ - ΖΕΥΞΙΠΠΟΣ - ΖΗΘΟΣ - ΖΗΛΟΣ - ΖΗΝΙΣ - ΖΗΝΟΒΙΟΣ - ΖΗΝΟΔΟΤΟΣ - ΖΗΝΟΔΩΡΟΣ - ΖΗΝΩΝ - ΖΗΤΗΣ - ΖΩΙΛΟΣ - ΖΩΝΑΙΟΣ - ΖΩΟΓΟΝΟΣ - ΖΩΤΙΑΤΗΣ - ΖΩΣΙΜΟΣ ...

H

ΗΒΗ - ΗΓΕΛΟΧΟΣ - ΗΓΗΜΩΝ - ΗΓΗΣΑΝΔΡΟΣ - ΗΓΗΣΙΑΝΑΞ - ΗΓΗΣΙΑΣ - ΗΓΗΣΙΠΠΟΣ - ΗΓΗΤΩΡ - ΗΓΙΑΣ - ΗΕΤΙΩΝ -ΗΛΕΚΤΡΑ - ΗΛΕΚΤΡΙΩΝ - ΗΛΙΟΔΩΡΟΣ - ΗΛΙΟΣ - ΗΝΙΟΧΟΣ - ΗΠΙΟΝΗ - ΗΡΑ - ΗΡΑΚΛΕΙΔΗΣ - ΗΡΑΚΛΕΙΤΟΣ - ΗΡΑΚΛΗΣ - ΗΡΕΑΣ - ΗΡΙΓΟΝΗ - ΗΡΙΛΛΟΣ - ΗΡΙΝΝΑ - ΗΡΟΔΟΤΟΣ - ΗΡΟΔΩΡΟΣ - ΗΡΟΦΙΛΗ - ΗΡΟΦΙΛΟΣ - ΗΡΩ - ΗΡΩΝ - ΗΣΙΟΔΟΣ - ΗΣΙΟΝΗ - ΗΦΑΙΣΤΙΩΝ - ΗΦΑΙΣΤΟΣ - ΗΧΩ - ΗΩ...

Θ

ΘΑΛΕΙΑ - ΘΑΛΗΣ - ΘΑΛΗΤΑΣ - ΘΑΛΛΩ - ΘΑΜΥΡΙΣ - ΘΑΡΥΠΟΣ - ΘΕΑΓΕΝΗΣ - ΘΕΑΝΩ - ΘΕΛΞΙΩΠΗ - ΘΕΜΙΣ - ΘΕΜΙΣΤΟΚΛΗΣ - ΘΕΟΔΗΓΙΟΣ - ΘΕΟΚΛΗΣ - ΘΕΟΚΡΙΤΟΣ - ΘΕΟΦΡΑΣΤΟΣ - ΘΕΟΞΕΝΙΟΣ - ΘΕΟΔΩΡΟΣ - ΘΕΡΣΙΠΠΟΣ - ΘΕΡΣΙΤΗΣ - ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ - ΘΕΣΠΙΣ - ΘΕΣΙΟΣ - ΘΕΤΙΣ - ΘΕΥΔΙΟΣ - ΘΕΩΝ - ΘΗΒΑΪΣ - ΘΗΡΙΑΜΕΝΗΣ - ΘΗΣΕΥΣ - ΘΟΗ - ΘΟΥΚΙΔΙΔΗΣ - ΘΡΑΣΥΒΟΥΛΟΣ - ΘΡΑΣΥΛΛΟΣ - ΘΡΑΣΥΜΑΧΟΣ - ΘΥΕΣΤΗΣ - ΘΥΙΑ - ΘΥΜΟΧΑΡΗΣ - ΘΥΡΣΗ - ΘΥΩΝΗ ...

Ι

ΙΑΚΧΟΣ - ΙΑΜΒΛΙΧΟΣ - ΙΑΜΟΣ - ΙΑΠΕΤΟΣ - ΙΑΣΩ - ΙΑΣΩΝ - ΙΑΣΙΩΝ - ΙΒΥΚΟΣ - ΙΔΑΙΑ ΙΔΑΙΟΣ - ΙΔΟΜΕΝΕΥΣ - ΙΕΡΑΞ - ΙΕΡΟΚΛΗΣ - ΙΘΑΚΟΣ - ΙΘΥΚΛΗΣ - ΙΚΑΡΙΟΣ - ΙΚΕΤΑΣ - ΙΚΤΙΝΟΣ- ΙΛΙΟΝΗ -ΙΛΛΟΣ - ΙΛΛΥΡΙΟΣ - ΙΜΒΡΙΟΣ - ΙΝΑΧΟΣ - ΙΝΩ - ΙΞΙΟΝΗ - ΙΞΙΩΝ - ΙΟΒΑΤΗΣ - ΙΟΚΑΣΤΗ - ΙΟΛΛΑΣ - ΙΟΛΗ - ΙΟΝΗ - ΙΠΠΑΡΧΟΣ - ΙΠΠΗ - ΙΠΠΙΑΣ - ΙΠΠΟΔΑΜΕΙΑ - ΙΠΠΟΚΡΑΤΗΣ - ΙΠΠΟΛΥΤΟΣ - ΙΠΠΩΝ - ΙΠΠΟΣΘΕΝΗΣ - ΙΡΙΣ - ΙΣΑΙΟΣ - ΙΣΑΝΔΡΟΣ - ΙΣΘΜΙΟΝΙΚΗΣ - ΙΣΙΔΩΡΟΣ - ΙΣΜΥΝΗ - ΙΣΟΚΡΑΤΗΣ - ΙΣΤΡΟΣ - ΙΤΗ - ΙΤΥΣ - ΙΦΙΓΕΝΕΙΑ - ΙΦΙΚΡΑΤΕΙΑ - ΙΦΙΚΡΑΤΗΣ - ΙΦΙΤΟΣ - ΙΩΛΚΙΟΣ - ΙΩ - ΙΩΝ ...

Κ



ΚΑΔΜΟΣ - ΚΑΛΑΜΙΣ - ΚΑΛΑΣ -ΚΑΛΛΙΑΣ - ΚΑΛΛΙΔΙΚΗ - ΚΑΛΛΙΚΛΗΣ - ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗΣ - ΚΑΛΛΙΝΙΚΟΣ - ΚΑΛΛΙΝΟΣ - ΚΑΛΛΙΜΑΧΟΣ - ΚΑΛΛΙΜΕΔΩΝ - ΚΑΛΛΙΠΑΤΕΙΡΑ - ΚΑΛΛΙΟΠΗ - ΚΑΛΛΙΠΠΟΣ - ΚΑΛΛΙΣΘΕΝΗΣ - ΚΑΛΛΙΡΟΗ - ΚΑΛΛΙΣΤΡΑΤΟΣ - ΚΑΛΛΙΣΤΩ - ΚΑΛΥΨΩ - ΚΑΡΑΝΟΣ - ΚΑΡΝΕΑΔΗΣ - ΚΑΡΠΟΣ - ΚΑΡΠΩ - ΚΑΣΣΑΝΔΡΑ - ΚΑΣΣΑΝΔΡΟΣ - ΚΑΣΤΩΡ - ΚΕΚΡΩΨ - ΚΕΛΕΟΣ - ΚΕΝΤΑΥΡΟΣ -ΚΗΦΕΥΣ - ΚΗΦΙΣΟΔΩΡΟΣ - ΚΙΜΩΝ - ΚΙΝΗΣΙΑΣ - ΚΙΝΥΡΑ - ΚΙΝΥΡΙΣ - ΚΙΡΚΗ - ΚΙΣΙΟΣ - ΚΛΕΑΡΧΟΣ - ΚΛΕΙΝΙΟΣ - ΚΛΕΙΣΘΕΝΗΣ - ΚΛΕΙΤΟΣ - ΚΛΕΙΩ - ΚΛΕΟΒΟΥΛΟΣ - ΚΛΕΟΔΑΙΟΣ - ΚΛΕΟΔΑΜΟΣ - ΚΛΕΟΔΑΜΟΣ - ΚΛΕΟΜΗΔΗΣ - ΚΛΕΟΜΕΝΗΣ - ΚΛΕΟΠΑΤΡΑ - ΚΛΕΩΝ - ΚΛΙΤΙΑΣ - ΚΛΥΜΕΝΗ - ΚΛΥΤΑΙΜΝΗΣΤΡΑ - ΚΛΥΤΙΔΗΣ - ΚΛΥΤΟΣ - ΚΛΩΘΩ - ΚΝΗΜΟΣ - ΚΟΔΡΟΣ - ΚΟΙΝΟΣ - ΚΟΝΩΝ - ΚΟΡΕΝΝΑ - ΚΟΡΙΝΝΑ - ΚΟΡΙΝΝΟΣ - ΚΟΡΥΔΩΝ - ΚΟΥΡΟΣ - ΚΡΑΝΑΟΣ - ΚΡΑΤΗΣ - ΚΡΑΤΙΝΟΣ - ΚΡΑΤΥΛΟΣ - ΚΡΕΩΝ - ΚΡΙΤΙΑΣ - ΚΡΙΤΟΔΗΜΟΣ - ΚΡΙΤΟΛΑΟΣ - ΚΡΙΤΩΝ - ΚΡΟΝΟΣ - ΚΤΗΣΙΑΣ - ΚΤΗΣΙΒΙΟΣ - ΚΥΒΕΛΗ - ΚΥΔΙΑΣ - ΚΥΔΩΝ - ΚΥΜΟΘΟΗ - ΚΥΝΘΙΑ - ΚΥΨΕΛΟΣ ...

Λ

ΛΑΕΡΤΗΣ - ΛΑΪΟΣ - ΛΑΚΥΔΗΣ - ΛΑΚΩΝ - ΛΑΜΑΧΟΣ - ΛΑΜΠΕΤΙΑ - ΛΑΜΠΡΟΚΛΗΣ - ΛΑΜΠΡΟΣ -ΛΑΜΠΩΝ - ΛΑΟΔΑΜΑΣ - ΛΑΟΔΑΜΕΙΑ - ΛΑΟΔΙΚΗ - ΛΑΟΘΟΗ - ΛΑΟΦΙΛΟΣ - ΛΑΣΟΣ - ΛΑΧΑΡΗΣ - ΛΑΧΕΣΙΣ - ΛΑΧΗΣ - ΛΕΑΝΔΡΟΣ - ΛΕΟΝΤΕΥΣ - ΛΕΠΤΙΝΗΣ - ΛΕΥΚΑΤΗ - ΛΕΥΚΙΠΠΟΣ - ΛΕΥΚΟΘΕΗ - ΛΕΥΚΩΝ - ΛΕΩΔΑΜΑΣ - ΛΕΩΚΡΑΤΗΣ - ΛΕΩΝ - ΛΕΩΝΙΔΑΣ - ΛΕΩΣΘΕΝΗΣ - ΛΕΩΧΑΡΗΣ - ΛΗΔΑ - ΛΗΤΩ - ΛΙΒΥΗ - ΛΙΝΟΣ - ΛΥΚΑΟΝΑΣ - ΛΥΚΑΙΟΣ - ΛΥΚΕΑΣ - ΛΥΚΙΟΣ - ΛΥΚΙΣ - ΛΥΚΟΜΗΔΗΣ - ΛΥΚΟΣ - ΛΥΚΟΥΡΓΟΣ - ΛΥΚΟΦΡΩΝ - ΛΥΚΩΝ - ΛΥΣΙΑΣ - ΛΥΣΙΜΑΧΗ - ΛΥΣΙΜΑΧΟΣ - ΛΥΣΙΠΠΟΣ - ΛΥΣΙΣ - ΛΥΣΙΚΡΑΤΗ - ΛΥΣΑΝΔΡΟΣ ...

Μ

ΜΑΓΝΗΣ - ΜΑΙΑΣ - ΜΑΚΑΡ - ΜΑΚΕΔΩΝ - ΜΑΝΤΙΑΣ - ΜΑΝΤΙΟΣ -ΜΑΝΤΩ - ΜΑΡΣΥΑΣ - ΜΕΓΑΚΛΗΣ - ΜΕΓΑΛΟΣΤΡΑΤΗ - ΜΕΓΑΡΗ - ΜΕΓΑΣ - ΜΕΓΑΣΘΕΝΗΣ - ΜΕΓΙΣΤΙΑΣ - ΜΕΛΑΜΠΟΥΣ - ΜΕΛΑΝΘΙΟΣ - ΜΕΛΑΝΘΩ - ΜΕΛΑΝΙΠΠΙΔΗΣ - ΜΕΛΕΑΓΡΟΣ - ΜΕΛΗΣΙΑΣ - ΜΕΛΙΚΕΡΤΗ - ΜΕΛΙΣΣΟΣ - ΜΕΛΙΤΗ - ΜΕΛΠΟΜΕΝΗ - ΜΕΝΑΝΔΡΟΣ - ΜΕΝΕΔΗΜΟΣ - ΜΕΝΕΚΑΛΟΣ - ΜΕΝΕΚΛΗΣ - ΜΕΝΕΚΡΑΤΗΣ - ΜΕΝΕΛΑΟΣ - ΜΕΝΙΠΠΟΣ - ΜΕΝΤΩΡ - ΜΕΝΩΝ - ΜΕΡΟΠΗ - ΜΕΣΙΝΙΔΗΣ - ΜΕΤΩΝ - ΜΗΔΕΙΑ - ΜΗΔΕΟΣ - ΜΗΡΙΟΝΗ - ΜΗΤΙΣ - ΜΗΤΡΟΔΩΡΟΣ - ΜΗΤΡΟΚΛΗΣ - ΜΗΤΩΝ - ΜΙΛΤΙΑΔΗΣ - ΜΙΚΩΝ - ΜΙΛΩΝ - ΜΙΜΝΕΡΜΟΣ - ΜΙΝΩΣ - ΜΝΗΜΟΣΥΝΗ - ΜΝΗΣΙΚΛΗΣ - ΜΟΡΦΕΑΣ - ΜΟΣΧΙΝΑ - ΜΟΥΣΑΙΟΣ - ΜΥΚΗΝΗ - ΜΥΛΛΙΑΣ - ΜΥΝΗΣ - ΜΥΡΙΝΗ - ΜΥΡΜΗΞ - ΜΥΡΤΙΛΟΣ -ΜΥΡΤΙΣ - ΜΥΡΩΝ - ΜΥΡΩΝΙΔΗΣ ...

Ν

ΝΑΪΡΧΟΣ -ΝΑΡΚΙΣΟΣ - ΝΑΥΚΛΕΙΔΗΣ - ΝΑΥΚΡΑΤΗΣ - ΝΑΥΜΑΧΙΟΣ - ΝΑΥΠΛΙΟΣ - ΝΑΥΣΙΘΟΗ - ΝΑΥΣΙΚΑ - ΝΑΥΣΙΚΡΑΤΗΣ - ΝΑΥΣΙΜΑΧΟΣ - ΝΑΥΣΙΝΙΚΟΣ - ΝΕΑΡΧΟΣ - ΝΕΔΩΝ - ΝΕΙΟΚΛΗΣ - ΝΕΜΕΣΗ - ΝΕΟΚΡΙΤΟΣ - ΝΕΟΠΤΟΛΕΜΟΣ - ΝΕΟΡΟΣ - ΝΕΣΣΟΣ - ΝΕΣΤΟΡΑΣ - ΝΕΦΕΛΗ - ΝΗΙΣ - ΝΗΡΕΥΣ - ΝΗΡΙΤΗ - ΝΗΡΙΤΟΣ - ΝΗΣΑΙΗ - ΝΗΣΩ - ΝΗΦΑΙΗ - ΝΙΚΑΓΟΡΑΣ - ΝΙΚΑΝΔΡΟΣ - ΝΙΚΑΡΕΤΗ - ΝΙΚΙΑΣ - ΝΙΚΟΔΩΡΟΣ - ΝΙΚΟΚΛΗΣ - ΝΙΚΟΜΑΧΟΣ - ΝΙΚΟΜΗΔΗΣ - ΝΙΚΟΣΘΕΝΗΣ - ΝΙΚΩΝ - ΝΙΟΒΗ - ΝΗΡΕΥΣ - ΝΙΣΑΙΟΣ - ΝΙΣΟΣ - ΝΟΗΜΩΝ - ΝΟΜΙΟΣ - ΝΥΜΦΟΔΩΡΟΣ ...

Ξ

ΞΑΝΘΙΠΗ - ΞΑΝΘΙΠΠΟΣ - ΞΑΝΘΟΣ - ΞΕΝΑΡΧΟΣ - ΞΕΝΙΔΗΣ - ΞΕΝΟΔΑΜΟΣ - ΞΕΝΟΚΛΕΙΑ - ΞΕΝΟΚΛΗΣ - ΞΕΝΟΚΡΑΤΗΣ - ΞΕΝΟΚΡΙΤΟΣ - ΞΕΝΟΦΑΝΗΣ-ΞΕΝΟΦΙΛΟΣ - ΞΕΝΟΔΙΚΗ - ΞΕΝΟΦΩΝ - ΞΕΝΩΝ - ΞΟΥΘΟΣ - ΞΥΝΟΦΡΩΝ ...

Ο

ΟΔΙΟΣ - ΟΔΥΣΣΕΥΣ - ΟΙΑΓΡΟΣ - ΟΙΔΙΠΟΥΣ - ΟΙΝΕΥΣ - ΟΙΝΟΜΑΧΟΣ - ΟΙΝΟΠΙΔΗΣ - ΟΙΝΟΠΙΩΝ - ΟΙΣΤΡΟΣ - ΟΛΥΜΠΙΑΣ - ΟΛΥΜΠΙΟΣ - ΟΛΥΜΠΙΟΔΩΡΟΣ - ΟΛΥΜΠΟΣ - ΟΛΥΝΘΙΟΣ - ΟΜΗΡΟΣ - ΟΝΗΤΩΡ - ΟΝΑΣΙΑΣ - ΟΝΕΙΡΟΣ - ΟΝΟΜΑΚΛΗΣ - ΟΠΙΤΗΣ - ΟΡΕΣΤΗΣ - ΟΡΘΑΙΟΣ - ΟΡΜΕΝΟΣ - ΟΡΟΙΔΟΣ - ΟΡΤΙΛΟΧΟΣ - ΟΡΦΕΥΣ - ΟΦΕΛΕΣΤΗΣ - ΟΦΕΛΤΗΣ - ΟΨΙΜΟΣ - ΟΥΡΑΝΙΑ ...

Π

ΠΑΓΚΡΑΤΗΣ - ΠΑΙΩΝΕΙΟΣ - ΠΑΛΑΜΗΔΗΣ - ΠΑΛΑΙΜΩΝ - ΠΑΛΛΑΔΙΟΣ - ΠΑΛΛΑΣ - ΠΑΜΦΙΛΗ - ΠΑΜΦΥΛΟΣ - ΠΑΝ - ΠΑΝΔΑΡΟΣ - ΠΑΝΔΡΟΣΟΣ - ΠΑΝΔΙΩΝ - ΠΑΝΔΩΡΑ - ΠΑΝΔΩΡΟΣ - ΠΑΠΠΟΣ - ΠΑΡΙΣ - ΠΑΡΜΕΝΙΔΗΣ - ΠΑΡΜΕΝΙΩΝ - ΠΑΣΙΘΕΑ - ΠΑΣΙΦΑΗ - ΠΑΤΡΟΚΛΗΣ - ΠΑΤΡΟΚΛΟΣ - ΠΑΥΣΑΝΙΑΣ - ΠΕΙΘΕΑΣ - ΠΕΙΘΩ - ΠΕΙΣΑΝΔΡΟΣ - ΠΕΙΣΙΣΤΡΑΤΟΣ - ΠΕΛΑΣΓΟΣ - ΠΕΛΙΑΣ - ΠΕΛΟΠΙΔΑΣ - ΠΕΛΟΨ - ΠΕΝΘΕΑΣ - ΠΕΡΔΙΚΑΣ - ΠΕΡΙΑΝΔΡΟΣ - ΠΕΡΙΚΛΗΣ - ΠΕΡΣΑΙΟΣ - ΠΕΡΣΕΦΟΝΗ - ΠΕΡΣΕΥΣ - ΠΕΡΣΗΣ - ΠΗΓΑΣΟΣ - ΠΗΛΕΥΣ - ΠΗΝΕΛΟΠΗ - ΠΗΡΩ - ΠΙΓΡΗΣ - ΠΙΕΡΙΩΝ - ΠΙΕΡΟΣ - ΠΙΝΔΑΡΟΣ - ΠΙΤΘΕΥΣ - ΠΙΤΤΑΚΟΣ - ΠΛΑΝΗΤΙΑΔΗΣ - ΠΛΑΤΩΝ - ΠΛΕΙΣΤΟΝΙΚΗΣ - ΠΛΕΙΩΝΗ - ΠΛΗΘΩΝ - ΠΛΟΥΤΑΡΧΟΣ - ΠΛΟΥΤΑΡΧΟΣ - ΠΛΩΤΩ - ΠΟΘΕΙΝΗ - ΠΟΛΕΜΑΡΧΟΣ - ΠΟΛΥΑΙΝΟΣ - ΠΟΛΥΒΙΟΣ - ΠΟΛΥΓΝΩΤΗΣ - ΠΟΛΥΔΑΜΑΣ - ΠΟΛΥΔΑΜΝΕΙΑ - ΠΟΛΥΔΕΥΚΗΣ - ΠΟΛΥΔΩΡΗ - ΠΟΛΥΔΩΡΟΣ - ΠΟΛΥΚΑΣΤΗ - ΠΟΛΥΚΛΕΙΤΟΣ - ΠΟΛΥΚΡΑΤΗΣ - ΠΟΛΥΜΗΔΗΣ - ΠΟΛΥΜΝΙΑ - ΠΟΛΥΝΕΙΙΚΗΣ - ΠΟΛΥΝΟΗ - ΠΡΑΞΙΘΕΑ - ΠΡΑΞΙΤΕΛΗΣ - ΠΡΟΜΗΦΕΥΣ - ΠΡΩΤΑΓΟΡΑΣ - ΠΡΩΤΕΥΣ - ΠΡΩΤΟΓΕΝΗΣ - ΠΡΩΤΟΓΕΝΕΙΑ - ΠΡΩΤΩ - ΠΤΟΛΕΜΑΙΟΣ - ΠΥΘΑΓΟΡΑΣ - ΠΥΘΕΥΣ - ΠΥΘΩΝ - ΠΥΡΡΑ - ΠΥΡΡΑΝΘΟΣ - ΠΥΡΡΙΑΣ - ΠΥΡΡΙΜΑΧΟΣ - ΠΥΡΡΟΣ ...

Ρ

ΡΑΔΑΜΑΝΘΥΣ - ΡΕΑ - ΡΟΔΗ - ΡΟΔΙΑ - ΡΟΔΟΣ - ΡΟΔΩΠΗ - ΡΟΙΚΟΣ - ΡΑΜΦΙΑΣ - ΡΕΑ - ΡΗΓΙΛΛΑ - ΡΗΓΙΝΟΣ - ΡΗΝΗ - ΡΗΣΟΣ -ΡΗΤΟΡΙΟΣ - ΡΙΑΝΟΣ - ΡΙΝΩΝ - ΡΟΔΙΑ - ΡΟΔΕΙΑ - ΡΟΔΕΙΑΣ - ΡΟΔΟΧΡΟΥΣ - ΡΟΙΚΟΣ - ΡΩΞΑΝΗ ...

Σ

ΣΑΠΦΩ - ΣΑΡΑΠΙΩΝ - ΣΑΡΠΗΔΩΝ - ΣΑΤΝΙΟΣ - ΣΑΤΥΡΟΣ - ΣΕΙΡΙΟΣ - ΣΕΛΕΥΚΟΣ - ΣΕΜΕΛΗ - ΣΘΕΝΕΛΑΟΣ - ΣΘΕΝΙΔΑΣ - ΣΙΔΗ - ΣΙΚΕΛΗ - ΙΚΕΛΙΔΑΣ - ΣΕΙΛΗΝΟΣ - ΣΙΒΥΛΑ - ΣΙΜΜΙΑΣ - ΣΙΜΩΝΙΔΗΣ - ΣΙΣΥΦΟΣ - ΣΚΑΜΩΝ - ΣΚΙΡΩΝΙΔΗΣ - ΣΚΟΠΑΣ -ΣΚΟΠΕΛΙΑΝΟΣ - ΣΜΙΧΙΑΣ - ΣΟΛΩΝ - ΣΟΦΙΛΟΣ - ΣΟΦΟΚΛΗΣ - ΣΠΕΙΩ - ΣΠΕΥΣΙΠΠΟΣ - ΣΠΙΝΘΑΡΟΣ - ΣΤΑΦΥΛΟΣ - ΣΤΕΦΩΝ - ΣΤΗΣΑΓΟΡΑΣ - ΣΤΗΣΙΧΟΡΟΣ - ΣΤΙΛΠΩΝ - ΣΤΡΑΒΩΝ - ΣΤΡΑΤΟΚΛΗΣ - ΣΤΡΑΤΟΝΙΚΗ - ΣΤΡΑΤΤΙΣ - ΣΤΡΑΤΩΝ - ΣΥΝΕΣΙΟΣ - ΣΥΡΟΣ - ΣΦΟΔΡΙΑΣ - ΣΩΚΡΑΤΗΣ - ΣΩΠΑΤΡΟΣ - ΣΩΦΙΛΟΣ - ΣΩΦΡΩΝ ...

Τ

ΤΑΙΝΑΡΟΣ - ΤΑΛΩΣ - ΤΑΝΤΑΛΟΣ - ΤΑΡΣΗ - ΤΑΫΓΕΤΗ - ΤΕΙΡΕΣΙΑΣ - ΤΕΙΣΙΑΣ - ΤΕΚΤΑΙΟΣ - ΤΕΚΤΩΝ - ΤΕΛΑΜΩΝ - ΤΕΛΑΥΓΗΣ - ΤΕΛΕΣΙΛΛΑ - ΤΕΛΕΣΤΗΣ - ΤΕΛΕΣΤΩ - ΤΕΡΠΑΝΔΡΟΣ - ΤΕΡΨΙΧΟΡΗ - ΤΗΘΥ - ΤΗΛΕΒΟΗΣ - ΤΗΛΕΚΛΕΙΔΗΣ - ΤΗΛΕΜΑΧΟΣ - ΤΗΛΕΦΑΣΣΗ - ΤΗΛΕΦΗ - ΤΗΛΕΦΙΔΗΣ - ΤΗΛΕΦΟΣ - ΤΗΜΕΝΟΣ - ΤΗΡΕΑΣ - ΤΗΡΩ - ΤΙΜΑΓΟΡΑΣ - ΤΙΜΑΙΟΣ - ΤΙΜΑΝΔΡΟΣ - ΤΙΜΑΡΑΤΟΣ - ΤΙΜΑΡΕΤΗ - ΤΙΜΟΣΘΕΝΗΣ - ΤΙΜΟΧΑΡΗΣ - ΤΙΜΩΝ - ΤΙΜΩΝΙΔΗΣ - ΤΟΛΜΑΙΟΣ - ΤΟΛΜΗΔΗΣ - ΤΡΙΠΤΟΛΕΜΟΣ - ΤΡΟΦΩΝΙΟΣ - ΤΡΥΤΩΝ - ΤΥΝΔΑΡΗΣ - ΤΥΡΙΜΜΑΣ - ΤΥΡΤΑΙΟΣ - ΤΥΧΙΟΣ - ΤΥΦΩΝ - ΤΥΦΩΝΗ ...

Υ

ΥΑΓΝΙΣ - ΥΑΚΙΝΘΟΣ - ΥΓΕΙΑ - ΥΔΡΕΑ - ΥΔΡΕΑΣ - ΥΛΛΟΣ - ΥΛΟΤΗΣ - ΥΠΑΤΗΣ - ΥΠΑΤΙΑ - ΥΠΕΡΟΧΗ - ΥΠΕΙΡΟΧΟΣ - ΥΠΕΡΙΔΗΣ - ΥΠΕΡΙΩΝ - ΥΠΕΡΕΙΑ - ΥΠΕΡΤΙΜΟΣ - ΥΠΕΡΒΟΛΟΣ - ΥΨΙΠΥΛΗ ..

Φ

ΦΑΕΘΩΝ - ΦΑΙΔΙΜΟΣ - ΦΑΙΔΡΑ - ΦΑΙΔΡΟΣ - ΦΑΙΔΩΝ - ΦΑΙΣΤΙΟΣ - ΦΑΙΣΤΟΣ - ΦΑΛΑΡΙΣ - ΦΑΛΕΑΣ - ΦΑΝΙΑΣ - ΦΑΝΗΣ - ΦΑΝΟΔΙΚΟΣ - ΦΑΝΟΚΛΗΣ - ΦΑΝΟΣΤΡΑΤΗ - ΦΕΙΔΙΑΣ - ΦΕΙΔΩΝ - ΦΕΡΕΚΥΔΗΣ - ΦΕΡΕΣΥΔΗ - ΦΕΡΟΥΣΑ - ΦΗΜΙΟΣ - ΦΗΜΟΝΟΗ - ΦΘΙΑ - ΦΙΛΑΙΝΙΣ -ΦΙΛΑΡΕΤΗ - ΦΙΛΕΤΑΙΡΟΣ - ΦΙΛΕΥΣ - ΦΙΛΗΜΩΝ -ΦΙΛΗΤΑΣ - ΦΙΛΙΝΟΣ - ΦΙΛΙΠΠΟΣ - ΦΙΛΙΣΚΟΣ - ΦΙΛΙΣΤΟΣ - ΦΙΛΛΙΣ - ΦΙΛΟΔΗΜΟΣ - ΦΙΛΟΚΤΗΤΗΣ - ΦΙΛΟΛΑΟΣ - ΦΙΛΟΜΗΛΑ - ΦΙΛΟΞΕΝΟΣ - ΦΙΛΟΠΟΝΟΣ - ΦΙΛΟΣΤΡΑΤΟΣ - ΦΙΛΩΤΑΣ - ΦΙΛΟΠΟΙΜΗΝ - ΦΙΛΩΝ - ΦΙΛΩΤΕΡΑ - ΦΙΝΕΥΣ - ΦΙΝΤΙΑΣ - ΦΙΝΤΥΣ - ΦΟΙΒΗ - ΦΟΙΒΟΣ - ΦΟΙΝΙΞ - ΦΟΡΜΙΩΝ - ΦΡΙΞΟΣ - ΦΡΟΝΤΙΔΑΣ - ΦΡΟΝΤΙΣ - ΦΡΥΝΗ - ΦΡΥΝΙΧΟΣ - ΦΥΛΑΡΧΟΣ - ΦΥΛΕΥΣ - ΦΥΛΛΙΣ - ΦΥΛΩ - ΦΥΡΣΗ ΦΩΚΙΩΝ - ΦΩΚΥΛΙΔΗΣ ...

Χ

ΧΑΒΡΙΑΣ - ΧΑΙΡΕΑΣ - ΧΑΙΡΕΔΗΜΟΣ - ΧΑΙΡΕΙΑΣ - ΧΑΙΡΕΣΤΡΑΤΟΣ - ΧΑΙΡΗΜΩΝ - ΧΑΛΚΩΝ - ΧΑΡΗΣ - ΧΑΡΙΔΗΜΟΣ - ΧΑΡΙΚΛΗΣ - ΧΑΡΙΛΑΟΣ - ΧΑΡΙΣ - ΧΑΡΙΝΟΣ - ΧΑΡΙΤΩΝ - ΧΑΡΙΣΙΟΣ - ΧΑΡΜΙΔΗΣ - ΧΑΡΜΟΣ - ΧΑΡΩΝ -ΧΕΙΡΩΝ - ΧΕΛΙΔΟΝΑ - ΧΕΡΣΙΑΣ - ΧΕΡΣΙΦΡΩΝ - ΧΕΙΛΩΝ - ΧΙΜΑΙΡΑ - ΧΙΟΝΗ - ΧΙΟΝΙΣ - ΧΙΩΝ - ΧΛΩΡΙΣ - ΧΟΙΡΙΛΟΣ - ΧΡΥΣΑΝΘΙΣ - ΧΡΥΣΗΙΣ - ΧΡΥΣΙΠΠΟΣ - ΧΡΥΣΟΚΟΜΗΣ - ΧΡΥΣΟΘΕΜΙΣ ...

Ψ

ΨΑΛΜΑΧΑΡΗ - ΨΑΛΜΑΧΑΡΗΣ - ΨΑΜΑΘΗ - ΨΑΜΜΗΤΙΧΟΣ ...

Ω

ΩΓΥΓΗΣ - ΩΓΥΓΙΑ - ΩΚΑΛΕΙΑ - ΩΚΕΑΝΙΣ - ΩΚΕΑΝΟΣ - ΩΚΕΛΟΣ - ΩΚΥΠΕΤΗ - ΩΚΥΡΡΟΗ - ΩΚΥΤΗΣ - ΩΛΗΝΟΣ - ΩΜΑΡΗΣ - ΩΡΕΙΘΥΙΑ - ΩΡΙΩΝ - ΩΡΟΣ - ΩΤΟΣ - ΩΦΕΛΙΩΝ ...

ΕΠΕΙΔΗ Ο ΤΙΤΛΟΣ ΤΟΥ ΑΡΘΡΟΥ ΕΙΝΑΙ "Αρχαία Ελληνικά ονόματα ανδρών και γυναικών" ΚΑΙ ΣΕ ΑΥΤΑ ΠΕΡΙΛΑΜΒΑΝΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΤΑ ΟΝΟΜΑΤΑ ΤΩΝ ΘΕΩΝ ΘΕΛΩ ΝΑ ΕΝΗΜΕΡΩΣΩ ΤΟΥΣ ΦΙΛΟΥΣ ΟΤΙ ΟΙ ΑΡΧΑΙΟΙ ΜΑΣ ΠΡΟΓΟΝΟΙ ΔΕΝ ΕΔΙΝΑΝ ΣΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΟΥΣ ΟΝΟΜΑΤΑ ΘΕΩΝ, ΔΕΝ ΑΝΑΦΕΡΕΤΑΙ ΠΟΤΕ ΚΑΠΟΙΟΣ Ο ΟΠΟΙΟΣ ΟΝΟΜΑΖΟΤΑΝ ΠΟΣΕΙΔΩΝ Ή ΑΘΗΝΑ Ή ΑΠΟΛΛΩΝ ΚΛΠ. ΑΥΤΟ ΓΙΑ ΛΟΓΟΥΣ ΕΥΣΕΒΕΙΑΣ ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΘΕΟΥΣ. ΕΔΙΝΑΝ ΟΝΟΜΑΤΑ ΤΑ ΟΠΟΙΑ ΠΕΡΙΕΙΧΑΝ ΣΑΝ ΠΡΩΤΟ ΣΥΝΘΕΤΙΚΟ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΚΑΠΟΙΟΥ ΘΕΟΥ Π.Χ. ΑΠΟΛΛΩΝΕΙΟΣ, ΑΦΡΟΔΙΣΙΑΣ, ΔΙΟΔΩΡΟΣ, ΖΕΥΞΙΠΠΟΣ, ΚΛΠ.

Drones: Οι τέλειοι κυνηγοί δολοφόνοι


Τα drones ανήκουν σε μια νέα τεχνολογία αεροσκαφών, τα οποία μπορούν να ελεγχθούν από χιλιόμετρα μακριά και χρησιμοποιούνται κυρίως για στρατιωτικούς στόχους.

Κάθε αντίσταση προς αυτά θα είναι μάταιη μιας και θα υπάρχει μία κάμερα για να βλέπει τα πάντα, και ένα αυτόματο όπλο στην βάση του για να κάνει την βρώμικη δουλειά.

Σύμφωνα με τους υποστηρικτές του προγράμματος αυτού, τα μη επανδρωμένα αεροσκάφη που θα χρησιμοποιούνται θα είναι ανέξοδα, αποτελεσματικά, χωρίς να τίθεται σε κίνδυνο η ζωή των πρακτόρων.

Ο στόλος των μη επανδρωμένων drones θα έχει την δυνατότητα να εξαπολύει επιθέσεις κατά κύματα εναντίον ανθρώπων, ακόμα και οχημάτων

Τα οπλισμένα drones θα είναι οι τέλειοι κυνηγοί δολοφόνοι.